داستان مقایسه بین نسل‌ها یک داستان کهنه و قدیمی است که علیرضا بیرانوند در یک سال اخیر به آن رنگ و بوی تازه بخشیده است. سنگربان تیم ملی سال قبل زمانی که خداداد عزیزی عضو کادر فنی بود، با او وارد یک کل کل دوستانه شد.
به یاد داریم که روی آنتن زنده خداداد به بیرانوند گفت: «اگر شما قهرمان جام ملتهای آسیا شوید قبول می‌کنم که بهترین نسل هستید» هر دو طرف یعنی خداداد به نمایندگی از نسل ۹۸ و بیرانوند به نمایندگی از نسل فعلی دلایلی برای نظر خود داشتند که بهترین نسل تاریخ هستند.
در گفتگو با عادل فردوسی‌پور بیرانوند بار دیگر در ادعای خود اصرار کرد. با اینکه تیم قهرمان آسیا نشده بود البته او این بار نسل قبل از انقلاب را استثنا کرد! نسلی که سه دوره متوالی قهرمان جام ملتهای آسیا شد و در همان بازه ۸ ساله به عنوان تنها نماینده دو قاره آسیا و اقیانوسیه به جام جهانی رفت. طلای بازیهای آسیایی را گرفت و دو دوره متوالی به المپیک رفت و در ۱۹۷۶ تا جمع هشت تیم برتر بالا رفت.
حقیقت این است که هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند هیچ نسلی را بهتر از آن نسل بداند. نسلی که پشتوانه هم داشت و تیم ملی جوانان ما ۵ سال متوالی قهرمان آسیا شد. لیگ حرفه‌ای داشتیم و مجهزترین ورزشگاه‌های وقت در آسیا، یعنی چه به لحاظ امکانات و زیرساخت چه مدیریت و چه افتخارات و بازیکن از هر نظر بهترین بود. اما بین همین دو نسل خداداد می‌گوید ۴ بازیکن نسل ما توپ طلای آسیا گرفتند و بیرانوند می‌گوید اگر سردار و طارمی و جهانبخش در آسیا بازی می‌کردند ما هم توپ طلا داشتیم! چون این اتفاق نیفتاده نمی‌توان در مورد آن قضاوت کرد اما دیدیم که خود بیرانوند سال ۲۰۱۸ توپ طلا را به عبدالکریم حسن قطری باخت!
بیرانوند از رسیدن به نیمه نهایی جام ملتهای آسیا به عنوان عامل برتری نسل خود یاد کرد و اینکه سه دوره متوالی تیم به جام جهانی رفته و آنجا هم نتایج آبرومند گرفته است. ما در جام جهانی مراکش را در ۲۰۱۸ و در ۲۰۲۲ ولز را بردیم اما تیم ۹۸ نیز بازی قرن را از آمریکا برد. در مورد جام ملتهای آسیا نیز نسل خداداد دو بار در ۱۹۹۶ و ۲۰۰۴ به نیمه نهایی جام ملتهای آسیا رسید و این دقیقاً همان حقیقتی است که بیرانوند نادیده گرفت! نسلی که طلای بازیهای آسیایی ۹۸ را هم دارد و کسی به آن اشاره نمی کند!
خداداد نیز تاکنون به آن اشاره‌ای نکرده است. یعنی تنها عامل برتری این نسل نسبت به آن نسل در حقیقت وجود ندارد! هر دو دو بار به نیمه نهایی جام ملت‌ها رسیده و یک بار در یک چهارم نهایی از مسابقات حذف شده‌اند! اما اگر بحث لژیونر را هم در نظر بگیریم در آن نسل علی دایی، وحید هاشمیان و علی کریمی به پیراهن بایرن مونیخ رسیدند. یکی از ۱۰ تیم بزرگ دنیا و با لباس این تیم قهرمان یکی از ۵ لیگ معتبر اروپایی شدند. درخشش مهدوی کیا در هامبورگ یا میناوند در لیگ قهرمانان اروپا نیز به کنار، اما این نسل با سردار و طارمی گل‌های بیشتری در لیگ قهرمانان دارد ولی تازه از فصل بعد طارمی قرار است پیراهن یک تیم بزرگ یعنی اینترمیلان را به تن کند. خود سردار این فصل در رم خیلی بازی نکرد و لیگ روسیه و پرتغال و بلژیک هم جز ۵ لیگ اول اروپا و دنیا نیست.
حالا به نظر شما برتری از هر نظر در اختیار کدام نسل است؟