«تمساح خونی»، «تابستان همان سال»، «بی‌بدن» و «پرواز 175» فیلم‌هایی بودند که مهمان روز برفی برج میلاد شدند. در این ترکیب هم کمدی بود، هم دفاع مقدسی و هم صحنه اعدام تا همه علاقه‌مندان به سینما راضی به خانه بروند.
در گزارش روز گذشته به بی‌نظمی‌ها اشاره شد، اما روز دوم اتفاقات بهتری در این حوزه رخ داد؛ سانس‌ها سر تایم اجرا شد و زمان 45 دقیقه‌ای برای هر نشست خبری به درستی رعایت شد، اما هنوز هم چالش نشست‌های خبری بین مجری و خبرنگاران ادامه دارد.
در زیر مروری بر حواشی روز دوم در خانه جشنواره داریم:
انگشت اتهام اهالی «بی‌بدن» به سمت مجتبی امینی؛ زیر قولش زد!
همانطور که از روزهای قبل هم پیش‌بینی می‌شد، «بی‌بدن» پر سر و صدا‌ترین فیلم جشنواره تا پایان روز دوم بوده؛ الناز شاکردوست پردیس سینمایی کوروش را بهم ریخت و کاظم دانشی، برج میلاد! نویسنده «بی‌بدن» با توپ پر مقابل اهالی رسانه نشست تا جور بازیگرانی که به نشست خبری نیامده بودند را بکشد.
* در میان نشست خبری و در شرایطی که سوالات خبرنگاران شروع نشده بود، کاظم دانشی سخنان تندی را علیه دبیر جشنواره و هیئت انتخاب بر زبان آورد. پیش از وی مرتضی علیزاده اشاره کرده بود که تولید این فیلم از 23 آذرماه کلید خورده و دانشی هم در ادامه حرف‌های او سخن گفت.
«فیلم ما 23 آذرماه کلید خورد؛ چند روز قبل به آقای مجتبی امینی زنگ زدیم و گفتیم کار را آغاز کنیم یا بگذاریم برای سال بعد؟ چرا که بهترین زمان برای فیلمبرداری ما بهار بود. آقای سیدمصطفی احمدی شاهد این مکالمه است؛ مجتبی امینی گفت یا علی بگویید و کار را آغاز کنید و ما هم شروع کردیم! باور کنید که تصویربرداری «بی‌بدن» 24 ساعته بود. پژمان جمشیدی صبح‌ها سر سریال بود و شب‌ها می‌آمد. الناز شاکردوست هم همین‌طور. با این شرایط فیلم را آبرومند رساندیم. نه خبری از نسخه پرده سبز است و نه با فیلم دیگری جابه‌جا کردیم. فیلم را به هیئت انتخاب رساندیم اما وقتی نتایج اعلام شد دیدیم که ما را به بخش مسابقه راه ندادند. شما قضاوت کنید که آیا این فیلم لایق بخش مسابقه بود یا خیر؟»
* این سوال کاظم دانشی بی‌پاسخ نماند و تعدادی از خبرنگاران حاضر در سالن به وی پاسخ مثبت دادند و بلافاصله وی را تشویق کردند تا نشان بدهند که این فیلم لایق حضور در بخش مسابقه بوده است.
نویسنده بی‌بدن صحبت‌های خود را این‌چنین ادامه داد: «مطمین باشید اگر فیلم ما به بخش مسابقه راه پیدا می‌کرد در اکثر بخش‌ها کاندید می‌شد؛ بازی نوید پورفرج، الناز شاکردوست و پژمان جمشیدی را ببینید. آیا آنها نباید در مسابقه حضور پیدا می‌کردند؟ باور کنید که اگر فیلم ما در بخش مسابقه می‌بود، همه بازیگران ما به این نشست خبری می‌آمدند.»
* دانشی در حالی که غضب آلود بود، سخنان خود را اینطور ادامه داد: «وقتی نتایج اعلام شد، به آقای امینی گفتیم ما نیستیم، اجازه بدهید سال بعد بیاییم. گفتند: «نه! شما سوار کشتی شده‌اید و نباید پیاده شوید! کشتی را سوراخ نکنید!» من یک سوال دارم، چرا رسانه‌ها باید قبل از جشنواره فیلمنامه بی‌بدن را منتشر کنند؟ چه کسی آن را به بهشان داده است؟»
* دانشی در جای دیگری از سخنان خود اشاره کرد تا چهارشنبه گذشته (ظاهرا منظور وی 4 بهمن بوده) تصویربرداری بی‌بدن ادامه داشته است؛ همین موضوع واکنش یکی از اهالی رسانه را برعهده داشت و با صدایی بلند از میان جلسه گفت: «اگر تا چهارشنبه سر فیلمبرداری بودید، هییت انتخاب چه چیزی را دیده است؟» با ورود مجری برنامه و تاکید بر اینکه دیالوگ شفاهی در نشست‌های خبری وجود ندارد، این سوال بی‌پاسخ ماند.
