مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی قرعه کشی شد و ملی پوشان کشورمان که از پانزدهم شهریور باید وارد عرصه رقابت‌های مذکور شوند با قطر، ازبکستان، قرقیزستان، امارات و کره شمالی همگروه شدند.
اینکه ما در مرحله مذکور می‌توانستیم با استرالیا، عربستان یا عراق نیز همگروه شویم ولی چنین اتفاقی برایمان رخ نداد در نوع خود کاملاً مثبت است و نکته مهم دیگر اینکه ۳ تیم از همگروه‌های کنونی تیم ملی حسرت تاریخی برابر ایران دارند و قطعاً این مسئله به لحاظ روانی روی آنها تاثیر خواهد گذاشت.
اگر قطر و ازبکستان را کنار بگذاریم، سه تیم دیگر حریف ما یعنی قرقیزستان، امارات و کره شمالی تاکنون هرگز در پیکارهای رسمی موفق به شکست دادن تیم ملی ایران نشده‌اند و همواره در عرصه مسابقات رسمی که زیر نظر فیفا یا کنفدراسیون فوتبال آسیا برگزار شده، قافیه را به ملی‌پوشان کشورمان واگذار کرده یا حداکثر به نتیجه مساوی قناعت کرده‌اند. البته امارات یک بار در تابستان سال ۱۳۷۶ توانست ایران را شکست بدهد اما آن مسابقه دوستانه بود و در قالب پیکارهای رسمی برگزار نشد.
نکته دیگر اینکه ازبکستان در مرحله قبلی پیکارهای انتخابی نیز با ما همگروه بود و از چنگ ایران فرار کرد اما حالا فرصت بسیار خوبی برای تیم ملی و امیر قلعه نویی تلقی می‌شود تا ازبک‌ها را هم در تهران و هم در تاشکند شکست بدهیم. اتفاقی که قبلاً هم رقم زده ایم.