انتقاد تند دروازه بان اسبق تیم ملی از رفتارهای کی روش

بخش هایی از صحبت های این پیشکسوت فوتبال کشورمان درباره حذف تیم امید و کارلوس کی روش را در زیر می خوانید:

* کی روش خوشحال ترین فرد از باخت به ژاپن بود

از باخت تیم ملی امید کشورمان مقابل ژاپن بسیار رنجیدم. جوانان ما در طول 90 دقیقه هرکاری که دوست داشتند با تیم ژاپن انجام دادند و فقط توپ هایشان داخل دروازه نرفت. بدشانس هم بودند که توپ شان به دیرک دروازه چشم بادامی ها هم خورد. اگر کمی بخت یارمان بود ما در طول 90 دقیقه با حساب 3 یا 4 بر صفر ژاپن را می بردیم.

به نظرم یکی از خوشحال ترین آدم های جمعه شب بابت برد ژاپن آقای کارلوس کی روش بود. خودم دیدم در جریان بازی ایران و سوریه بعد از گل ها با اخم نه تنها از جایش تکان نخورد که حتی دلش نیامد نشسته یک دستی برای ملی پوشان امید بزند. بعد دیدم گفته اند گل زدن به سوریه خوشحالی ندارد. باز گفتم شاید آنها درست می گویند تا اینکه بعد از بازی ایران و قطر تصاویری از چهره کی روش منتشر شد نشان می داد این آقا بسیار بشاش و خوشحال است یعنی این از شانس ماست که در برد ایران ایشان اخمو باشد و در روز برد تیم قطر خنده بر لب ورزشگاه را ترک کنند و البته به محل کارشان بازنگشته اند و نمی دانم به پرتغال رفته اند، موزامبیک، آفریقای جنوبی یا جزایر شخصی شان.

* طی چهار سال دو بار رفتیم المپیک

در فاصله سال های 1972 تا 1976 دو بار با تیم امید به المپیک صعود کردیم. المپیک 1972 مونیخ با مربیگری آقای بیاتی و 1976 مونترال به سرمربیگری حشمت مهاجرانی. توجه داشته باشید در آن ایام یک تیم از آسیا به المپیک صعود می کرد. همانطور که در آن دوران از قاره آسیا و اقیانوسیه یک تیم می رفت جام جهانی. اما نمی دانم چه شده حسرت المپیک رفتن ما پا به 44 سالگی می گذارد. آن هم در شرایطی که سه، چهار تیم به راحتی از قاره آسیا به این رویداد بزرگ راه پیدا می کنند.

* مایلی کهن حرف دلش را می زند

بنده حامی یا منتقد محمد مایلی کهن نبوده و نیستم. اما در این سال ها اطمینان پیدا کرده ام او حرف دلش را می زند. یعنی حرفش چه درست باشد چه غلط به زبان آورده می شود. دنبال سیاسی کاری، ریا و سیاه بازی نبوده و نیست. مسلما می دانسته بعضی از حرف ها برایش گران تمام می شود. اما چون باطن و ظاهرش یکی است حرفش را نخورد که به مذاق چهار نفر شیرین بیاید اینکه ظاهر و باطن مایلی کهن یکی است حسن به شمار می رود.

اما ایشان هم مثل همه آدم ها ایراداتی دارد و دیده ام که خودش هم گفته اگر بقیه از من 10 ایراد می گیرند خودم در خلوتم می دانم 100 ایراد دارم. آدم تکلیفش را با مایلی کهن می داند. حداقل یکی مثل او از پشت خنجر نمی زند.

* دیسیبلین کی روش حفظ ظاهر است
در این سال ها که کی روش در ایران است به این نتیجه رسیده ام اگر میروسلاو بلاژویچ در سیاه بازی نمره اش از جمع 20 نمره 15 بوده باشد جناب کی روش از 20 نمره 200 نمره به خودش اختصاص داده است.

