وی ادامه داد: امیرمحمد رفیق و برادر من است، او به مسابقات قهرمانی آسیا می‌رود که امیدوارم با دست پر برگردد. من هم با تمام وجودم تمرین کرده بودم که بهترین نتیجه را بگیرم، اما گاهی نمی‌شود. نمی‌دانم تقصیر چه کسی بیندازم ولی مطمئنم که دوباره قوی‌تر برمی‌گردم. کشتی همین است و برد و باخت دارد.

این کشتی‌گیر که برای رسیدن به دوبنده تیم ملی تلاش زیادی کرده بود، گفت: در هر مسابقه با تمام وجودم می‌جنگم که بهترین نتیجه را بگیرم. از اینکه باختم ناراحت نیستم، اما می‌توانستم بهتر از این باشم. امیرمحمد نفر یک 70 کیلوگرم دنیاست و در این وزن کاملاً جا افتاده، اما می‌توانستم مبارزه بهتری با او داشته باشم. زمانی که در تورنمنت روسیه کشتی گرفتم، در وزن 65 کیلوگرم بود، هنوز در 70 کیلو خوب جا نیفتاده‌ام و سرعت 65 کیلویم را ندارم. چند ماه دیگر زمان می‌برد که در این وزن جا بیفتم و تلاش می‌کنم در مسابقه بعدی این شکست را جبران کنم.

عموزاد که تا پیش از این مدعی 65 کیلوگرم بود و برای مسابقات کشوری به 70 کیلوگرم آمد، در پاسخ به این سؤال که آیا این تصمیم را به خاطر هم وزن نبودن با برادرش رحمان گرفته؟، خاطرنشان کرد: به خاطر رحمان هم بود، ولی در عین حال وزنم بالا رفته بود. قبل از امیدهای جهان 65 کیلو کشتی می‌گرفتم. دو ماه در رژیم بودم که وزنم را کنترل کنم، وزن طبیعی‌ام 71 کیلوگرم شده بود و 6 کیلو وزن کم کردن برای مسابقه اذیتم می‌کرد. الان 73 کیلو شده‌ام و بدنم به لحاظ وزنی برای کشتی گرفتن در 70 کیلو شرایط مناسبی دارد. در مسابقات کشوری بدنم خوب و جاندار بود.

کشتی‌گیر خلیل‌شهری وزن 70 کیلوگرم درباره اینکه چرا به اردوی پیش روی تیم ملی آزاد دعوت نشده؟ گفت: نمی‌دانم نظر کادرفنی بود. من سرباز کشورم هستم و هر تصمیمی آنها بگیرند به آن احترام خواهم گذاشت.

وی که این فرصت را داشت همراه با برادرش رحمان عموزاد مسابقات قهرمانی آسیا را در دو وزن 65 و 70 کیلوگرم تجربه کند، در این خصوص به تسنیم گفت: اگر این اتفاق می‌افتاد که خیلی خوب بود و با دو مدال طلا برمی‌گشتیم اما نشد. من و رحمان آخرین بار که با هم به یک مسابقه اعزام شدیم، انتخابی تیم ملی جوانان بود که رحمان سوم شد و من دوم؛ ولی رحمان بعد از آن در تورنمنت یاشاردوغو اول شد و به مسابقه رفت.

محمدعلی عموزاد یادآور شد: رحمان همیشه کنار من و کمکم بوده، در مسابقات کشوری و جام تختی من را کُچ می‌کرد و باز هم از تجربیاتش استفاده می‌کنم. بالاخره روزی این اتفاق می‌افتد که با هم به یک مسابقه مهم برویم. برای او در مسابقات قهرمانی آسیا آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم پس از آن هم بتواند باخت به اسماعیل موسکائف و شامیل ممدوف در بلگراد را در المپیک جبران کند. هر کاری از دستم بربیاید انجام خواهم داد تا طلای المپیک را بر گردنش ببینم.

انتهای پیام/