محمد ربیعی یکی از مربیان خوب فوتبال ما محسوب می شود که در مس رفسنجان تیمی با ثبات ساخت. او بعد از چهار فصل حضور در این باشگاه و رساندن این تیم به لیگ برتر و سپس به جمع شش تیم بالای جدول در ابتدای این فصل راهی اصفهان شد تا هدایت ذوب آهن را بر عهده گیرد. ساکت الهامی جانشین او شد و نتایج او آنقدر ضعیف بود که در نیم فصل مربی مدیران تیم رفسنجانی دست به دامن اصفهان شدند تا اسطوره این شهر یعنی محرم نوید کیا مس را نجات دهد.

خود محمد ربیعی هم می‌خواست به فولاد برود، چون در ذوب آهن مشکلات بسیاری داشت و با وجود شروع درخشان نتوانسته بودند مهره‌هایی را که برای تقویت تیم می‌خواست بخرند. نتیجه ماندن اجباری ربیعی نزول ذوب آهن شد، تیمی که مثل بازی با هوادار دوباره با دو گل از حریف پیش افتاد اما نتوانست برتری را حفظ کند و پیروزی را با مساوی عوض کرد. نتیجه ۲-۲ بعد از برتری ۲ بر صفر به فاصله دو هفته در کارنامه ربیعی تکرار شد، آن هم مقابل تیمی که نام او را در فوتبال ایران سر زبان‌ها انداخت و برای ربیعی بردن این بازی حیثیتی بود! از آن طرف محرم نوید کیاهم هر هفته با یک فرمول، موفقیت را در رفسنجان دنبال می‌کند. او بازی پیش هم از آلومینیوم عقب افتاد اما کامبک زد و برد، این بار هم با دو گل عقب افتاد اما در نیمه مربیان هر دو گل را جبران کرد تا بازی مساوی شود.

قصه تکراری این روزهای فوتبال ما، ذوب آهن پیش می‌افتد و مساوی می‌کند، محرم نمی‌بازد و کامبک می‌زند! نوید کیا که از شروع دور برگشت در لیگ و جام حذفی تا این لحظه شکست نداشته و تنها مربی بدون باخت فوتبال ماست، با ۳ برد و ۴ مساوی!