میروسلاو بلاژویچ سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران هفته گذشته و در سن ۸۷ سالگی از دنیا رفت.

برانکو ایوانکوویچ به همراه بلاژ به تیم ملی ایران آمد و ابتدا به عنوان دستیار و سپس به عنوان جانشین او روی نیمکت تیم کشورمان نشست.

او که علاوه بر ایران، دستیار بلاژ در تیم ملی کرواسی هم بود، یکی از نفرات نزدیک به این مربی محسوب می‌شد و به همین دلیل مصاحبه‌های زیادی در تمجید از استاد خود انجام داده است.

برانکو در یکی از این مصاحبه‌ها پس از درگذشت بلاژویچ به سایت sportske کرواسی گفت: من همیشه از چیرو (بلاژویچ) سپاسگزارم. خوشحالم که انتظارات او را برآورده کردم. همه کمک‌های لازم را که او از من در تحقق همه برنامه‌هایمان خواست ارائه کردم.

وی افزود: بلاژویچ رشد سریعی را برای من فراهم کرد. او در تمام مدتی که با هم گذراندیم از من محافظت کرد. چیرو اجازه نمی‌داد کسی رابطه من و او را به هم بزند. این به من اجازه داد استانداردها را بدانم و این فرصت را به من داد تا با بازیکنان بزرگی مانند نسل اول «فلیمز» کار کنم. آن نسل درهای دنیا را به روی همه ما گشود. در کادر فنی کرواسی با سطح کیفی بازیکنان برتر دنیا آشنا شدم. سطح استاندارد تیم ملی را دیدم و این به من در دوران مربیگری کمک زیادی کرد.

برانکو که پس از بلاژویچ موفق شد تیم ملی ایران را به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان برساند، در پاسخ به این سئوال که از بلاژویچ چه آموخته است؟ گفت: تمام جزئیات کوچک فوتبال را یاد گرفتم. از او چیزهایی آموختم که در کتاب‌ها نمی‌توان یاد گرفت؛ چیزهایی که تجربه، دانش و کیفیت به ارمغان می‌آورد. مربیان جوان امروزی این فرصت را ندارند که از مربی‌ای مثل چیرو که من داشتم یاد بگیرند. برخی از مربیان جوان‌تر ممکن است آن را نخواهند، آنها نمی‌توانند درک کنند که بسیاری از اسرار اساسی مربیگری را نمی‌توان در کتاب‌ها یا در اینترنت آموخت.

وی خاطرنشان کرد: من واقعاً خوش شانس بودم که با او کار کردم، او افق‌های مرا باز کرد. پس از پایان داستان با تیم ملی کرواسی، داستانی کاملاً ناشناخته را در ایران شروع کردیم. این یک فرهنگ کاملاً جدید بود. او مرا به آنجا راهنمایی کرد و لازم بود با هم به همه اینها عادت کنیم. پس از آن، چیرو با وجود داشتن پیشنهاد قراردادی چهار ساله، ایران را ترک کرد. حتی در آن زمان، او علائمی داشت که نشان می‌داد اتفاقی برای سلامتی او افتاده است. او به کرواسی بازگشت و من به عنوان مربی در ایران ماندم. اولین بار در تاریخ ایران بود که یک دستیار و همچنین یک خارجی به عنوان مربی به کارش ادامه می‌داد. من با ایران نتایج بسیار خوبی گرفتم و پایه تیمم را بازیکنانی تشکیل می‌دادند که آنها را از زمان چیرو انتخاب کرده بودیم.

سرمربی سابق تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس افزود: چیرو همیشه مرا نگه می‌داشت. حتی وقتی در آلمان (باشگاه هانوفر) کار می‌کردم، او از من برای کار در تیم ملی دعوت کرد. گاهی جواب می‌دادم و گاهی جواب نمی‌دادم. بستگی به شرایط داشت. او هرگز دستیار جدیدی نخواست و همیشه منتظر بازگشت من بود.