استدلال غلط برانكو در مورد رضاییان

وانانیوز| یكی از مهم‌ترین دلایلی كه برانكو در طول پنج هفته گذشته حاضر نشده به رامین رضاییان بازی بدهد، استدلال او در مورد موفقیت خط دفاعی تیمش بوده است. در حقیقت سرمربی كروات سرخپوشان عقیده دارد وقتی تیمش خیلی كم گل می‌خورد، دلیلی ندارد كه در تركیب اصلی خط دفاعی تغییر ایجاد كند. به این ترتیب آرام‌طبع و رضاییان باید بیرون بنشینند و بازی ماهینی و ربیع‌خواه را تماشا كنند. حتی در بازی اخیر برابر استقلال‌خوزستان هم كه بخت رامین باز شد، برانكو او را در پست هافبك راست به میدان فرستاد تا همچنان به تركیب خط دفاعی‌اش دست نزده باشد. این استدلال برانكو البته دو اشكال بزرگ دارد؛ یكی اینكه او به كلی چشمش را روی تفاوت‌های ماهینی و رضاییان در فاز هجومی بسته است. به هر حال در فوتبال مدرن با دفاع خطی از مدافعان كناری انتظار می‌رود حضور فعالی در مسائل هجومی داشته باشند و بدیهی است كه ماهینی نمی‌تواند به اندازه رضاییان در این زمینه موثر باشد. اشكال دوم حرف برانكو اما نادیده گرفتن قدرت تدافعی تیم ملی است؛ خطی كه با حضور رامین رضاییان تشكیل می‌شود و البته تا اینجا موفق‌تر از پرسپولیس هم بوده است!

•   از 270دقیقه پرسپولیس تا 360دقیقه تیم ملی

سرخپوشان تا پایان هفته نهم با دریافت سه گل خورده، بهترین خط دفاعی لیگ را در اختیار دارند. این مساله نشان می‌دهد پرسپولیس در لیگ شانزدهم هر 270دقیقه یك گل خورده است، در حالی كه تیم ملی ایران در مقدماتی جام‌جهانی 360دقیقه است كه توانسته دروازه‌اش را بسته نگه دارد. خط دفاع و دروازه تیم ملی سه بازیكن مشترك با پرسپولیس دارد؛ یعنی رامین رضاییان، جلال حسینی و علیرضا بیرانوند. به این ترتیب مشخص می‌شود شاید اگر در این مدت رامین هم به جای ماهینی در سمت راست خط دفاعی پرسپولیس به بازی گرفته می‌شد، آمار گل‌های خورده این تیم زیاد فرقی نمی‌كرد چراكه اگر قرار بود نفوذهای رضاییان به قیمت خالی شدن سمت راست به روی مهاجمان حریف تمام شود، بازیكنان ازبكستان و كره‌جنوبی می‌توانستند از این موقعیت به خوبی استفاده كنند! شاید نقطه ضعف اصلی پرسپولیس در فصل گذشته به جای آنكه رضاییان و نفوذهایش باشد، مشكلات شدید این تیم در قلب خط دفاعی و همین‌طور درون دروازه بود كه حالا با جذب جلال حسینی و بیرانوند تا حدود زیادی  رفع شده است.