محسن عاشوری در فوتبال باشگاهی ایران نامی شناخته شده است و پرسپولیسی ها او را خیلی خوب می شناسند. هافبکی که به بهترین پاسور تاریخ پرسپولیس شهره است و مدتی نیز به عنوان مربی و سرمربی در این تیم کار کرد. عاشوری حالا چند سالی است راهی کشور کانادا شده و در این کشور مشغول پرورش استعدادهاست. چهره ای که بازیکن، کاپیتان، مربی و سرمربی پرسپولیس بود و بی شک یکی از ماندگارترین چهره های تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می شود.

شرایط این روزهای فوتبال باعث شد تا پس از مدتها گفتگویی را با محسن عاشوری ترتیب داده و در مورد شرایط پرسپولیس با او صحبت کنیم.

2 سال است در کانادا هستم

من بعد از اینکه با تیم فوتبال خیبر در لیگ دسته اول ایران قطع همکاری کردم، به کانادا مهاجرت کردم و دیگر در ایران فعالیتی نداشتم. اگرچه تا زمان دریافت ویزای کانادا یکی دو پیشنهاد دریافت کردم ولی ترجیح دادم به خاطر کار خودم و بچه هایم به اینجا بیایم. دو سالی است به صورت فیزیکی از فوتبال ایران دور شدم اما کاملا اخبار فوتبال را در تمام مقاطع باشگاهی و ملی دنیال می کنم. از لیگ برتر گرفته تا لیگ های دسته های پایین تر.

شرایط کار در فوتبال ایران

من سال ها در پرسپولیس بازی کردم و در مربیگری هم 6 فصل در تیم های آماتور پرسپولیس کار کردم و در ادامه هم به عنوان مربی و سرمربی در لیگ های مختلف فعالیت داشتم. در سال های آخر به ترتیب با تیم های خوشه طلایی، بادران و خیبر به عنوان سرمربی کار کردم و تیم خوبی هم ساختیم و تجربه فوق العاده ای بود. به هرحال همه می دانند فوتبال ایران مشکلات فراوانی دارد و شرایط کار ممکن است برای همه مربیان فراهم نباشد. به خصوص مربیانی که به هر شرایطی برای کار کردن تن نمی دهند. این البته دیدگاه من است. باید شرایط فراهم باشد. مهم هم نیست در چه رده ای. مهم این است که شرایط مهیا باشد. فصل قبل 3 تیم لیگ یکی در نیم فصل مذاکره کردند که به جایی نرسید. همین حالا هم چند تیم با واسطه پیشنهاد دادند که اگر شرایط مهیا باشد برای مربیگری به ایران برمی گردم وگرنه همین جا کار می کنم.

باشگاه باید وضعیت بیرانوند را مشخص کند

بیرانوند حتما دلایلی برای خودش دارد و به عنوان یک بازیکن حتما این دلایل را منطقی می داند. به هرحال بیرانوند بازیکن بزرگی است و رد پای او در تمام قهرمانی های چند سال اخیر پرسپولیس دیده می شود. اما در فوتبال حرفه ای این رفتارها دیگر جایی ندارد و در فوتبال روز دنیا هم کمتر شاهد چنین برخوردهایی هستیم. به هرحال من معتقدم اگر مستندات باشگاه درست است باید از حق باشگاه در این بخش دفاع کرد تا حق به حقدار برسد و یک بار برای همیشه در مورد این موضوع تصمیم گیری شود. فراموش نکنیم در پرسپولیس چه دروازه بان های بزرگی حضور داشته و از این تیم نیز جدا شدند اما پرسپولیس به راهش ادامه داد و کوچکترین خدشه ای به بزرگی اش وارد نیامد.

