سپاهان و سپس با فاصله فولاد، تنها تیم‌های باشگاه‌های حرفه‌ای ما به معنی واقعی کلمه هستند. باشگاهی با یک ساختار قوی که با آمدن و رفتن آدم‌ها در هیچ پست و سمت تضعیف نمی‌شود. باشگاهی که هم امکانات و زیرساخت مهیا کرده و هم در تمام جنبه‌های باشگاه داری اصولی کار می‌کند. وقتی از یک الگوی مناسب برای تیمداری صحبت می‌کنیم سپاهان مثال‌های بسیاری برایمان دارد که مهمترین آنها همین روزها در فصل نقل و انتقالات پیش چشم همه است.
از قدیم سپاهان اصول حرفه‌ای را در جذب بازیکن رعایت می‌کرد. گاهی اوقات بازیکن را نه برای خود، که برای تضعیف رقبا به خدمت می‌گرفت، مورد عیسی آل کثیر فصل قبل را به یاد دارید؟ سپاهان هرفصل خیلی هوشمندانه همانطور که نمی‌گذارد بازیکنان با استعداد و با انگیزه جذب استقلال و پرسپولیس شوند، با یک تاکتیک حساب شده بازیکنان مازاد خود را هم به این دو تیم می‌دهد!
در فصل نقل و انتقالات امسال فوتبال ما فقط ۳ بازیکن نسبتا جوان به عنوان ستاره داشت، محمدحسین اسلامی، جواد آقایی پور و مهدی لیموچی را دو تیم بزرگ پایتخت می‌خواستند اما در نهایت دو نفر آنها با لباس زرد سپاهان عکس گرفتند. شک نکنید که اگر مسئله فقط پول کلان بود آبی و قرمز هم داشتند و می‌دادند! اما نگاه کنید سپاهان که اینطور هوشمندانه بازیکنان جوان را به خدمت می‌گیرد، چطور بازیکنان مازاد خود را با درآمدزایی به استقلال و پرسپولیس می‌دهد. از قدیم یک قانون در سپاهان وجود داشت و آن هم اینکه تا زمانی که بازیکن در اوج بود به هیچ قیمتی سپاهان اجازه جدایی به او نمی‌داد!
نگاه کنید به سرنوشت تمام بازیکنانی که از سپاهان راهی استقلال و پرسپولیس یا حتی کشورهای دیگر شدند. از علی کریمی که چه در استقلال و چه در ترکیه همواره مصدوم است تا محسن بنگرو سید جلال حسینی که در سن بالا آزاد شدند و تا زمان اوج پیراهن سپاهان را به تن داشتند. اما این فصل سپاهان میلاد زکی‌پور و رامین رضاییان دو مدافع کناری پا به سن گذاشته خود را کنار گذاشت تا نیروهای تازه نفس به جایشان بگیرد. در پست وینگر فرشاد احمدزاده را از روز اول نمی‌خواست و مهدی لیموچی به همین دلیل جذب شد، اما نگاه کنید که سپاهان در قبال واگذاری این بازیکنان به استقلال و پرسپولیس درآمدزایی هم کرد!
دو بازیکنی که نبودن آنها جز شرایط بازگشت مورایس بودند اما سپاهان جوری جلوه داد که انگار ستاره تیمش هستند و راضی به فروش آنها نیست! درست همان کاری که فصل قبل در قبال یاسین سلمانی انجام داد و دیدیم که این بازیکن جوان برای پرسپولیس به تعداد انگشتان دو دست بازی نکرد! البته با واگذاری آنها به قرمز و آبی هم درآمدزایی کرد، هم تیم خودش را یک دست کرد - که همه می‌دانیم بازیکنان سپاهان چه مشکلاتی با رامین رضاییان و فرشاد احمدزاده داشتند - و هم دو نقطه ضعف احتمالی به رقبای اصلی پایتخت نشین خود هدیه داد! حداقل از این نظر که تمام ویژگی‌های این دو بازیکن را خیلی خوب می‌داند.
به مصداق مثل عامیانه سپاهان از آب کره گرفت. با هوشمندی جوری قرارداد بسته بود که اگر روزی این بازیکن را نخواست، بتواند از او درآمدزایی کند که همین کار را هم کرد و این دقیقاً همان کاری است که باشگاه‌های بزرگ و کوچک در فوتبال حرفه‌ای هرروز انجام می‌دهند و اینجا فقط سپاهان!