حالا پرسپولیس که امسال با سازوبرگ خود را آماده حضور در 3 جام می‌کرد از یکی از این رقابت‌ها حذف شده تا هواداران قرمزپوش اولین جنگ کری فصل را به آبی‌ها ببازند. برانکو که با اصرار باشگاه تیمش را برای این مسابقه آماده کرد، به نظر نباید استراحت بیش از اندازه‌ای به تیم می‌داد(پرسپولیس تا دوشنبه تمرینات خود را تعطیل کرده بود). همچنین او حالا بهای سنگینی بابت حضور بازیکنان خارجی بی‌کیفیت در تمرینات را پرداخته است. در این بازی و در شرایطی که پرسپولیس به مدافع وسط نیاز داشت، گولچ استرالیایی اصلا به ایران نیامد و پلیانسکی هم که در بازی سپاهان بدون حضور در زمین مصدوم شده بود، در فهرست 18 نفره جا نگرفت تا پرسپولیس بدون دفاع وسط مقابل حریف شیرازی بازی کند. نمایش پریمیوف دیگر خارجی این تیم هم علیرغم گلزنی به هیچ وجه تعریفی نداشت تا پرسپولیس عملا در شرایطی که به سرویس خارجی‌هایش نیاز داشت با دست خالی به شیراز برود.

امروز همچنین نمایش جوان‌های تیم مثل زاهدی و علوان‌زاده و محرمی هم امیدوارکننده نبود. در عین حال چهره‌هایی که کمتر به بازی گرفته شده بودند نیز در  حد انتظار کار نکردند. به همه این‌ها باید انگیزه و دوندگی بی‌امان حریف شیرازی را هم اضافه کرد تا معادله حذف قرمزها از جام‌حذفی دربیاید.

با حذف پرسپولیس از این رقابت‌ها علاوه بر اینکه یک فرصت مهم برای بازیکنان ذخیره تیم برای حضور در ترکیب از دست می‌رود، یک راه میان‌بر و سریع تیم هم برای کسب جام از بین رفته است. همچنین لطمه ناشی از این شکست می‌تواند روی اعتماد به نفس قرمزها تاثیر بگذارد. اتفاقی که هیچ کس پیش‌بینی‌اش را نمی‌کرد تا شهاب زاهدی توپ را به دستان دروازه‌بان حریف زد و بازی به اتمام رسید.

برای تحلیل دقیق این شکست باید برخی تصمیم‌های مدیریتی، فنی و البته برنامه‌ریزی را هم باید دخیل دانست. شاید هم این شکست در نهایت به سود پرسپولیس تمام بشود و آنها در دو جام پیش رو با سازوبرگ و آمادگی بیشتری وارد بشوند. این سیلی محکم جزای سخت اشتباهاتی است که باید رخ دادن آنها را به حداقل رساند.