وی افزود: مطمئنا یک بازیکن با صبر کردن به کارش ادامه می‌دهد و یک بازیکن دیگر این موضوعات را برنمی‌تابد. علی‌عسگر و خان‌زاده هر دو بازیکنان قابلی هستند و من به خود آنها هم گفتم باید نظم و انضباط را الگو قرار بدهند. اگر این گونه نباشد کیفیت کار پایین می‌آید. زمانی که من بازی می‌کردم شاید بارها با مدیر باشگاه و مربی‌ام بحثم می‌شد اما همیشه اولین نفر در تمرین حاضر بودم چون خودم در زمین مسابقه باید جور خودم را می‌کشیدم نه مدیرعامل و مربی.

عزیزی افزود: اینها بازیکنان تیم بوده‌اند و چون همه در تمرینات شرکت کردند و این دو نفر نیامدند به آنها گفته بودم که دیگر نیازی به حضورشان نیست اما در تیم‌مان رفاقتی وجود دارد که بازیکنان بزرگ‌تر به این مسئله ورود کرده و با من صحبت کردند و خود خانزاده و علی‌عسگر هم اعلام کردند که دوست دارند به تیم کمک کنند.

مدیر فنی سیاه‌جامگان در پاسخ به این سوال که آیا با نزدیک شدن به فرصتی که به مدیران داده شده بود بوی پول را حس می‌کند یا خیر؟ گفت: من دو طرف بینی‌ام شکسته است و حس بویایی ضعیفی دارم! این موضوع را جدی می‌گویم. در مورد پول هم هیچ وقت بو نمی‌کشم و فقط با چشمم اعتقاد دارم. اگر قرار باشد بوی پول بیاید ولی خودش نیاید به درد سیاه‌جامگان نمی‌خورد.

بازیکن سابق تیم ملی ایران در خصوص درگذشت تاسف‌بار منصور پورحیدری گفت: متاسفانه وقتی یک نفر می‌میرد عزیز می‌شود. من با منصور پورحیدری کار کردم و او در تیم ملی سرمربی من بوده است. نیازی نیست من در موردش صحبت کنم اما انصافا از لحاظ اخلاقی بی‌نظیر بود. او تعارف با کسی نداشت و جزو معدود مربیانی بود که اهل فرقه نبود. ما با مربیانی کار کردیم که تحت تاثیر خبرنگار و یا حتی رئیس فدراسیون بودند اما پورحیدری تحت تاثیر هیچ کس نبود.

وی تاکید کرد: شاید نظرات پورحیدری از نظر خیلی‌ها اشتباه بود ولی من خودم شخصا همیشه به بازیکنان می‌گویم اگر اشتباه کنم می‌پذیرم ولی این تشخیص من است که چه تصمیمی می‌گیرم. پورحیدری تشخیص‌هایش تحت تاثیر دیگران نبود. همین حالا مربیانی داریم که تحت تاثیر اطرافیانشان بازیکن می‌گیرند ولی پورحیدری زیر بار حرف زور نمی‌رفت و فکر می‌کنم در این سال‌ها نزدیک 30 سال در استقلال همه‌جور پست مدیریتی و فنی داشت.

عزیزی در پایان گفت‌وگویی تاکید کرد: نه به این دلیل که حالا او فوت کرده این حرف را بزنیم ولی پورحیدری از افراد سلامت جامعه بود و خیلی از زد و بندها را می‌دید اما حرفی در مورد  آنها نمی‌زد. فوتبال‌ ما ناسالم است و اگر سالم بود الان فراتر از آسیا عمل می‌کردیم. شاید خیلی‌ها بگویند من در این فوتبال ناسالم چه می‌خواهم اما من سالم هستم و سعی می‌کنم با سلامتم کار کنم. پورحیدری مربی من بوده و زحمتم را کشیده و اگر اشتباه نکنم در چند بازی مثل آمریکا و کویت کنار ایشان بودم و انصافا فکر نمی‌کنم فوتبالیستی در ایران باشد که از پورحیدری دلخوری داشته باشد.