علیرضا بیرانوند سوپراستار باشگاه پرسپولیس که از سوی مارک ویلموتس بلژیکی لقب هیولا را گرفته و همچنان به عنوان برترین دروازه‌بان حال حاضر فوتبال ایران شناخته می‌شود، پس از جدایی برانکو ایوانکوویچ باز هم در یک تنگنای بزرگ قرار گرفت تا در درگاه جدایی و یا باقی ماندن در اردوی سرخ‌ها قرار بگیرد، اتفاقی که در تابستان گذشته به طور جدی‌تری و با پیشنهادهای وسوسه‌انگیزگونه‌تری برای او رقم خورده بود.
با توجه به اینکه بیرانوند قراردادش با پرسپولیس همچنان معتبر است و قاعدتاً او نمی‌بایست به چیزی بر ادامۀ همکاری با پرسپولیس فکر کند، وجود داشتن بندی مبنی بر فسخ یکطرفه در صورت داشتن پیشنهاد خارجی، باعث شده بود تا او در تابستان‌ها هوای لژیونر شدن به سرش بزند که البته برای هر بازیکن و سوپراستاری یک امتیاز ویژه محسوب می‌شود.
برخی از کارشناسان با ذکر این مسئله که احتمالاً بیرانوند به دنبال افزایش دستمزد و یا بالاتر بردن آپشن‌های قرارداد خود به بهانۀ پیشنهادهای خارجی است، واکنش‌های تندی را به برخوردهای بیرو نشان دادند، اما اگر بخواهیم همین تئوری را هم مورد بررسی قرار بدهیم؛ به این نتیجه خواهیم رسید که بیرانوند در ازای از دست دادن بهترین سال‌های اوج فوتبالش، دستمزدش را می‌گیرد! همان منطق بی‌منطقی فوتبال!
بیرانوند سال‌هاست که در سطح اول فوتبال ایران به میدان می‌رود و یکی از ارکان اصلی موفقیت سرخ‌ها بوده است، او برای سه فصل متوالی قهرمانی با سرخ‌ها را تجربه کرده و به نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا رسیده است، بازیکنانی در سطح بیرانوند، در این شرایط خود را به اروپا رساندند و فارغ از اینکه چه حرف‌هایی در انتظارشان است، تجربه‌ای بزرگ را کسب کردند، در این میان اما وفاداری علیرضا بیرانوند یک سمبل است! سمبلی برای فوتبالی که مدت‌هاست وفاداری در آن یک لطیفۀ تلخ است؛ پس بد نیست که گاهی از زاویۀ علیرضا بیرانوند نیز دنیا را نگاه کنیم!