البته دانشی در گفت‌وگوی کوتاهی که بعد از نشست با یکی از حاضران در خصوص همین موضوع داشت، تاکید کرد که 90 دقیقه از این فیلم را به هییت داوران داده‌اند و آنها این فیلم را تماشا کرده‌اند.
* خبرگزاری میزان نزدیک به قوه قضاییه سوال مهمی از کاظم دانشی پرسید و پاسخ قابل تاملی به این سوال داده شد. میزان پرسید که آیا این فیلم را قوه قضاییه دیده و نظر آنها چه بوده است؟ دانشی گفت: «کارگروهی از قوه قضاییه فیلمنامه ما را دید و نظر داد. قبل از جشنواره هم فیلم را دیدند، اصلاحات دادند و نسخه‌ای که شما می‌بینید بعد از اصلاحات آنهاست. جالب است بدانید که ما اولین گروهی هستیم که توانستیم در زندان رجایی شهر تصویربرداری کنیم. این اتفاق با اجازه و نامه مستقیم قوه قضاییه رخ داد.
* سوال پرتکرار دیگر که در نشست خبری فیلم سینمایی «بی‌بدن» بارها پرسیده شد، شباهت داستان فیلم با پرونده مشهور قتل غزاله شکور بود. مرتضی علیزاده کارگردان این فیلم و کاظم دانشی این شباهت را تنها در حد یک شباهت می‌دانستند و هرگونه عینیت در این دو ماجرا را رد کردند.
* عدم حضور بازیگران فیلم سینمایی «بی‌بدن» در نشست خبری این فیلم یکی از سوالات مهمی بود که توجه اهالی رسانه را به همراه داشت. به ویژه آنکه بعد از اتفاقات جنجالی روز اول و فریادهای الناز شاکردوست در پردیس کوروش این انتظار می‌رفت که وی با حضور در خانه جشنواره و نشستن مقابل اهالی رسانه از اتفاقات دیروز سخن بگوید. شاکردوست به نشست خبری نیامد. توجیه کاظم دانشی مبنی بر اینکه دلیل عدم حضور بازیگران، نپذیرفته شدن در بخش مسابقه است، شاید تا حدی عقلانی به نظر برسد اما نباید فراموش کنیم که دیروز فرصت خوبی برای این بود که بازیگران بی‌بدن حرف‌های خود را رسمی بزنند اما ترجیح آنان این موضوع نبود.
* اعدام و حکم قصاص یکی از پرتکرارترین کلیدواژه‌‌های این نشست خبری بود. مرتضی علیزاده تاکید کرد که مساله او اعدام نبوده و به دنبال روایت یک مساله اجتماعی است.
جواد عزتی؛ مشهور اما کارگردان اولی!
* اگر دوربین بردارید و در خیابان از مردم بپرسید «جواد عزتی» را می‌شناسید؟ شاید تک و توک با پاسخ منفی روبه‌رو شوید، اما همین بازیگر مشهور و صاحب نام، امسال به عنوان یک کارگردان اولی مقابل دوربین‌ها و خبرنگاران حاضر در برج میلاد نشست!
نخستین تجربه کارگردانی جواد عزتی، «تمساح خونی» است؛ فیلمی که بارها و بارها تماشاگران را خنداند و در آخر با تشویق‌های آنان بدرقه شد.
* جواد عزتی با همان طنازی‌های همیشگی‌اش مقابل خبرنگاران نشست و بارها با شوخی‌های ریز و درشت خود خبرنگاران را خنداند.
* او اشاره کرد که می‌خواسته هم مخاطب را بخنداند و هم به اصول و تکنیک‌های سینمایی وفادار بماند تا فیلمش در هر بخش پیشنهاداتی به سینمای ایران داشته باشد.
* الناز حبیبی که با سریال خاطره‌انگیز «دردسرهای عظیم» همبازی جواد عزتی بود، این بار به عنوان بازیگر مقابل دوربین او ایفای نقش کرد. عباس جمشیدی‌فر هم زوج بسیار خوبی برای عزتی شده بود.
* عزتی درباره چند «اولین» هم صحبت کرد. مثلا اشاره کرد که اولین بار مقابل دوربین سعید آقاخانی رفته یا اولین نمایش صحنه‌ای را با همکاری عباس جمشیدی‌فر ساخته است.
* نکته عجیب فیلم که در این نشست خبری هم مورد پرسش قرار گرفت، حضور بازیگران صاحب نامی در این فیلم است که تقریبا هیچ دیالوگی ندارند و تنها در یک پلان ایفای نقش می‌کنند. کامبیز دیرباز، امیر غفارمنش، مهران غفوریان و هومن حاجی عبدالهی از جمله این بازیگران بودند.
* عزتی در پاسخ به این سوال که چرا به این بازیگران مشهور چنین نقش‌هایی داده است، پاسخ کوتاهی داد و گفت: آن نقش‌ها مهم بود و فقط آنها می‌توانستند آن را بازی کنند!
