بی هیچ دلیلی زوج هماهنگ و خطر آفرین دانیال و صادقی به هم خورد. هر ۲ به پست‌های غیر تخصصی منتقل شدند اما چون صادقی ۲ گل زده بود همه فراموش کردند او در پست جدید چقدر پر اشتباه ظاهر شده بود حتی با وجود زدن ۲ گل به استقلال تاجیک ها.
یحیی اما همان اشتباهات را در انزلی تکرار کرد
وحدت در دفاع راست بازی را شروع و در ادامه به میانه میدان آمد و حقیقتت سخت است اکویی در کدام پست بدتر بود. اسماعیلی‌فر همانند بازی قبل در پست جدیدش سردرگم بود.
صادقی حتی دیگر خوش شانس هم نبود و یکی از معدود موقعیت های به دست آمده را روی استپ غلط و ارسالی که بیشتر شبیه ضربه بود را به راحتی نابود کرد. اگر او در. لیگ ۲۱ ام ام همه پاس عالی منجر به گل پس از فرارهایش نمی داد قبول میکردیم کیفیت پاس هایش همین است. اما گویا تفکراتش را تغییر داده و اولویتش بعد تصادف توپ گلزنی و ضربه مستقیم به دروازه است. اگر در آن موقعیت عالی، از همان ابتدا به فکر. پاس به زاهدی بود، شاید با یک کات بگ عالی، تیمش را نجات میداد. اما به گونه ای مشکوک توپ را محکم به دستان دروازه بان حریف کوباند که سخت است باور کنید که از همان ابتدا میخواست پاس دهد.
یحیی بهتر از همه قصه پر تکرار خودخواهی و تکروی‌های صادقی و عمری را می بیند اما با توجه به تکرار خسته کننده این نوع از فوتبال به نظر می رسد کادر فنی مخالفتی با آن ندارد
محمد عمری به وضوح بعد جریان کلاهبرداری و از بین رفتن سرمایه اش، از مدار پیشرفت خارج شده است. بیهوده است از او منتظر پاس خوب بمانیم
او پاس طلایی نمی دهد، آماده زمین خوردن است تا تیمش را صاحب ضربه ایستگاهی کند
اگر او پاس فوری و صحیح را فرا بگیرد مسلما پرسپولیس سود بیشتری خواهد کرد اما با توجه به روحیه از دست رفته اش، بعید است حالا حالاها شاهد پیشرفتش باشیم.
البته او باید قدردان‌دان اقبال بلندش هم باشد چرا که یاسین فصل را از دست داد. اگر سلمانی رباط صلیبی اش پاره نمی شد، عمری، شانس ثابت شدنش در ترکیب اصلی حدودا برابر با صفر درصد بود.
اما بازگردیم‌به انزلی؛ پرسپولیس به واسطه ترکیب اشتباه، نیمه اول را از دست داد اما تعویض عجیب و باور نکردنی یحیی موجب شد قرمز ۲ عنصر مهم خود برای ارائه «بهترین تاکتیک» در آن زمین از دست بدهند یعنی ۲ چک به همان تیم بد نیمه نخست نزدند!
در ادامه خواهید دید تیم های مدعی، چگونه در انزلی به گل می رسند؛ ضربات ایستگاهی و هد زنی و سپس پاس های بلند به منظور فرار بازیکنان.
یحیی تنها هافبک تیمش که قادر به گرفتن توپ و چرخیدن در میانه میدان بود را بیرون کشید. تنها معمار تیمش که پاس تودر می داد. بهترین فرد برای ارسال ضربات ایستگاهی. تنها و تنها مصدومیت می توانست دلیل تعویض سروش باشد اما یحیی این اشتباه بسیار بزرگ را بی هیچ دلیلی انجام داد تا تیمش در میانه میدان، در ۴۵ دقیقه دوم، سردرگم، پر اشتباه و کلافه کننده باشد.
شهاب زاهدی مهم‌ترین ضربه زن پرسپولیس در ضربات هوایی است. ادامه حضور او در آن میدان واجب بود، اما کادرفنی با بیرون کشیدن همزمان سروش و شهاب و اعتماد بی موقع به سورگی و عمری حملات تیمش را عقیم کرد.
