جهانگیر الماسی سال‌ها با بازیگران مختلفی از جمله پروانه معصومی همبازی بوده است. یکی دو کار بیشتر از دیگران به چشم می‌خورد؛ از جمله «مسافران سحر» به کارگردانی مهدی فرزین‌پور که درباره فعالیت‌های ضدرژیم پهلوی است که یک سید مبارز انقلابی به دلیل این فعالیت‌ها به یکی از مناطق دورافتاده استان هرمزگان تبعید می‌شود.
در این سریالی پروانه معصومی یک نقش ویژه دارد و جهانگیر الماسی هم ایفای نقش کرده است. همچنین فیلم «آشیانه مهر» به کارگردانی جلال مقدم که سال 1363 ساخته شده و مرحوم هادی اسلامی و پروین سلیمانی در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند و تجربه دیگر جهانگیر الماسی با پروانه معصومی به حساب می‌آید.
داستان فیلم بر محور دو خانواده است. خانواده نخست بر اثر تصادف دخترشان زهره را از دست داده‌اند و خانواده دوم که بر اثر بمباران دشمن، بجز یک نوجوان جاسم، همگی شهید شده‌اند.
جهانگیر الماسی که این روزها بعد از مدت‌ها با «نامیرا» به کارگردانی شهریار بحرانی قصد دارد به سینماها بازگردد از پروانه معصومی و بی‌مهری‌ها و کم‌لطفی‌هایی که به ویژه بعد از درگذشت پروانه معصومی اتفاق افتاده به خبرنگار تسنیم گفت: من قبل از هرچیزی این فقدان را اول به خانواده محترم این بازیگر پیشکسوت و سپس به جامعه هنری تسلیت می‌گویم. درگذشت این بانو، ضایعه‌ای است که اتفاق افتاده و همیشه جای ایشان در سینما و هنر این مرز و بوم خالی خواهد ماند. اما در واقع مرگ برای همه ما اتفاق می‌افتد و بایستی با همه دلبستگی‌هایمان خداحافظی کنیم و برویم. چقدر خوب است که همچون ایشان با به جای گذاشتن خاطرات خوب این دنیا را ترک کنیم.
وی افزود: خانم معصومی به لحاظ اخلاقی، انسانی، رفتاری و آنچه که من در دو سه تجربه‌ای داشتم چه زمانی که در فیلم «آشیانه مهر» با جلال مقدم بودیم و چه هنگامی که در سریال «مسافران سحر» فرزین مهدی‌پور بودیم یک اخلاق و رفتار ویژه‌ای از ایشان دیدم که برایمان قابل توجه بود. آنقدر نسبت به روابط و فرهنگ و هویت ایرانی‌مان دقت‌نظر داشتند و بها می‌دادند به همه یک نوع تعصب و عِرق ایرانی بودن را القا می‌کرد. واقعاً ایران را دوست داشتند. فوق‌العاده دلبسته اخلاق، منش و کردار ایرانیان بودند. به جای اینکه به خارج از کشور بروند در گیلان ساکن شدند. آن هم در روستاها پیش مردم عادی و زندگی خوبی داشتند. هیچ‌وقت از پروانه معصومی تبختر و غروری که به رخ مردم بکشد را ندیدم و همیشه یک افتادگی خاصی که مخصوص خانم‌ها و بانوان با سواد و فرهنگ ایرانی است در ایشان سراغ داشتم.
الماسی در واکنش به برخی از کم‌لطفی‌ها، گفت: من به نظرم به جای این بی‌مهری‌ها و بی‌معرفتی‌ها باید یاد چنین بازیگران بزرگی را زنده نگه داشت. به نظرمن اینجا یک نفاقی در تلاش است میان خانواده هنر شکل بگیرد. به نظرمن بچه‌های سینما، بازیگران ما حواس‌شان یک مقداری جمع شود و همدیگر را ارزان و بی‌مایه نفروشند. ما کنار همدیگر هستیم و آنچه که باعث شده گروه عظیمی از هنرمندان خوب‌مان در این آب و خاک بمانند دلبستگی به این فرهنگ و آب و خاک و هویت و اعتقادات مردم خوب ایران است. خانم معصومی هم از همین مردم خوب است و خیلی قابل احترام و به نظرمن بزرگ زندگی کرد. یاد او را همیشه زنده نگه داریم. بدانیم که او چه ظرفیت‌های فرهنگی و هنری به ویترین هنر این مرز و بوم اضافه کرد و خاطراتش را همواره برای مردم و تاریخ این سرزمین مرور کنیم.
انتهای پیام/