فصل نقل و انتقالات شروع شده ولی استقلال هنوز آنطور که باید، کار خاصی انجام نداده است و این دقیقاً همان مسئله‌ای است که مجید نامجو مطلق در گفتگویی تاکید دارد طی چند سال اخیر به استقلالی‌ها لطمه زده است. مصاحبه پیشکسوت استقلال را در ادامه می خوانید:
فصل نقل و انتقالات به صورت غیر رسمی مدت‌هاست که شروع شده و از هفتم تیر هم به صورت رسمی استارت خورد ولی هنوز کار خاصی را از استقلال شاهد نبوده‌ایم. این در حالی است که استقلال تابستان امسال برخلاف سنوات قبل، هم سرمربی دارد و هم قاعدتاً دیگر نباید دغدغه‌های مالی داشته باشد.
این مسئله چند سالی است که به استقلال لطمه زده و قطعاً روی روند نتیجه‌گیری تیم هم تاثیر می‌گذارد. اگر اشتباه نکنم ژوزه مورینیو در مورد فصل نقل و انتقالات عبارت بسیار معروفی دارد و می‌گوید: "اگر می‌خواهی یک فصل راحت بنشینی و پاهایت را روی هم بیندازی باید در نقل و انتقالات تابستانی برنده باشی در غیر این صورت تمام فصل عذاب می‌کشی" این مسئله کاملاً درست است. خوشبختانه استقلال هم اکنون هم سرمربی دارد و هم اسپانسر بنابراین باید قاعدتاً مشکلات فصول قبل را نداشته باشد. با روی کار آمدن هلدینگ خلیج فارس انتظار می‌رفت ثبات مدیریتی داشته باشیم و یک فصل خوب را برای استقلال تصور کنیم. البته انصافاً من موافق نیستم که فصل نقل و انتقالات را واگذار کرده‌ایم چون فقط دو روز از شروع رسمی آن گذشته و نمی‌توان تصور کرد طی ۴۸ ساعت باید همه کارها انجام شود ولی وضعیت و هدفگذاری تیم باید از همین الان مشخص شده باشد. ما زمان زیادی در اختیار داریم ولی نباید با تعلل آن را از دست بدهیم.
یعنی برای اولین قدم استقلال باید چه کار کند؟
حداقل این است که استقلال باید تکلیف بازیکنان فصل گذشته را مشخص کند و آنهایی که قرار است در تیم بمانند، تمدید کنند. در فوتبال ما، اگر دیر بجنبی عقب میفتی و ما پارسال دیدیم که همین اتفاق به وقوع پیوست. اگر از مهلت نقل و انتقالات تابستانی به خوبی استفاده نکنیم باید تا نقل و انتقالات نیم فصل صبر کنیم و خودمان هم می‌دانیم که در آن مقطع نمی‌توان طبق سلایق کادر فنی و بر اساس خواسته‌هایمان یارگیری کنیم چون هیچ تیمی رضایتنامه بازیکنی که خوب باشد را در نیم فصل صادر نمی‌کند. زمستان سال گذشته یادمان نرفته که استقلال چند بازیکن را می‌خواست ولی رضایتنامه آنها صادر نشد. استقلال باید این روزها تیم خود را کامل ببندد و اصلاً به امید نیم فصل نماند. باید در وضعیتی دور از فضای دلالی بازیکنان مورد نظر خودمان را جذب کنیم.
این روزها در مورد سیدحسین حسینی هم بحث زیاد است. از شایعه جدایی گرفته تا مطرح شدن دوباره بحث ماندگاری او در استقلال و البته ادعای برخی مدیران باشگاه مبنی بر نگه داشتن حسینی و جذب یک دروازه‌بان خارجی برای افزایش ضریب کارایی.
حسینی فصل قبل یکی از دروازه‌بانان برتر لیگ ایران بود و به نظرم استقلال قطعاً او را حفظ می‌کند مگر اینکه به خاطر مسائل غیر فوتبالی نتواند این بازیکن را نگه دارد. قطعاً با توجه به درگیری استقلال با لیگ برتر و مسابقات آسیایی، طبیعی است که این تیم به دروازه‌بانان آماده نیاز دارد ولی معتقدم رقیب تراشیدن برای حسینی کمکی به استقلال نمی‌کند.
چرا؟
چون بدون تعارف باید بگویم برخلاف اسم لیگ حرفه‌ای، گروهی از بازیکنان ما تفکر حرفه‌ای ندارند و همین مسئله موجب می‌شود گاهی اوقات در تیم‌ها مشکلاتی ایجاد شود. به نظرم در اختیار داشتن دو دروازه‌بان تقریباً هم سطح داخل یک تیم در فوتبال ایران جواب نمی‌دهد.
ماجرای دیگر در مورد استقلال، احتمال برگشتن مهدی قایدی است. قطعاً این بازیکن به لحاظ فنی می‌تواند به استقلال کمک کند اما با توجه به ارقامی که مطرح شده، عده‌ای معتقدند حضور او در استقلال جو را بر هم می‌ریزد چون رقمی بسیار نجومی صرف جذب این بازیکن می‌شود و همین مسئله سایر نفرات را عصبانی خواهد کرد
این هم به همان ماجرای فوتبال حرفه‌ای باز می‌گردد. شما کریستیانو رونالدو را ببینید. این بازیکن شاید به اندازه ۵ تیم عربستانی دستمزد گرفته باشد ولی هیچکس در باشگاه النصر پیرامون آن حرفی نمی‌زند و شاهد اعتراض هیچکدام از بازیکنان این تیم نیستیم. در اروپا هم همین طور است و بازیکنان نسبت به دستمزد یکدیگر حرفی نمی‌زنند. اصلاً گاهی اوقات می‌بینیم که یک بازیکن با وجود اینکه دستمزد کمتری می‌گیرد، کارایی بیشتری نسبت به همبازی خود دارد ولی هرگز این مسئله را به عنوان یک برگ اعتراضی مطرح نمی‌کند چون تفکر حرفه‌ای حاکم است ولی متاسفانه در ایران میان اغلب بازیکنان چنین تفکری وجود ندارد بنابراین اگر مهدی قایدی با چنین ارقامی که مطرح شده به استقلال بیاید، تیم دچار مشکل خواهد شد. این حقیقت تلخی است ولی باید گفت که در فوتبال ما هنوز هم در بسیاری از موارد، تفکرات حاکم بر آن حرفه‌ای نشده و آماتور گونه رفتار می شود.