آخات براگین که نخستین رئیس باشگاه شاختار دونتسک در دوران پس از شوروی شد، کار خود را در اتحاد جماهیر شوروی آغاز کرد. بومی روستای اوکتیابرسکی واقع در حومه دونتسک به‌عنوان یک قصاب ساده کار می‌کرد، اما پس از مدتی وارد فعالیت‌های دیگری از جمله اخاذی، تجارت ارز و همچنین تعدادی دیگر از کارهایی که توسط قانون ممنوع شده بود، شد.
طبق روایتی؛ براگین نخستین پول جدی خود را در سوچی به دست آورد، جایی که نخبگان شوروی به تعطیلات می‌رفتند. در اواخر دهه 80 از براگین و گروهش به‌عنوان استادان سایه در دونتسک یاد می‌شد. قانون اصلاحات اقتصادی پرسترویکا چراغ سبزی برای تجار خصوصی از جمله براگین بود، فرصتی برای رهایی از سایه. آنها شروع به سرمایه‌گذاری سرمایه دریافتی از تجارت ارز و قمار در شرکت‌های مختلف کردند، رایانه‌ها و ضبط‌کننده‌های ویدئویی را از غرب خریدند و آوردند، فروشگاه‌هایی را با کاست و تجهیزات باز کردند.
براگین ملقب به آلیک یونانی بود و در پرونده‌اش سوابق کیفری دیده می‌شد. به‌عنوان مثال در اواسط دهه 70، او با برادرانش در ضرب و شتم یک پسر زیر 18 سال شرکت کرد. این پرونده به دلیل عدم عواقب جدی برای قربانی بسته شد. حتی قبل از آن در سال 1971، براگین یک حکم تعلیقی دریافت کرد. با این وجود خبرنگاران محلی و حتی افراد عادی مطمئن بودند که براگین یکی از نخستین رؤسای مافیای دونتسک پس از شوروی است. با گذشت سال‌ها او قدرت بیشتری به دست آورد. او با گروه مافیایی سازمان یافته سولنسفسکوی ارتباط گرفت، قدرت را در منطقه به دست آورد و تقریباً مالک کامل آن شد. در این دوره از زندگی براگین باشگاه مشهور فوتبال شاختار ظاهر شد.
باشگاه شاختار دونتسک در آن زمان روزهای سختی را سپری می‌کرد. باشگاه به‌عنوان میراث اتحاد جماهیر شوروی پایگاه فوتبالی قدرتمندی داشت، اما در مسابقات قهرمانی اوکراین رقابت با دینامو و دنیپرو که منابع مالی بسیار جدی‌تری داشتند، برای شاختار دشوار بود. براگین که گفته می‌شود از دوران کودکی از شاختار حمایت می‌کرد، داوطلب شد تا به این باشگاه بودجه تزریق کند. بالاترین دستاورد تیم زیر نظر او نایب قهرمانی لیگ اوکراین در فصل 94-1993 بود. تحت حاکمیت براگین، شاختار نخستین بازی خود را (اما نه چندان موفق) در مسابقات اروپایی انجام داد.
با توجه به موقعیت براگین در محافل مافیایی و جنگ مداوم برای قدرت در منطقه، او بارها ترور شد. زمانی که قاتلان اجیر شده به خانه او تیراندازی کردند، براگین تقریباً با یک معجزه توانست فرار کند، اما او ناامید نشد و ادامه داد. طبق برخی شواهد او خود درگیری با سایر اعضای برجسته سازمان‌های مافیایی را تشدید کرد. همین موضوع در نهایت به یک قتل قراردادی موفق در ورزشگاه شاختار تبدیل شد. در پنجم اکتبر 1995 رئیس باشگاه برای بازی مقابل تاوریا سیمفروپل با تأخیر به ورزشگاه آمد. مالک تیم در حالی که توسط یک حلقه امنیتی بسیار قوی احاطه شده بود به مسابقه فوتبال رسید، اما حتی وقت نکرد در بخش VIP ورزشگاه مستقر شود و یک انفجار عظیم شکل گرفت. بعداً مشخص شد که در ابتدا قرار بود انفجاری در بازی جام یوفا با بروژ ترتیب داده شود، اما براگین به آن بازی نرسید. در این انفجار علاوه بر براگین، پنج نفر کشته و سه نفر مجروح شدند.
پنج مقام از قبل روی سکو حضور داشتند؛ رئیس کمیته ورزش منطقه‌ای دونتسک، معاون او و سه میهمان از منطقه کریمه. موج انفجار در ورودی را ورزشگاه را از جایش کند و بقایای کشته‌ها پراکنده شدند. در شعاع 30 متری دست‌ها، پاها و اعضای بدن‌شان پخش شده بودند. اداره منطقه‌ای سه وسیله نقلیه ویژه را اختصاص داد که شروع به انتقال بقایای اجساد به سردخانه کالینین کردند. مشخص شد که شناسایی اجساد تقریباً غیرممکن است. آخات براگین تنها با ساعت گران‌قیمتش شناسایی شد. رئیس شاختار یک ساعت رولکس به دست داشت. پس از مرگ براگین، هم شاختار و هم بزرگترین گروه مالی و صنعتی اوکراین در اختیار رینات آخمتوف قرار گرفتند. این تاجر که هنوز هم رئیس شاختار است، اتفاقاً به‌عنوان دوست براگین و یکی از نزدیک‌ترین یاران او از جمله در فعالیت‌های غیرقانونی ظاهر شد. جنگ باندهای مافیایی در دونباس برای سال‌های طولانی ادامه یافت. برخی از شرکت‌کنندگان در قتل براگین از یک شرکت رقیب شناسایی و محکوم شدند.
انتهای پیام/