یادداشت| پرسپولیس، راز، فرزانگی

«بیشتر مردم می‌ترسند چیزی بخواهند و وقتی عاقبت چیزی می‌خواهند، به اندازه کافی اصرار نمی‌ورزند و این خطاست.» این بخشی از کتاب حکایت دولت و فرزانگی اثر مارک فیشر است، کتابی که به راز‌های دولتمندی و خوشبخت‌شدن اشاره می‌کند. شاید وقتی این مطلب را می‌خوانید بازی صبحگاهی (!) پرسپولیس و کاشیما آنتلرز به پایان رسیده باشد، اما به هر حال، نگارش این مطلب به قبل از شروع بازی و آنچه تا مرحله فینال بر پرسپولیس گذشته، مربوط می‌شود. پرسپولیس این فصل با شجاعت و جسارت، کار خود را مرحله به مرحله پیش برد و به جایی رسید که می‌خواست. برانکو ایوانکوویچ و شاگردانش از ابتدا از این‌که بگویند قهرمانی آسیا را می‌خواهند کمی ترس داشتند، اما کم‌کم به این باور رسیدند که توانایی رسیدن به این موقعیت بی‌نظیر را دارند. آن‌ها سپس روی این باور جدید خود پافشاری کردند و با استمرار و تمرکز بالا، به هدف خود که حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا بود رسیدند. پرسپولیس، فارغ از هر نتیجه‌ای که امروز کسب کند، می‌تواند به آنچه تا امروز انجام داده افتخار کند، همان‌طور که هواداران این تیم می‌توانند بابت آن شادمان باشند. راز موفقیت مقابل تیم ژاپنی، فرمول پیچیده‌ای ندارد، پرسپولیس باید بخواهد و به خواسته اش اصرار بورزد، از سختکوشی خسته نشود و تمرکز خود را از دست ندهد. این راز جاودانگی تیمی است که نمی‌ترسد و برای خواسته اش می‌جنگد، تیمی به نام پرسپولیس ایران.