حتی در همان اوج هیاهو که برخی استقلالی‌ها سعی در دادن آدرس غلط به هواداران داشتند، کارشناسان و رسانه‌ها ایرادات فنی تیم استقلال را می‌دیدند و از نقش مهم اشتباهات جواد نکونام در ناکامی استقلال می‌گفتند.
شخص سرمربی و اطرافیانش خیلی تلاش کردند تا انگشت اتهام ناکامی را به سمت داوری، ضعف مدیریت یا حمایت همه جانبه از باشگاه‌های رقیب بگیرند اما خود آنها هم در خلوت اعتراف می‌کردند که اگر استقلال نساجی را برده بود، زور تمام عالم و آدم نمی‌رسید که جام را از دست آبی‌ها بگیرد!
این درست که حواشی و مسائل بیرون از زمین می‌تواند روی کیفیت نمایش و نوع نتیجه تیم تاثیر بگذارد اما اگر شما کار فنی خود را درست انجام دهید، زور حواشی هرگز به متن نخواهد رسید. استقلال فصل قبل از رفتارهای جواد نکونام بیش از همه ضربه خورد. او کاپیتان تیم ملی و رکورددار بازی برای ایران بود، تجربه لالیگا را داشت و حتی اگر مدیرعامل جوان استقلال کم تجربه بود، این نکونام بود که باید بزرگتری می‌کرد.
او که ترجیع‌بند تمام حرف‌هایش عشق و علاقه به هوادار و تعصب به استقلال بود، او باید بیشتر از همه دلش برای استقلال و تیمش می‌سوخت اما در عمل دیدیم که بی‌دلیل و گاه به ناحق، با حملات همیشگی و همه جانبه به مدیریت تمام توان خود و باشگاه را صرف یک جنگ داخلی کرد و سر بزنگاه پرسپولیس آمد و از استقلال رد شد.
شما در رقابت یک ساله برای جام قهرمانی لیگ باید همه یکدل و متحد باشید تا «شاید» رقبا را کنار بزنید. وای به حال وقتی که یک جنگ درونی داشته باشید، دیگر اصلاً فرصت جنگیدن با رقبا را پیدا نمی‌کنید و در صورت شروع جنگ نیز توانی برای پیروزی ندارید.
این بلا فصل قبل سر استقلال آمد و هیچ کدام از بهانه‌ها نیز نتوانست روی حقیقت را بپوشاند. هواداران هم متوجه ایرادات جواد شدند و نمی‌خواستند او این فصل روی نیمکت بماند. همان هوادارانی که فصل قبل تمام تلاششان را کردند تا مشکلات جواد حل و روی نیمکت تیم محبوبشان بنشیند.
به نظر می‌رسید با تجربه فصل قبل و تغییر رویکرد هوادار، جواد نکونام درس عبرت گرفته و سکوت این روزهای او به این دلیل است که خاطرات تلخ خطیر را بیاد دارد. به نظر می‌رسید که این فصل دیگر خبری از آن جنگ‌های درونی و اختلافات نباشد، مشکل مالی هم که تنها چیزی است که هلدینگ خلیج فارس ندارد!
اما ببینید که هنوز فصل نقل و انتقالات شروع نشده و هنوز کار به اردو و مسابقات رسمی نرسیده، چقدر ناهماهنگی در استقلال وجود دارد. اتفاقاتی که یک صدم آن پارسال نیفتاد و جواد نکونام آن بلواها را به راه انداخت! حالا همه می گویند نه به آن جنجال و نه به این سکوت! جایی که باید از حق استقلال و هوادار دفاع کند چرا ساکت شده؟
هلدینگ اقدام به خرید یک دروازه‌بان و یک وینگر اهل بوسنی کرده که هیچکس در دنیای فوتبال آنها را نمی‌شناسد! از ان بدتر، این خریدها کاملاً چراغ خاموش و بی سر و صدا انجام شد. آن هم در روزهایی که استقلال هنوز مربی نداشت! کدام مربی حاضر به پذیرش چنین بازیکنانی است؟
اینجا که همه حق را به جواد نکونام می‌دهند که بگوید این بازیکنان را نمی‌خواهد، او سکوت کرده! چرا؟ چون اگر چنین کند، یا داستان منتظر محمد فصل قبل تکرار خواهد شد و یا با شروع دعوا خودش را تحمل نمی کنند! چوب دو سر طلا! این است که باید مراقب رفتارهای خود باشید چرا که حتی سال‌ها بعد نیز ممکن است به شما لطمه بزند!
اوج هنر مدیریت در استقلال این شده که ابتدا با بازیکن حرفه‌ای قرارداد بسته، سپس طرف در تست‌های پزشکی هم شرکت کرده و حالا قرار است در تمرینات نکونام او را ببیند تا اگر پسندید، نامش را در لیست بگذارد! آن هم قرارداد دلاری که طبق عرف پیش قرارداد را هم داده‌اند!
حتی در فوتبال محلات در آفریقا هم بازیکن این چنین جذب نمی‌شود، چه رسد به فوتبال حرفه‌ای! چطور می‌شود بازیکنی اول قرارداد ببندد و بعد تازه بیاید تست بدهد؟ اگر نکونام او را نخواست و ضعیف بود، تکلیف چه خواهد شد؟ مسلم است که باید پول قراردادش را بدهند و معلوم است که چنین بازیکنی را سایر تیم‌ها هم نمی‌خواهند! چرا هیچکس نظارتی بر این گونه هزینه کردن و حیف و میل بیت المال ندارد؟!
اما از آن طرف اگر نکونام کوتاه بیاید، چه خواهد شد؟ همین حالا جواد نکونام که فصل قبل در افراط بود، به سمت تفریط آمده و به اصطلاح از این طرف بام می‌افتد! او فصل قبل هم نیمی از بازیکنان استقلال را نمی‌خواست، آرمان رمضانی حتی خداحافظی کرد، امید حامدی‌فر به تمرینات نمی‌آمد، زبیر نیک نفس قرار بود معاوضه شود، اما نتیجه چه شد؟
چند روز قبل جواد نکونام سیلوا را نخواست تا به جایش بازیکن خارجی در بخش تهاجمی بگیرد اما بعد از یک جلسه با مدیریت، خیلی راحت جا زد و عقب نشینی کرد تا سیلوا برگردد! برای زیلینیج هم احتمال وقوع چنین قضیه‌ای هست، با این استدلال که چون پولش را داده‌ایم باید از او استفاده کنیم اما جایی که او در لیست تیم بزرگ استقلال می‌گیرد چه می‌شود؟ جایی که حق استعدادهای جوان ایرانی و آرزوی هر فوتبالیست است؟
اگر جواد نکونام مثل فصل قبل وارد دعوا شود، دیگر حمایت هوادار را ندارد. این روش فعلی که کوتاه بیاید و بپذیرد نیز با شروع لیگ در صورت ناکامی استقلال در زمین، به ضرر اوست چراکه به صورت طبیعی نتایج به نام او نوشته می شود.
با این تفاسیر هیچکس دوست ندارد جای نکونام باشد!