علیمحمد حاضری در گفتوگویی، با اشاره به اینکه سه دیدگاه درباره فعالیت جنبش دانشجویی وجود دارد، گفت: یک دیدگاه معتقد است هر چه فضا برای فعالیت جامعه مدنی کمتر باشد، جنبش دانشجویی بیشتر بار رسالت اجتماعی و سیاسی را بر دوش میگیرد و در خلاء وجود نهادهای مدنی، بیشتر به کنشگری روی میآورد.
وی در ادامه افزود: این دیدگاه بر این اعتقاد است که اگر فضا برای فعالیت نهادهای مدنی فراهم شود، این بار از دوش جامعه دانشگاهی برداشته میشود و فعالان دانشجویی هم خواستهها و مطالبات خود را از طریق نهادهای مدنی خارج از دانشگاه دنبال میکنند. در یکی دو سال اخیر هم شاهد این هستیم که فضا برای فعالیت سیاسی و مدنی فراهم شده بنابراین شاید بار پیگیری مطالبات سیاسی و اجتماعی از دوش دانشگاه برداشته شده است، از این دیدگاه کاهش فعالیت جنبش دانشجویی یک شاخص منفی به حساب نمیآید.
این فعال سیاسی اصلاحطلب خاطرنشان کرد: دیدگاه دوم در نقطه مقابل دیدگاه اول قرار دارد و معتقد است شرایط امنیتی حاکم بر دانشگاه، هزینه فعالیت دانشجویان را بالا برده است و وقتی دانشجو احساس میکند آینده تحصیلی و کاریاش وابسته به پرونده سیاسی و دانشگاهی خود است، محافظهکار شده و تحت تاثیر این فشارها، فعالیتهای سیاسی و اجتماعی خود را محدود میکند بنابراین فضای بسته سیاسی و امنیتی حاکم بر دانشگاه موجب شده است که شاهد کاهش فعالیت جنبش دانشجویی باشیم.
حاضری با اشاره به دیدگاه سوم در مورد فعالیت جنبش دانشجویی، تصریح کرد: این دیدگاه معتقد است جنبش دانشجویی دچار نوعی یاس و سرخوردگی شده و احساس میکند فعالیتهایش به اندازه کافی اثربخش نبوده است مخصوصا در چند سال اخیر که جنبش دانشجویی در انتخابات فعال شد و در پیروزی حسن روحانی تاثیرگذار بود. جنبش دانشجویی احساس میکند نتیجه مورد نظر از فعالیتهایش را به دست نیاورده و احساس سرخوردگی میکند.
این عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها ادامه داد: من معتقدم بستر فعالیتهای جنبش دانشجویی از فضای واقعی به سمت فضای مجازی شیفت کرده است. در گذشته خوابگاهها و رستورانهای و تجمعات دانشجویی فضایی برای بروز رفتارهای جمعی دانشجویان بود اما امروزه فضای مجازی جای خوابگاههای یا رستورانها را گرفته است و دیگر حضور یا تجمعات فیزیکی لازم نیست زیرا فضای مجازی به سهولت و به سرعت یک رفتار جمعی را به نمایش میگذارد.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس بیان کرد: در چند انتخابات اخیر جامعه دانشجویی به شدت فعال بوده و در سر بزنگاهها، اثرگذاری خود را نشان داده است و نمیتوان گفت که جنبش دانشجویی از حرکت ایستاده است. بخش مهمی از فضای مجازی کشور عملا توسط نیروهای دانشجویی بارگذاری میشود. البته علاوه بر فعالیت در فضای مجازی، فعالان دانشجویی هم ممکن است فعالیت خود را در قالب احزاب و تشکلهای سیاسی خارج از دانشگاه دنبال میکنند.
حاضری تاکید کرد: هر چقدر سیستم سیاسی کشور و نظام مدیریت دانشگاه و فضای فرهنگی کشور، فضا را برای فعالیت رسمی، قانونی و درون سیستمی فراهم کرده و اجازه نقد دانشجویی را بدهد، جنبش دانشجویی بیشتر نقش نقاد درون سیستمی را میگیرد اما اگر احساس شود فضا بسته است، ممکن است جنبش دانشجویی به رفتارهایی خارج از سیستم هدایت شود.
وی با بیان اینکه وقتی جنبش دانشجویی آینده شغلی و تحصیلی خود را به نوع کنشگری و پرونده آموزشی سیاسی خود گره خورده میبیند ممکن است دو نوع رفتار داشته باشد، گفت: یک رفتار این است که دانشجو برای آنکه آینده خود را تامین کند به درصدی از محافظهکاری سیاسی عجین شود. دسته دوم که آرمانخواهی را دنبال میکند اگر فضای سیاسی را بسته ببیند ممکن است به رفتارهای خارج از چارچوب و نظام سوق پیدا کند بنابراین دلسوزان نظام هر چقدر خواهان فعالیت جنبش دانشجویی در چارچوب و داخل سیستم باشند، باید عرصه حضور و تاثیرگذاری دانشجویان را در فضای قانونی و امن فراهم کنند.
انتهای پیام