در روزهایی كه تعدادی از پرسپولیسی‌ها از جمله رامین رضاییان، جلال حسینی، علی دایی، علی كریمی، علی پروین و... در زمین مسابقه یا اینستاگرام نسبت به منصور پورحیدری كه پدر معنوی تیم رقیب و دشمن همیشگی‌شان محسوب می‌شود ادای دین می‌كنند یا به ملاقات او می‌روند، استقلالی‌ها همچنان مشخص نیست چرا نسبت به بیماری منصورخان بی‌تفاوتی نشان می‌دهند. جدا از منصوریان كه چند شب پشت هم و در سری قبلی بستری شدن پورحیدری از او عیادت كرده بود، یكی، دو بازیكن رنج حضور در بیمارستان را به خود هموار كردند كه یكی از آنها امین حاج‌محمدی بود كه او هم به دلیل خط خوردن‌های مداوم از لیست استقلال به‌هرحال بیش از دیگران برای ملاقات وقت دارد. البته این دلیل نمی‌شود معرفت این بازیكن را نادیده گرفت. خیلی عجیب است كه رامین رضاییان وقت می‌كند به بیمارستان برود اما بازیكنان استقلال وقت نمی‌كنند. آزاده نامداری وقت می‌كند پورحیدری را ببیند، دیگران فرصت ندارند. این چه بی‌تفاوتی بی‌معنایی است؟! همین الان خیلی‌ها مترصد فرصتی هستند تا درباره منصورخان ویژه‌نامه بدهند بیرون؛ خیلی‌ها خودشان را آماده می‌كنند برای تعریف كردن خاطرات مشترك. فقط خسرو حیدری و رحمتی و امین شاگرد پورحیدری بودند؟ فقط بختیار بزرگ‌تر و كوچك‌تر سرش می‌شود و برای دست‌بوس و ملاقات به بالین پورحیدری می‌رود؟ بقیه دقیقا چه كار مهمی دارند می‌كنند؟ فرهاد مجیدی كجاست؟ اینقدر سخت است یك توك پا به ایران بیاید و دست استادش را ببوسد؟ یك جمله اینستاگرامی كه «برای سلامتی پدر استقلال دعا كنید» كفایت می‌كند؟ یادتان باشد اینهایی كه الان با بی‌تفاوتی از كنار سلامتی پدر استقلال عبور می‌كنند، بعداز صدسال حق ندارند
«وا پدر استقلالا» سر بدهند و خدای نكرده اگر اتفاقی برای او افتاد آنها مبادا خاطرات مشترك‌شان را بازگو كنند و مدعی شوند كه منصورخان به آنها می‌گفته تو بهترین شاگرد من بودی!به آن خبرنگارنمایی كه دیروز در بیمارستان و در اوج احساسات غمباری كه بر فضا پراكنده بود از علی پروین به‌شوخی پرسید: «علی آقا! حتما آبگوشت‌ها كار دست پورحیدری داده» حرجی نیست اما اصلا چرا مدیران باشگاه یك‌بار هم به خودشان زحمت ندادند جلسه هیأت‌مدیره را بر بالین عضو بستری شده برگزار كنند؟ مگر كدام فرمول بمب اتم را می‌خواهند در جلسات‌شان حل كنند و كدام گزارش‌های دقیق و علمی قرار است در این‌گونه جلسات قرائت شود؟ نمی‌شود برای خوش كردن دل این پیرمرد مهربان و محترم جلسه كوفتی را در اتاق او در بیمارستان ایرانمهر برگزار كرد؟

مدیران در این یك‌سال كجا بودند؟
مراسم نكوداشت منصور پورحیدری و یادآوری خاطره قهرمانی استقلال در جام باشگاه‌های آسیا(مرداد‌ماه سال 1370) دیشب برگزار شد و حاشیه‌هایی را هم در پی داشت. در این میان سوال‌های زیادی مطرح است كه سرچشمه اغلب آنها به مدیران استقلال برمی‌گردد. همه می‌دانیم كه منصورخان از اواخر پاییز سال گذشته بیمار شد و مدیران باشگاه در جریان احوال او بودند امابرایمان واقعا جای سوال است كه به رغم این آگاهی،‌چگونه بود كه طی این یك‌سال زحمت یك مراسم تجلیل خشك و خالی را به خودشان ندادند و تازه كار به جایی رسیده كه آقایان باز هم ازخواب بیدار نشوند و مراسم تجلیل توسط مدیرانی كه حالا دیگر در باشگاه سمتی ندارند، ترتیب داده شد.

  سوء‌استفاده از نام پورحیدری
بیمارستانی شدن منصور پورحیدری باعث شد تا طیف قابل ملاحظه‌ای از اهالی ورزش برای ملاقات با او راهی شوند. نیت اغلب این افراد خیر بود و برای تكریم جایگاه منصورخان و ارج نهادن به زحمات او شال و كلاه كردند اما درعین حال عده‌ای هم برای اینكه خودشان را در جامعه ورزش بزرگ و خیر نشان بدهند از این مساله به سود خودشان بهره‌برداری كردند. از حدود 20 روز قبل كه پورحیدری دوباره بستری شد و بیماری‌اش دوباره عود كرد، متاسفانه چند بار شنیده‌ایم كه عده‌ای پس از اینكه به عیادت او رفتند، شایعه كردند كه بخش عمده‌ای از هزینه بیمارستانی منصورخان را پرداخت كرده‌اند حال آنكه خانواده پورحیدری خوشبختانه نیازی به این پول‌ها نداشته و اساسا از چنین پرداخت‌هایی ابراز بی‌اطلاعی می‌كنند؛ بنابراین بهتر است آقایان با چك‌های خیالی از نام پورحیدری سوء استفاده نكنند.