اتفاق مشابهی در فیلم سینمایی «تابستان همان سال» هم تکرار شد؛ مهران مدیری تنها در یک پلان حضور داشت اما عمده تبلیغات این فیلم تصاویری از حضور وی را نشان می‌دهند.
شیرین زبانی بچه‌ها، تلخی‌های آقای پیشکسوت را شست و برد!
«تابستان همان سال» در زمستان همان سال فیلمبرداری شد!
* این جملاتی بود که رایان سرلک بازیگر کودک فیلم سینمایی «تابستان همان سال» بر زبان آورد تا کل حاضران در نشست خبری از این شیرین زبانی او غش‌غش بخندند! رایان با بازی در نقش کاوه در سریال زیرخاکی مشهور شد و حالا تجربه جدیدی را مقابل دوربین یکی از چهره‌های صاحب‌سبک سینمای ایران یعنی محمود کلاری پشت سر می‌گذارد.
* کلاری حسابی از شرایط سالن شاکی بود؛ هم از صدای ضعیف گفت و هم رفت و آمدها تا 20 دقیقه ابتدایی فیلم را غیرحرفه‌ای دانست.
* البته مشکل صدا نکته پرابهام سالن همایش‌های برج میلاد است و تقریبا همه عوامل تولید فیلم‌ها از این موضوع گلایه دارند. در روز اول، فیلم سینمایی «دو روز دیرتر» با صدایی به شدت ضعیف (شبیه به صدای حمام!) پخش شد و در روز دوم هم تابستان همان سال صدای ضعیفی داشت تا طاقت محمود کلاری طاق شود.
* کلاری در همان ابتدای نشست خبری سخنان تندی بر زبان آورد و گفت: «تعجب می‌کنم که چرا تا 20 دقیقه ابتدایی فیلم این همه رفت و آمد به سالن داشتیم؛ مگر می‌شود؟ اصلا کسی که همان 5 دقیقه ابتدایی فیلم را ندیده، چه طور ادامه آن را می‌فهمد؟ ما هم به فستیوال‌های خارجی رفته‌ایم؛ در آنجا اینگونه است که بلافاصله بعد از شروع فیلم درب سالن بسته می‌شود و کسی حق ورود ندارد، اما اینجا همه در حال رفت و آمداند!»
* اگر از چند دقیقه ابتدایی نشست که بسیار غصب آلود هم بود بگذریم به شوخی‌ها و خنده‌هایی می‌رسیم که به واسطه شیرین زبانی‌های دو بازیگر کودک این فیلم خلق شد. رایان سرلک کلی مزه ریخت و رونیکا بهرام‌زاده هم با هم متانت دخترانه آمیخته به شیطنت‌های کودکانه چند دقیقه‌ای سخن گفت. این خنان بچه‌ها بارها با تشویق خبرنگاران همراه شد تا به نوعی دقایق ابتدایی جلسه شسته و برده شود!
* سمیرا حسن پور بازیگر تابستان همان سال هم اشاره کرد که اولین بار مقابل دوربین محمود کلاری بازی کرده و اولین باری که جایزه برده، کلاری داور جشنواره بوده است.
* فریبا نادری هم که نقش منفی این فیلم است اشاره کرد که داستان حسادت‌ها همچنان در خانواده‌ها جاری است و منحصر به زمان خاصی نمی‌شود.
پرواز «175»؛ سفری همراه با قدیمی‌های سینما از آبادان به تهران
فیلم «پرواز 175» در سانس آخر روی پرده رفت و کلی از قدیمی‌های سینمای ایران را با پرواز مستقیم از آبادان به تهران آورد؛ از ثریا قاسمی تا جعفر دهقان و رضا توکلی.
داستان «پرواز 175» روایتی شاعرانه از مادرانی است که آخرین آغوش برای فرزندشان تبدیل به بزرگترین حسرت زندگی‌شان شده است؛ داستان درباره مادر است؛ مادری از جنس شهید مفقودالاثر.
* محمدحسین حقیقت کارگردان این اثر درباره فیلم ساختن با موضوع شهدا سخن گفت: مسئله دفاع مقدس صرفا بخشی از تاریخ ما نبوده که باید فراموشش کرد. ما باید قدردان آن باشیم. ما تلاش کردیم از شعاری بودن دور باشیم و تلاش کردیم واقعیت‌ها را بگوییم. اگر فکر می‌کنیم چیزی واقعیت است باید آن را عنوان کنیم.
* رضا توکلی هم گلایه‌های فراوانی داشت و از بی‌مهری‌ها نسبت به پیشکسوتان سینما سخن گفت.
* جعفر دهقان هم بارها و بارها از آسایشگاه جانبازان قطع نحاع ثارالله سخن به میان آورد و از حاضران خواست برای یک بار هم که شده سری به این مکان بزنند.
انتهای پیام/