بعد از جام ملت‌ها خیلی از فوتبال دوستان منتظر فیفادی فروردین و دو بازی رفت و برگشت برابر ترکمنستان بودند. البته که در مسیر رسیدن به جام جهانی ۲۰۲۶ تمام بازی‌ها مهم است اما انتظار برای تقابل دوگانه با همسایه شمالی بیشتر به دلیل دیگری بود.
تقریبا خیال همه از این ۶ امتیاز راحت بود و فوتبال دوستان می‌خواستند تحقق وعده قلعه‌نویی را در زمین مشاهده کنند. او که با وعده جوانگرایی و تغییر نسل برای دومین بار سکان هدایت تیم ملی را در دست گرفت. خیلی‌ها منتظر بودند تا حاصل نگاه قلعه‌نویی به آینده تیم ملی را در زمین مشاهده کنند. وقتی ترکیب اولیه با گمانه زنی‌های رسانه‌ای اعلام می‌شد، هنوز تیم ملی به زمین نیامده بود که حرف و حدیث‌ها شکل گرفت!
اما تیمی که به میدان آمد بیشترین تغییرات را در خط دفاعی به خود دید، درست همانجا که پاشنه آشیل ما در جام ملت‌ها بود. در حقیقت در طول تاریخ هر چقدر خیال ما از خط حمله و حمله‌وران راحت بوده در خط دفاعی نگرانی داشته‌ایم. با توجه به سن سردار آزمون و مهدی طارمی آنها تا جام جهانی بعد مهاجمان اصلی ما خواهند بود و درست به همین دلیل - یعنی سن - همه منتظر انتخاب جانشینان مدافعان ایران برای آینده بودند.
در دفاع راست صالح حردانی جانشین رامین رضاییان شد و در قلب خط میانی دفاعی محمد امین حزباوی پدیده جدید ما به عنوان زوج هم استانی‌اش یعنی کنعانی‌زادگان به میدان رفت. حزباوی در فوتبال قطر و لیگ ستارگان هم جانشین شجاع و کنعانی زادگان در این فصل به عنوان نماینده فوتبال ایران شده است. البته شجاع خلیل‌زاده و رامین رضاییان به تیم ملی دعوت شده‌اند اما در این بازی فرصت به حردانی و حزباوی رسید، دو بازیکن خوزستانی که هر دو با پیراهن فولاد در فوتبال ایران چهره شدند.
در سمت چپ خط دفاعی میلاد محمدی جز بازیکنانی است که می‌تواند تا جام جهانی بعد بازی کند، ضمن اینکه رقیب آماده‌ای هم در لیگ ندارد.
در خط دفاع برای این دو نفر مسابقه با ترکمنستان فرصت بسیار مهمی بود. اگرچه امیر قلعه‌نویی این هشدار را قبل از بازی به تمام بازیکنان تازه وارد داده بود که باید از این فرصت به خوبی استفاده کنند.
در مرکز زمین سعید عزت‌اللهی مهره بدون جانشین ماست که حالا با امید نورافکن طعم رقابت را هم می‌چشد. اما سامان قدوس با توجه به بضاعت فعلی فوتبال ما به عنوان بازی‌ساز و هافبک طراح، جانشین مناسبی ندارد. در عوض در دو سمت خط میانی یعنی هافبک راست و چپ تا دلتان بخواهید مدعی برای پوشیدن پیراهن تیم ملی داریم!
در همین مسابقه مهدی قایدی روی نیمکت نشست تا محمد محبی و علی قلی‌زاده بازی کنند. جایی که مهدی ترابی هم هست و البته علیرضا جهانبخش نیز بعد از مصدومیت برمی‌گردد.
در نیمه دوم بازیکنانی همچون محمدرضا آزادی هم فرصت حضور در زمین را پیدا کردند. اللهیار صیادمنش هم بعد از مدت‌ها روی چمن آزادی ظاهر شد اما بدون شک این برتری پنج گله محک مناسبی برای حمله وران ما نیست، همانطور که برای مدافعان با توجه به ضعف فنی حریف نمی‌تواند محک مناسبی باشد.
این بازیکنان در بازی برگشت برابر ترکمنستان هم فرصت خودنمایی دارند، به خصوص در خط دفاعی که با توجه به بازیکنان پا به سن گذاشته امکان تغییر در کوتاه مدت بسیار بیشتر است.