این فقط یک لباسِ رسمی برای «ورزشِ ایران» نیست. این لباس سطحِ مدیرانِ این مملکت برای مردمش است. ما با دسته‌ای مدیرِ کج‌سلیقه، رانتی و غیرپاسخگو روبه‌رو هستیم که با انتخاب‌هایشان مُشت در دهانِ ما می‌زنند.
لباسی که نشان می‌دهد «ما مردمِ ایران» چقدر برای مدیرانِ تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر ارزش داریم. مشکل امثالِ خسروی‌وفا و مناف هاشمی نیستند، آن‌ها محصول مهاجرت(فرار) نخبگان،ورزشکاران و حتی کارآفرینانی هستند که حرف‌شان شنیده، مشکلات‌شان حل و دغدغه‌هایشان دیده نشد. انتخاب شدند چون ورزش ایران خالی از آدمِ توانمند شده است. گزینه‌های وزارت ورزش دولت پزشکیان نشان می‌دهد مملکت از آدم حسابی فقیر شده است.
این‌ها که مانده‌ها فقط بلدند تیرآهن، بارِ این ژیانِ فرسوده کنند. درکی از حساسیتِ المپیک ندارند و نمی‌دانند لباس، پرنسیب و تصویرِ یک ورزشکار تا چه میزان می‌تواند اعتمادبه‌نفس و روحیه به او تزریق کند. لباسِ مهسا جاور باید این باشد؟برند لباسِ ورزشکاران ایرانی باید این باشد؟ کاروانی «تحریم‌شده» از سوی مسئولان. مدیرانی که اعلام کرده‌اند برای طلایی‌های المپیک سیصد هزاردلار پاداش می‌دهند اما انگار برای لباس ورزشکاران‌شان صد دلار هم خرج نکردند! اگر نمی‌توانید خورشیدی باشید که زمین را روشن و گرم کنید(هرچند ادعای همین را هم دارید)، حداقل می‌توانید لامپی باشید که کوچه‌ی خودتان را روشن نگه دارید. حتی لامپ هم نمی‌توانید باشید!