آیا مورینیو مسیر ونگر را طی می کند؟

- نظر شما در مورد خطای پنالتی چی بود؟ صحنه را ندیدم

- آیا از نظر شما مارکوس روخو در نیمه اول مستحق دریافت کارت قرمز بود؟ این صحنه را هم ندیدم.

این مکالمات، بازخوانی مصاحبه های آرسن ونگر در سال 2006 نیست بلکه خلاصه ای از رفتار آقای خاص در کنفرانس مطوعاتی بعد از دیدار برابر اورتون می باشد. شیاطین سرخ، یک پیروزی دیگر را با پنالتی دقایق پایانی لیتون بینز از دست دادند و ناگهان مورینیو رفتاری همانند دشمن قسم خورده خود در سالهای اخیر به نمایش گذاشت.

حالا مورینیو در قامت هدایت منچستریونایتد، همانند سرمربی فرانسوی توپچی ها قسمت هایی از مسابقه که به آن علاقه نداشت را نمی بیند و به تکرار افکار خود پافشاری می کند. همانطور که ونگر سالهای سال با اصرار بی مورد به استفاده از سیستم 2-4-4، دست خودش را از کسب جامهای متعددی کوتاه کرد، حالا مورینیو رفتارهایی کلیشه ای در جریان مسابقه از خود بروز می دهد.

اصرار به استفاده از مراون فلینی تنها به علت قامت بسیار بلند او به عنوان تنها راه حل برای بازی رقیب را می توان برگرفته از افکاری قدیمی و تکراری قلمداد کرد.

اما زمانیکه از او در مورد تعویض هنریک میخیتاریان و جایگزین کردن فلینی تنها 5 دقیقه مانده به پایان بازی پرسیده شد، اینگونه جواب داد: "جواب شما بسیار واضح است. آیا ما فکر می کنید بیشتر از من از فوتبال می فهمید؟

اورتون هرگز روی بازی زیبا نیاورد و آنها تنها بازی مستقیم را در دستور کار خود قرار داده بودند. همه چیز در تیم مقابل بر پایه بازی مستقیم و ارسال های بلند بود و در چنین شرایطی، برای مقابله با سبک بازی حریف، استفاده از بازیکنی با قامتی در حدود 2 متر کاملا توجیه منطقی دارد".

البته این جواب برای هواداران یونایتد هرگز تازگی نداشت و آنها قبلا نیز چنین دلایلی را از زبان سرمربیان قبلی منچستر شنیده بودند. لوییس فان خال نیز در گذشته دلیل اصلی استفاده از هافبک بلژیکی را فیزیک مناسب وی می دانست و مورینیو نیز از همین برهان برای تصمیمات خود استفاده می کند.

در جریان بازی، تاکتیک اصلی یونایتدها استفاده از فضاهای خالی، با توجه به توانایی های هنریک میخیتاریان و آنتونی مارسیال بود تا از این طریق، فشار از روی زلاتان کاسته شود. زلاتانی که در نیمه اول تمام توان خود را بر روی حفظ توپ و ایجاد فضا قرار داده بود و از طریق می شد از بار مسئولیت مهاجم گلزن سوئدی کم کرد.

زمانی که مورینیو تصمیم گرفت از بازیکنانی با قابلیت بازی در عرض استفاده کند، اوضاع بر وفق مراد پیش رفت و آنها در آستانه پیروزی در گودیسون پارک قرار گرفتند.

با این تفاسیر، مشخص نیست که چرا مورینیو از این روش برای کاهش فشار روی تیمش استفاده نکرد و میخیتاریان را از زمین بیرون کشید. گرچه سرمربی پرتغالی من یونایتد هنوز هم اصرار دارد تعویض فلینی یک شاهکار از سوی او بوده، اما باید پذیرفت که نتایج درست، برگرفته از تصمیمات صحیح می باشد.

دلیل اصرار طولانی مدت ونگر بر استفاده از روش 2-4-4 این بود که او معتقد بود این سیستم باعث می شود تا مهاجمان بیشترین فضای ممکن را پوشش دهند و در هیچ روش دیگری این اتفاق به این اندازه رخ نمی دهد.

ونگر در گذشته گفت: "سیستم 2-4-4 از نظر من منطقی ترین روش موجود در دنیای فوتبال است زیرا سادگی و منطق توامانی در آن وجود دارد. در حقیقت، در این روش، 60 درصد از بازیکنان شما 60 درصد از فضا زمین را پوشش می دهند".

حالا و بعد از سالها، مورینیو معتقد است تنها راه رهایی از فشار بازی مستقیم اورتون، استفاده از مروان فلینی بوده است و امروز بسیاری از هواداران منچستریونایتد اطمینان ندارند که روند این تیم رو به رشد است یا کسی با اصرار به استفاده از افکاری پوسیده، هدایت شیاطین سرخ را بر عهده گرفته است.

به نظر می رسد در حالیکه راه حل های زیادی در رابطه با حل مشکلات تاکتیکی منچستر وجود دارد، مورینیو همچنان و همانند افراد سنتی، اصرار به حفظ عقاید خود دارد.

آقای خاص، از ابتدای ورود به اولدترافورد بارها و بارها تاکید کرد که از آخرین قهرمانی او در لیگ برتر 18 ماه می گذرد نه 18 سال که مشخصا مقصود او، طعنه هایی بی پایان به آرسن ونگر به خاطر قهرمان نشدن در لیگ برتر از سال 2004 بود.

اما بازی به بازی بیشتر مشخص می شود که مورینیوی امروز همانند ونگر دیروز، تبدیل به کسی شده است که می خواهد به هر طریقی اصول تکراری خود را به کرسی نشاند. در حالیکه مورینیوی عصر حاضر، برای موفقیت باید تبدیل به مربی مدرنی شود.