صرایران با اشاره به اظهارات امیرحسین ثابتی، از چهره های نزدیک به سعید جلیلی و نماینده تهران در مجلس واکنش نشان داد و نوشت:
امیرحسین ثابتی، مجری سابق و نماینده فعلی مجلس، که حسابی پای کار سعید جلیلی است، در توییتی نوشته است: «خلاصه رقابت دور دوم این است: جریانی که چیزی برای ارائه ندارد؛ نه برنامه‌ای برای حل مشکلات مردم دارد و نه راه‌حلی، اما تا بخواهید پول و رسانه برای تخریب دارد (پزشکیان)، و جریانی که برای حل مشکلات مردم هم برنامه دارد و هم راه‌حل؛ اما مافیای رسانه را ندارد (جلیلی).»
توییت این نماینده بسیار جوان مجلس از آن حرف‌هایی است که آدم مثل عادل فردوسی‌پور، دوست دارد سرش را بکوبد روی میز! شما رسانه ندارید، آقای ثابتی؟ این حرف‌تان مثل این است که آمریکا بگوید من موشک ندارم! همین‌قدر عجیب و غریب.
کیست که نداند بسیاری از نهادها و سازمان‌های کشور در هفته پیش رو تا روز جمعه، در خدمت شما و سعید جلیلی هستند. همین الان رئیس مجلس از نامزد مورد نظر شما حمایت کرده است. شهردار تهران آستین‌ها را برای شما بالا زده است. سردبیر روزنامه همشهری نوشته است که نباید اجازه بدهیم دولت سوم روحانی تشکیل شود.
معاون اجرایی رئیس‌جمهور هم رئیس ستاد جلیلی است. ای کاش نمی‌گفتید که ما مظلومیم و حریف ظالم.
از نداشتن رسانه حرف می‌زنید، و این در حالی است که برادر جناب جلیلی، قائم‌مقام صداوسیماست. اگر رویشان می‌شد، تمام شبکه‌ها را در اختیار شما می‌گذاشتند. درست در روزهایی که بین گفتمان برجامیان و غیربرجامیان در انتخابات بحث بود، تلویزیون برنامه‌ها و میزگردهایی علیه برجام پخش کرد؛ بعد شما از بی‌رسانه بودن حرف می‌زنید؟
بله، رقابتی سخت در پیش است و شما دوست دارید فاتح انتخابات روز جمعه باشید، اما دیگر چیزهایی نگویید که مرغ پخته در دیگ هم به خنده بیفتد.
شما سال‌ها یک شبکه اختصاصی در تلویزیون به نام «افق» دارید که در تمام این مدت تلاش کرده تا مخاطبان صداوسیما را با تفکرات جبهه پایداری آشنا کند. کدام یک از رقبای سیاسی شما این امکان را دارند؟
امروز که همه‌چیز در اختیار شماست و بازهم از نداشتن حرف می‌زنید، پس جریان‌هایی که هزار حرف دارند و حتی امکان بیان آن را ندارند، چه بگویند؟
دیگر زمان واکمن یا ویدئو نیست که فکر کنید مردم یک حرف را می‌شنوند و بعد باور می‌کنند و این باور خود را دهان به دهان نقل می‌کنند. در عصر شبکه‌های اجتماعی، چنین حرف‌هایی باعث می‌شود مردم زودتر به تصمیم خود برسند و بتوانند اهالی سیاست را قضاوت کنند. از چنین حرف‌هایی بوی عدم صداقت به مشام مردم می‌رسد و می‌گویند گویی مدعیان انقلابی‌گری، شاگردان اول مکتب ماکیاول هستند.