محمد نوری پیشکسوت تیم استقلال درباره اتفاقات رخ داده در هفته پایانی مسابقات لیگ برتر فوتبال کشورمان اظهار داشت: دیگر از این حق خوری و حق کشی واضح‌تر چیزی نیست که ما بخواهیم به آن بپردازیم. ما در طول سال‌های اخیر به ویژه در همین فصل گلوی مان را پاره کردیم و گفتیم که چرا در فوتبال ما نباید وی‌آی‌آر و تجهیزات کمک داور ویدیویی وجود داشته باشد؟ آن زمان که می‌گفتیم این اتفاقات فقط به یک دلیل صورت می‌گیرد کسی به حرف ما گوش نمی‌کرد.
وی در توضیح این موضوع گفت: اگر کمک داور ویدیویی داشتیم امروز اسم قهرمان و رنگ پیراهن تیم اول لیگ برتر آبی بود اما متاسفانه به همان دلایل متعددی که در گذشته به آنها اشاره کرده‌ایم نمی‌خواهند چنین سیستمی در ایران وجود داشته باشد تا بتوانند هر کاری دلشان خواست با موضوعات مربوط به فوتبال و داوری انجام بدهند .
نوری خاطرنشان کرد: این فوتبال نیست بلکه یک سرگرمی برای قهرمان کردن تیم سوگلی آقایان است تا دور هم جمع شوند و مثلاً مثل روز بازی با مس رفسنجان خوشحال باشند. خودشان بازی استقلال را بدون تماشاگر برگزار می‌کنند بعد در بازی پرسپولیس سکوهای نیمه آماده را زیر پای طرفدارانشان قرار می‌دهند تا هر طور دلشان خواست آنها را تشویق کنند. دیگر از این وضعیت و این تبعیض‌ها عیان‌تر چیزی وجود ندارد که ما بخواهیم به آنها بپردازیم.
بازیکن قدیمی پرسپولیس گفت: از قدیم تا امروز همه به این قبیل گل‌ها می‌گفتند "گل نامردی"! نمی‌توان اسم گل مردانه و برد شرافتمندانه را روی چنین فوتبالی گذاشت. اصلا این نوع بردن‌ها پشیزی نمی‌ارزد. وقتی بازیکن تیم شما در آفساید قرار بگیرد و حتی تعدادی از قدیمی‌های تیم سوگلی هم به این موضوع اشاره کنند که «انصافاً گل شان آفساید بوده» دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند. آخر این جام چه ارزشی دارد؟ الان چند سال است که پرسپولیس با همین سبک و سیاق در حال قهرمان شدن و جام گرفتن است. جامی که استقلال گرفت کجا جام پرسپولیس کجا.
نوری یادآور شد: ما در یک فصل بدون شکست و سه هفته زودتر از پایان فصل قهرمان شدیم و فقط دلیلش این بود که آقایان حواسشان به فوتبال و استقلال نبود وگرنه نمی‌گذاشتند این اتفاق بیفتد. مثل حالا، مثل همین الان که نمی‌گذارند سیستم کمک داور ویدیویی به ایران بیاید و همه چیز مرد و مردانه در زمین فوتبال رقم بخورد.
وی در آخر گفت: باز هم می‌گویم این فوتبال نیست بلکه یک دورهمی برای سرگرم شدن خودشان است. هزار جور دوز و کلک سرهم می‌کنند تا در نهایت تیم سوگلی شان قهرمان شود و یک شب جشن بگیرند و خوشحال به خانه بروند. شما روح فوتبال و ورزش جوانمردی را کشتید.