با ظاهری شیک، ضرب المثل های دلنشین، رفتاری عامه پسند و ضریب هوشی واقعا بالا توانسته بسیاری از جوانان خوب ما را مجذوب خودش کند. حتی می بینم آدم های باهوش و خوبی مثل عادل فردوسی پور و تعدادی دیگر از جوانان سالم فعال در رسانه شیفته کارلوس کی روش شده اند و هر چه که او بگوید را چشم بسته می پذیرند. این نشان می دهد کی روش از چه ضریب هوشی بالایی برخوردار است که اینچنین افراد باهوش فوتبال ما را مجذوب خودش کرده است.

البته این را هم می دانم رسانه های ما برای صلاح فوتبال گام برمی دارند پیش خودشان می گویند اگر کی روش برود فلان آدم ناسالم با رایزنی خودش را سرمربی تیم ملی می کند. اگر رسانه ها اطمینان داشتند مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش یک مربی خوب خارجی دیگر را جایگزین کی روش می کنند از بعد جام جهانی طرح تعویض سرمربی تیم ملی را آغاز می کردند.

کی روش فهمیده قبلا تعدادی از مربیان جلوی بازیکنان کوتاه آمده اند و اگر دست به یک ابتکار جدید حتی اگر ناجوانمردانه بزند به مذاق رسانه ها و اهالی فوتبال خوش می آید. مثالش رفتاری بود که با هادی عقیلی، مهدی رحمتی، محمدرضا خلعتبری و ... انجام داد. هر آدمی اشتباه می کند. هر کسی جوان تر باشد بیشتر اشتباه می کند. مگر یک پدر فرزندش را بابت یک رفتار اشتباه برای همیشه از خانه بیرون می کند؟ وقتی کسی مرتکب اشتباه می شود به اندازه اشتباهی که مرتکب شده مورد تنبیه قرار می گیرد.

لجبازی آقای کی روش برای بازی با افکار عمومی و اینکه ثابت کند من خیلی سخت گیر هستم صدمه زیادی به تیم ملی ایران زد. شما فکر می کنید اگر کی روش رحمتی را به جام ملت های آسیا می برد تیم ما مقابل عراق آن سه گل را می خورد؟ یا در بدترین حالت اگر کار به ضربات پنالتی می کشید ما می باختیم؟

روی صحبت من با مهدی رحمتی نیست. اصلا اسمش باشد دشمن خونی من یک بخش حقوقی است و یک بخش حقیقی بعنی فردی. کی روش برای اینکه بگوید من خیلی مربی خاصی هستم به تیم ملی صدمه زد وگرنه بنده چه نیازی دارم از رحمتی یا امثال او حمایتی کنم بحث من فقط موضوع ملی است. اگر کی روش اینقدر دیسیبلین دارد یا برای تیم ایران ارزش قائل است خودش از ایران فراری است.

خداوکیلی ایشان به عنوان سرمربی تیم ایران در 5 سال گذشته چند ماه در محل کارش حضور داشته است؟ تعهدش به شغلش نشان دهنده باطنش نیز هست. به ظاهر متعصب و حرفه ای اما آنچه ما دیده ایم گریزان از ایران.

* می دانید چند میلیون دلار از بیت المال دور ریخته شده است؟

آیا می دانید در این سال ها چند میلیون دلار هزینه دستمزد آقای کی روش و دستیارانش شده است؟ آیا خبر دارید تمام هزینه های رفت و برگشت ایشان با بلیت فرست کلاس یا بیزینس کلاس چه هزینه ای به بیت المال تحمیل کرده، خانه ای که برای ایشان همکارانشان در یک برج گران قیمت اجاره شده و مثل انباری در اغلب ماه های سال وسایل ایشان در آن خاک می خورد.