هواداران نگران جدایی ترابی و دانیال نباشند

در مورد مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی فر هم همین نظر را دارم. پرسپولیس همواره تیم بزرگی بوده و بازیکن های معمولی زیادی به پرسپولیس آمدند و پس از مدتی راه بزرگی را یاد گرفتند. به تیم ملی راه یافتند یا ترانسفر شدند. ترابی و اسماعیلی فر نیز برای پرسپولیس تلاش کردند و حالا تصمیم گرفتند در این مقطع جدا شوند. یک فلش بک بزنم به اولین سال حضورم در پرسپولیس در سال 1366. پرسپولیسی که فصل قبل از آن با قدرت در تمام جام ها قهرمان شده بود و پر بود از بازیکنان بزرگ و تاثیرگذار. به بک باره 4 بازیکن خواهان جدایی شدند و علی پروین نیز با این جدایی موافقت کرد. آن هم چه بزرگانی. محمد پنجعلی، ناصر محمدخانی، حمید درخشان و شاهرخ بیانی 4 ستاره ای بودند که تصمیم به جدایی گرفتند. بازیکنانی که بی شک سوپراستارهای فوتبال ایران و آسیا بودند. اما پرسپولیس به راه خودش ادامه داد. پرسپولیس زمانی دچار مشکل می شود که نتواند جانشین مناسبی برای این نفرات پیدا کند. من، کرمانی، مجتبی محرمی و کریم باوی نفراتی بودند که به تیم اضافه شدیم و همان سال تمام جام ها و افتخارات را کسب کردیم و جامی نبود که برنده نشویم. در یک کلام به هواداران پرسپولیس می گویم که نگران نباشید. این تیم راه خودش را همیشه پیدا کرده و این فصل هم پیدا می کند. من فکر می کنم درویش و گروهش ابن قدر تجربه دارند که تیم خوبی را جمع و جور کنند.

مربیان تاپ در ایران کار نمی کنند

من واقعا معتقدم احتیاجی نیست سراغ مربیان تاپ دنیا رفت. چرا که بالانسی بین امکانات و شرایط فوتبال ایران و مربیان شناخته شده دنیا وجود ندارد. شک نکنید مربیان معمولی هم در فوتبال ایران جواب می دهند. چون فوتبال کشورهایی مثل ایتالیا، اسپانیا آن قدر پیشرفت کرده که مربیان معمولی این کشورها نیز بتوانند به تیم های باشگاهی ما کمک کنند. به هرحال شرایط کاری مربیانی که در ان سطح کار کرده اند با امکانات فوتبال ما همخوانی ندارد و باید دید این مربی جدید پرسپولیس که رزومه بدی هم ندارد و از فوتبال روز دنیا می آید می تواند با امکانات فوتبال ما کنار بیاید یا نه. به هرحال او در همین بدو امر کار سختی دارد. باید توانایی بازیکنان پرسپولیس و فرم بازی های این تیم طی چند سال اخیر را بشناسد. من فکر می کنم او زمان نیاز دارد تا بتواند توانایی هایش را در پرسپولیس نشان دهد.

موافق جوان کردن به یک باره تیم نیستم

جوان گرایی باید به مرور زمان انجام شود .تیمی که سالهاست قهرمان شده یعنی باشگاه، مربیان و بازیکنان کارشان را خوب انجام داده اند. من هم موافقم شرایط سن پرسپولیس بالا رفته و باید نیروی جوان به تیم تزریق شود اما موفق خالی کردن تیم از بازیکنان باتجربه نیستم. باید بازیکن جوان به مرور به لیست اصافه شوند. چند جوان اضافه شوند تا بزرگان تیم تجارب خود را به آن ها تزریق کرده و راه و رسم قهرمان شدند و قهرمان ماندن را به آن ها منتقل کنند.

مبارزه با فساد یک موضوع قدیمی است

این مبارزه با فساد چیز جدیدی نیست. از زمانی که پول آمد و فوتبال حرفه ای شد این صحبت ها وجود داشت. یادم است در مقطعی پرونده هایی در مورد چند مربی و مدیر برنامه باز شد اما پس از مدتی نیمه تمام ماند و همه آن ها به کار برگشتند. الان هم من فکر می کنم یک پولی جایی باید به کسی داده می شد و داده نشده و آن آدم هم بار دیگر چند پرونده را گزارش کرده و چیز جدیدی نیست. من امیدوارم این بار برای یک بار هم که شده ریشه کن شود. هرچند سابقه نشان داده این پرونده هم یک جایی متوقف می شود و به جایی نخواهد نرسید.