برخی افراد، چون نزد خود متاع ارجمندی برای ارائه ندارند، درآویختن با دیگران را بهترین راه برای دیده شدن می پندارند. نمونه اش علیرضا زاکانی، شهردار پرحاشیه تهران است که هنوز که هنوز است، فکر می کند حمله به دولت روحانی - که ۳ سال پیش به پایان رسیده است - روش جالبی است تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

 در مناظره دیشب، همه نامزدها و از جمله زاکانی تاکید داشتند که تورم کمر مردم را شکسته و باید برای عبور از آن کار کرد و از این حرف های تکراری که گوش مان پر از آنهاست.

او در بخشی از صحبت هایش برای چندمین بار به دولت روحانی تاخت تا هم خودش را مطرح کند و هم به زعم خود پزشکیان را تخریب کند و این در حالی است که یادش رفته بود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت خاتمی بود و نه دولت روحانی.

زاکانی گفت که برگشت به دهه ۹۰ - زمان دولت روحانی - کابوس مردم است و دولت کنونی را موفق تر از دولت قبل دانست.

برخلاف روش زاکانی که مبتنی بر ایراد اتهام بی بنیاد است، ما مستند سخن می گوییم و به موضوعی که مورد وفاق همه کاندیداها و از جمله خود زاکانی است، یعنی تورم می پردازیم که مشخص شود دولت روحانی موفق تر بود یا دولت کنونی که وعده اش تک رقمی کردن تورم بود؟

طبق آمار رسمی بانک مرکزی، متوسط تورم در ۸ سال ریاست جمهوری روحانی، ۲۵ درصد بود. در سال های ۹۵ و ۹۶ که برجام در حال اجرا بود، به زیر ۱۰ درصد هم رسید و تنها زمانی شاهد رشد تورم بودیم که ترامپ به پیروزی رسید و آمریکا را از پیمان های متعددی از جمله برجام خارج کرد.

این را نیز همه می دانند که چه جریان هایی در داخل، برای از بین بردن برجامی که به تورم تک رقمی منجر شده بود، با ترامپ همسویی کردند.

اما در دولت سیزدهم که مدعی است فروش نفتش را به میزان قبل از دوران تحریم رسانده و از ظرفیت های داخلی هم استفاده کرده است و قوای دیگر نیز همراهش بوده اند، متوسط تورم ۴۵ درصد است.

جالب است یادآوری کنیم که در ۸ سال دولت خاتمی که پزشکیان نیز عضو آن بود، متوسط نرخ تورم ، تنها ۱۵ درصد بود، یعنی یک سوم تورم دولت محبوب زاکانی.

بماند که این توفیق در شرایط کارشکنی ها و بحران سازی های داخلی همسویان زاکانی که همگان بدان مستحضر هستند، به دست آمد.

پس اگر بخواهیم فارغ از حب و بغض و بر اساس عدد و رقم و واقعیت، سه دولت خاتمی، روحانی و مرحوم رئیسی را از نظر تورم مقایسه کنیم، دولت خاتمی در مجموع بهترین عملکرد را داشته است. دولت روحانی توانسته است در سال هایی حتی بهتر از دولت خاتمی عمل کند و تورم را به ۹ درصد کاهش دهد و ضعیف ترین عملکرد تورمی مربوط به دولت کنونی است که رکورددار تورم است.

بنابراین از نقطه نظر اقتصادی، برگشت به سال های طلایی برجام با تورم زیر ۱۰ درصد (و دلار ۳۶۰۰ تومانی بدون نوسانات بالا) نه تنها کابوس مردم ایران نیست که آرزویشان است و بعد از آن، سال های اصلاحات که تورم ۱۵ درصدی داشتیم، رویای از دست رفته ایرانیان است.

انصاف، متاع گران بهایی است آقای زاکانی و بقیه نامزدهای محترم ریاست جمهوری!