درست است که پیکان معمولاً برای قهرمانی بسته نمی‌شود یا حتی کسب سهمیه آسیایی هم معمولاً جزو اصلی ترین اهداف این تیم نبوده اما موافقت مجید جلالی با انتقال دو بازیکن تیمش به پرسپولیس بعد از نیم فصل اول هم، تصمیم عجیبی به نظر می‌رسد. جلالی خیلی راحت با جدایی مهدی شیری بعد از نیم فصل اول و پیوستنش به پرسپولیس موافقت کرد و حالا هم پذیرفته که سروش رفیعی را فقط برای یک نیم فصل جذب کند. تصمیمی که خیلی از تیم‌ها حاضر به پذیرفتنش نشدند. سرمربی پیکان اما حتماً محاسبات دیگری داشته و شروعی پرقدرت در نیم فصل اول را به پایان قوی‌تر ترجیح می‌داده است.
شما می‌توانید در همان فصل نقل و انتقالات تکلیف یک تیم را در لیگ فوتبال مشخص شده بدانید.
به عبارتی تیم قهرمان و تیم سقوط کننده در همان فصل نقل و انتقالات مشخص می‌شوند و اگر کمی نکته بین باشید می‌توانید پیش بینی‌های درستی از وضعیت تیم‌ها داشته باشید. این را خیلی از فوتبالی‌ها قبول دارند و به اهمیت شروع پرقدرت تیم‌ها تأکید می‌کنند. برای تأیید این موضوع کافی است مروری کنیم بر فعالیت نقل و انتقالاتی تیم‌ها در فصل‌هایی که گذشت.
فصل گذشته پرسپولیس با حفظ ترکیب اصلی تیمش، در همان نقل و انتقالات نشان داد که برای قهرمانی بسته شده. اتفاقاً با شروع خوب و عملکرد مطلوبی که در نیم فصل اول داشت، توانست خیلی از امتیازهای مورد نیازش برای قهرمانی را در همین نیم فصل اول جمع کند.
در مقابل تیم‌هایی مثل مشکی پوشان یا نفت تهران، با عملکردی که در نقل و انتقالات داشتند، هنوز فصل شروع نشده کاندیداهایی برای سقوط بودند و در نهایت هم در لیگ برتر نماندند.
البته بودند تیم‌هایی هم مثل پارس جنوبی جم که دو نیم فصل کاملاً متفاوت داشتند.
در نیم فصل اول صدرنشینی‌های متمادی، این تیم را حسابی بر سر زبان‌ها انداخته بود و حتی احتمال آسیایی شدنش را هم مطرح می‌کرد. درست است که شاگردان تارتار نتوانستند در نیم فصل دوم این روند را ادامه دهند اما در نهایت به‌عنوان تیمی که نخستین سال حضورش در لیگ برتر را تجربه می‌کرد، جایگاه خوبی را برای خود کسب کرد. ضمن اینکه در همان نیم فصل اول هم با عملکردی که از خود به نمایش گذاشت، تصویر با کیفیتی از خود در نظرها به جای گذاشت.
حالا چه چیزی بهتر از یک شروع قهرمانانه برای تیم مجید جلالی می‌تواند باشد؟ جلالی می‌تواند یک نیم فصل از حضور بازیکنان با کیفیتی چون سروش رفیعی و مهدی شیری بهره ببرد و به کمک این بازیکنان با کیفیت، برای پیکان امتیاز جمع کند. حضور سروش رفیعی در تیم پیکان حتی می‌تواند نگاه‌ها را به سمت پیکان بگرداند.
پیکان پیش از این هم برای جبران جای خالی تماشاگرانش، دست به خودنمایی‌های اینچنینی زده بود؛ زمانی که با فیصل شایسته، بازیکن افغان قرارداد بست. با اینکه بازی زیادی به این بازیکن نرسید اما پیکان توانست در طول مدت حضور این بازیکن در تیم، تماشاگران افغان را به ورزشگاه بکشاند و از حمایت و تشویق آنها به سود خود استفاده کند.
حالا شکل و شمایل این خودنمایی کمی متفاوت است اما در نهایت همان هدف را دنبال می‌کند. خوش خدمتی پیکان به پرسپولیس، خواه ناخواه نگاه مثبت هواداران پرسپولیس را به این تیم در پی خواهد داشت و این کم مزیتی نیست.
البته قطعاً مجید جلالی، وقتی این تصمیم را می‌گرفت به عواقب آن در نیم فصل دوم هم فکر کرده است.
به اینکه بعد از رفتن رفیعی و شیری چه بر سر پیکان می‌آید؟ آیا جلالی از حالا برای جایگزین‌های آنها در تیم تدبیری اندیشیده؟ این‌ها مواردی است که در کنار مزیت‌های حضور سروش در پیکان حتی برای یک نیم فصل، از ریسک بالایی که جلالی برای پذیرش این شرایط به جان خریده هم خبر می‌دهد.
هرچند که با توجه به رویه پیکان در فصل‌های گذشته، احتمالاً جلالی در همان یک نیم فصل هم می‌تواند خواسته‌های باشگاه را برآورده کند و همین موضوع مرزی است که جلالی امکان این را می‌داد که برای یک نیم فصل با رفیعی قرارداد ببندد و مانع علی دایی برای عقد چنین قراردادی می‌شد.
