پرسپولیس این روزها به هیچ حریفی رحم نمی‌كند و تا اینجای لیگ هنوز طعم باخت را نچشیده است اما در این تیم یك چیز به وضوح دیده می‌شود و آن نوع حمایتی است كه برخی بازیكنان پرسپولیس از یكدیگر می‌كنند. این حمایت در گروه سه تفنگدار بیشتر به چشم می‌خورد. شما در عكس‌های یادگاری خارج از فوتبال یا عكس‌های تمرین و فرودگاه و اتوبوس تیم و هر جا كه ببینید، سه تفنگدار در كنار هم حضور دارند و نهایتا مهدی طارمی یا یك نفر دیگر هم به جمع آنها اضافه می‌شود.
در بازی پرسپولیس برابر نفت‌آبادان در درگیری كه بین محسن مسلمان و محمد شادكام پیش آمد خیلی زود فغانی به محل درگیری رسید و این موضوع پایان یافت اما كمی آن طرف‌تر فرشاد احمد‌زاده خودش را به شاد‌كام رساند و با او درگیر شد كه چرا به دوستش چیزی گفته است. درست همین اتفاق در بازی پرسپولیس در برابر نفت تهران پیش آمده بود و در درگیری كمال كامیابی‌نیا هم مسلمان و احمدزاده وارد عمل شدند تا نشان دهند به نوعی هواخواه او هستند. به نظر می‌رسد اما این اتفاق در بین این سه نفر به نوعی نهادینه شده است و این بازیكنان حاضر نیستند در درون زمین هم یكدیگر را تنها بگذارند و پشت یكدیگر هستند بدون آنكه دلیل درگیری را بپرسند و بدانند مقصر درگیری كدام طرف است. آنها حتی به فكر جدا كردن بازیكنان از همدیگر هم نمی‌افتند و فقط به نفع دوست تفنگدارشان وارد دعوا می‌شوند.
شاید مشابه این اتفاق در دو فصل پیش هم تكرار شده بود؛ جایی كه در بازی پرسپولیس در برابر نماینده عربستان در باشگاه‌های آسیا روی خطای بازیكنان عربستانی روی پای امید عالیشاه، پیام صادقیان كه  بیرون از زمین مشغول گرم كردن بود ناگهان وارد زمین شد و خواست تا بازیكن عربستانی را بزند كه این اقدام او یك كارت زرد را هم برای او در پی داشت و حالا نه از پیام صادقیان خبری هست نه امید عالیشاه وارد باندها و دسته‌های موجود در پرسپولیس می‌شود. عالیشاه در این فصل كاملا توی خودش است و خیلی گوشه‌گیر شده است. در دو فصل اخیر این سه تفنگدار پرسپولیس هستند كه همیشه منتظر این هستند تا كسی به دوستشان بگوید بالای چشمت ابروست تا وارد عمل شوند و كار را دربیاورند.