سورگی جوان است و در بهترین حالت در زمین های خوب به درد ۲۰ دقیقه نهایی می خورد. او در زمین انزلی حتی از ارسال سانتر معمولی هم عاجز بود. مجددا نگاه کنید تا با حیرت ببینید چگونه در چند صحنه از یک سانتر هم عاجز بود.
سروش بیرون رفت تا مسعود ریگی عملا وظیفه انتقال توپ را نتواند انجام دهد. او حتی در انتقال توپ های چند متری هم عاجز نشان داد تا مشخص شود چگونه به هم زدن نظم تیمی و جا به جایی های بی جا، قادر است تیمی مثل پرسپولیس را سردرگم کند.
یحیی همه این اشتباهات را یکبار مقابل استقلال تاجیکستان مرتکب شد و چون بیرو آنها را بعد از اشتباه ریگی (هدیه یک ضربه پنالتی به حریف)
نجات داد مجددا در انزلی نعل به نعل
همه آن تاکتیک های مردودی را تکرار کرد.
پس جایی برای شوک و غافلگیری نبود. هرکسی ترکیب اصلی را می دید می‌فهمید کادر فنی پرسپولیس از بازی با استقلال تاجیکستان درس لازم را نگرفته است.
بی شک اگر در مصاف با نفت که همین پنجشنبه انجام می‌شود، یحیی همان ترکیب غلط و جا به جایی های مخرب را انجام دهد باز هم آش و کاسه همان است که بود.
پرسپولیس سالهاست نان ثبات در امور تاکتیکی را می‌خورد؛ زوج سازی در کانال های کناری و میانه میدان و هماهنگی سطح بالا در رد و بدل کردن پاس و نبوغ در کارهای ترکیبی، مهم‌ترین سلاح یحیی بوده و است
اگرچه مصدومیت های پر تعداد و خستگی به واسطه بازی های آسیایی، روی تفکرات او اثر گذاشت اما تجربه بازی با ملوان می‌تواند تا پایان فصل، درس بزرگی برای آنان باشد.
از سویی از یاد نبریم، سروش رفیعی مهم‌ترین کارت رو شده یحیی در ابتدای سال ۱۴۰۲ بود. بردهای متوالی و سریالی در لیگ و حذفی با همین اعتماد به سروش باعث بالا بردن ۳ جام برای قرمزها شد.
او معمار و مهم‌ترین عنصر قرمزها در میانه میدان است مخصوصا در روزهایی که امیری، ترابی و سرلک بواسطه مصدومیت غایب هستند و صد البته هیچ بازیکنی «بلافاصله» بعد عبور از مصدومیت به کیفیت بالای قبلش نمی رسد.
مهدی ترابی بعد ۴۰ روز فرصت ۴۵ دقیقه ای پیدا کرد (دقایق اندک حضورش مقابل استقلال تاجیکستان قابل ارزیابی نیست) اما چه کسی باور داشت که شاه مهره یحیی حتی در ارسال سانتر هم این همه افت کند؟
از این رو میدان دادن کامل و اعتماد به سروش می تواند کم هزینه ترین راهکار برای پرسپولیس برای عبور از دوره گذار باشد.
یحیی هر آنچه در ۲ مصاف قبلی در آسیا و لیگ کرد را فراموش کند، آن ترکیب و آن جابه جایی ها و آن تعویض ها، وزنه سنگینی هستند که به راحتی
کشتی پرسپولیس غرق می‌کند.
هوادار پرسپولیس از شنیدن نام اعتصاب، قهر، بی پولی، غر، تخم مرغ و سیب زمینی و حتی اشتباه داور خسته شده است. بهتر است کادر فنی و مدیریتی برای بهداشت روان، میلیون ها هوادار این تیم، ابن کلمات کلیدی را از ادبیات خود حذف کنند.
اینگونه نه دست به هوادار آزاری زده اند و نه بعد دو برد متوالی در دربی و بالا بردن ۳ جام تنها در چند ماه، سوژه به رسانه و هواداران رقیب داده اند.