آن وقت کدام یکی از بزرگان فوتبال از صبح تا شب با تاکسی کار می کند که زندگی اش بگذرد مجموع درآمدش از اجاره بهای آپارتمان اغلب اوقات خالی از سکنه سرمربی تیم ملی کمتر است؟ آیا می دانید اکبر کارگرجم با یک بیماری مهلک اکنون مشغول شیمی درمانی است و برای تامین مخارجش با همین جسم پیر پر از درد با تاکسی کار می کند؟ آیا می دانید اکبر افتخاری هنوز مستاجر است و با ماشین کار می کند؟ آیا خبر دارید رضا احدی در یک آپارتمان استیجاری زندگی می کرد؟ آیا می دانید منزل همایون بهزادی برای خودش نیست و پسرش برایش اجاره کرده بود؟

خیلی های دیگر هم هستند که دوست ندارند مسایل شخصی شان رسانه ای شود ما چنین مشکلاتی داریم آن وقت هزینه های میلیون دلاری برای کی روش انجام می دهیم. اگر تیم ملی در جام جهانی از گروهش صعود می کرد یا در جام ملت های آسیا با آن وضع اوت نمی شد می گفتم ایرادی ندارد هزینه کرده ایم و در عوض یک چیزی عاید فوتبال مان شده است.

کی روش با آگاهی آب را گل آلود کرده و میان اهالی فوتبال ایران دو دستگی ایجاد  کرده و اروپا یا آفریقا ماهی اش را صید می  کند در واقع پولش را از فدراسیون ایران می گیرد برای ما بد است به خاطر او این چنین مقابل یکدیگر صف آرایی کنیم من هم می دانم آقای X و Y لیاقت سرمربیگری تیم ملی ایران را ندارند اما چون هموطنم هستند اسم شان را به صورت شفاف بیان نمی کنم. ولی این هم دلیل نمی شود به خاطر X و Y ما بگوییم هر چه کی روش می گوید درست است.

قبول کنید ایشان بذر تفرقه را در فوتبال ایران پاشیده و با لبخندهایش نشان می دهد به آنچه می خواسته رسیده است. کسب درآمد، رسیدن به محبوبیت و برخورداری از حمایت.

* واقعا مردم مرده پرستی هستیم

تا یک نفر از ما زنده است مورد انتقاد، تهمت و هجوم قرار می گیرد. در بهترین و خنثی ترین حالت کسی به او محل نمی گذارد. اما همین که چشمانش را می بندد به بزرگ، به اسطوره، به جوانمرد، به مظلوم، به دوست داشتنی تبدیل می شود. چقدر احوال پرس رضا احدی و همایون بهزادی بودیم.

این روزها که اکبر کارگرجم با بیماری اش مبارزه می کند چقدر یادش می کنیم، امروز من منصور رشیدی به خاطر بیان حقایق می شوم آدم بد فوتبال خدا را صدهزار مرتبه شکر در این سن و سال نیازی به شهرت، ثروت و موقعیت ندارم. قرار نیست سرمربی یا مربی دروازه بان های تیم ملی بشوم آنچه گفتم حرف دلم بود.

شاید من هم در گفتارم یا طرز تفکرم در این زمینه مرتکب اشتباه شده باشم اگر ناخواسته در حق کسی حتی شخص کی روش کم لطفی کرده ام پیشاپیش معذرت می خواهم ولی خواهشا شخصی به مسایل فکر نکنید. چون از دو نفر بدمان می آید از طرف مقابل او بی دلیل حمایت نکنیم. این زندگی خیلی سریع تر از آنچه فکرش را می کنیم تمام می شود.

افسوس که در کشورمان تا یکی از دنیا می رود می شود آدم خوب اما تا روزی که می بیند و می شنود آدم خوبی نیست این سرنوشت همه ماست تا روزی که طرز تفکر و بینش ما ایرانیان نسبت به یکدیگر، نسبت به شهرمان، نسبت به کشورمان و نسبت به هموطن مان مثبت نباشد زندگی برای همه ما تلخ و تاریک خواهد بود.