گزارشگر خاطره‌انگیز فوتبال: به من گفتند از پروین انتقاد نکن برایت گران تمام می‌شود!

عباس بهروان گزارشگر به یادماندنی ورزش امروز میهمان برنامه سلام صبح بخیر شبکه سوم سیما بود. او ابتدا درباره حال و هوای این روزهایش گفت: گاهی برای روزنامه مطلب می نویسم گاهی برای شبکه اصفهان اجرا می کنم در بقیه موارد هم در خدمت مدیرکل محترم خانواده یعنی همسرم هستم که لیست میدهند و می گویند بپر این خریدها را انجام بده و من آنقدر پریده ام که در این سن قهرمان پرش شدم.

وی صدای پرجاذبه و فراموش نشدنی ورزش ایران یعنی صدای زنده یاد عطالله بهمنش و در وهله دوم زمین چمن مدرسه ای که در آن درس می خوانده را عوامل علاقه اش به ورزش معرفی کرد و گفت: علیرغم اینکه برخی دوستان نزدیک می گویند من آرشیو جالبی دارم و در همه زمینه ها منظم هستم اما تعداد اجرای برنامه هایم در قالب گزارش های فوتبال و والیبال و هندبال و رشته های دیگر را نمی دانم.

بهروان با بیان اینکه من کارشناس تربیت بدنی هستم و با برنامه و با سابقه به این کار آمدم، یادآور شد: زمانی که ما گزارش می کردیم منابع اطلاعاتی مثل حالا نداشتیم و دو مجله همه منابع اطلاعاتی ما بودند و شرایط بسیار سخت و مشکل بود. من از اصفهان به تهران می آمدم و برنامه اجرا می کردم و به اصفهان برمی گشتم. و گاهی در اصفهان به من می گفتند به شهر ما خوش آمدی در حالی که من اصفهانی بودم.

این گزارشگر قدیمی درباره خاطره تصادف خود توضیح داد: 26 آذر به من زنگ زدند و گفتند به تهران بیا، من گفتم شب تالار رودکی ملک شهر اصفهان برنامه دارم، گفتند بعدش بیا، گفتم دیروقت است و دیگر هواپیما نیست. سرانجام با آژانس راهی تهران شدم اما متاسفانه راننده آژانس در پیچ دلیجان بنده را زیر تریلی بردند و بعد از 9 روز کما با دعای خانواده و بالاخص همسرم به دنیا برگشتم.

وی در پاسخ به اینکه آیا فوتبالی ها سراغی از او می گیرند، گفت: اگر بگویم بله دروغ گفتم اگر بگویم نه هم تا حدودی دروغ گفتم. بعضی وقت ها بعضی از آنها سراغم را می گیرند، زیاد نه، بلکه خیلی کم. همواره از تجارب گذشتگان که پیوسته به ما می گفتند پشت میکروفن برو و از پیشکسوتان به عنوان گنجینه های گران بها نام ببر بهره می بردم اما واقعا از این گنجینه ها چه استفاده ای می شود؟

بهروان با اشاره به سابقه فوتبالی اش به عنوان سرپرست استقلال، پلی اکلیل، برق و..، درباره ماجرای ناراحتی علی پروین از او در دهه 70  تصریح کرد: من انتقادی به تیم ملی کردم که مربوط به آقای پروین می شد. بعد هم با آقای پروین صحبت کردم. من برای ایشان اخترام خاصی قائلم و اگر بخواهیم 5، 6 فوتبالیست برتر در طول تاریخ فوتبال ایران را نام ببریم پروین یکی از آنها است.

این گزارشگر پیشکسوت تصریح کرد: به من گفتند از پروین انتقاد نکن برایت گران تمام می شود من می گفتم خیانت است اگر چیزی را ببینی و استدلال داشته باشی و چیزی نگویی. برایم گران هم تمام نشد و رفاقتم با پروین بیشتر شد.

وی در بخش دیگری از حرفهایش یادآور شد: شاید حدود 5 بازی دربی را گزارش کردم و هیچ استرسی نداشتم. من قبل از اینکه به صداوسیما بیایم آدم صحنه ای بودم بنابراین دلیلی نداشت استرس داشته باشم.

گزارشگر قدیمی صدا و سیما و رادیو همچنین با بیان اینکه واقعا یادم نمی آید کسی به من زنگ بزند و از گزارشم انتقاد کند، تاکید کرد: من آدم صریح الهجه ای هستم و اگر بود به شما می گفتم.

بهروان همچنین مهم ترین تیتری که درباره او در رسانه ها منتشر شده مربوط به ماجرای کمای 9 روزه اش دانست و تصریح کرد: هرچه این تیترها را می زدند، تشویقم می کردند و امضا می گرفتند من یاد گرفته بودم که سرم را بیشتر پایین بندازم. چون اتفاقی نیفتاده من و ما معروف شده بودیم. ای کاش مردمی تر و با مطالعه تر کار را دنبال می کردیم.

وی درباره روی خط آوردن مادر رضازاده در المپیک سیدنی گفت: من رکوردهای رضا زاده را می دانستم و در مقابل با بقیه رقبا برایم مسجل بود او مدال می گیرد. من آدم عاطفی هستم کار بزرگی هم نمی کنم یاد گرفتم احترام بگذارم و حرف شنوی داشته باشم و برای همین فکر کردم خوب است مادر رضازاده روی خط بیاید.

این گزارشگردرباره خانواده اش توضیح داد: من با یک خانواده کاملا ورزشی وصلت کردم، خواهر خانم اولم قهرمان والیبال، خواهر خانم دومم قهرمان شمشیربازی، برادر خانمم فوتبالیست، خانمم قهرمان بسکتبال، دوتا پسرهایم هم یکی بسکتبال و دیگری والیبال را دنبال کرده است.

بهروان در پایان درباره سوال نظرسنجی برنامه مبنی بر اینکه کنترل در خانه شما دست چه کسی است، گفت: کنترلم اصلا دست من نیست و همیشه دست خانمم هست. گاهی پسرم با اجازه کنترل را از دست مادرش می گیرد.