رابطی که می‌خواست دی‌بیاسی را بیاورد، با او سر مبلغ ۱/۲ میلیون یورو (برای ۱۸ ماه) توافق کرد و قرار شد مجوز لازم را از وزارت ورزش بگیرند و... در همان زمان ارتباطی تلفنی بین مجیدی و سلطانی‌فر (وزیر ورزش) برقرار شد و وزیر ماجرا را به فرهاد گفت و او در نهایت با قراردادی ۱/۲ میلیاردی روی نیمکت استقلال نشست تا سکان هدایت این تیم را در دست بگیرد.
در این میان احمد سعادتمند مدیرعامل وقت استقلال واقعاً هیچ‌کاره بود و مهمتر اینکه اگر فرهاد قبول نمی‌کرد بعد از استراماچونی سرمربی شود، به احتمال ۹۹ درصد دی‌بیاسی با همان قرارداد یک میلیون و دویست هزار دلاری روی نیمکت آبی‌پوشان می‌نشست چون در آن مقطع هواداران استقلال خیلی از مربیان ایتالیایی خوش‌شان آمده بود و قانون من‌درآوردی منع حضور خارجی‌ها هم هنوز تصویب نشده بود که با استناد به آن بتوان پرونده دی‌بیاسی را بست.
خلاصه اینکه مجیدی آمد و بد هم نتیجه نگرفت اما در نهایت دود اختلافاتش با سعادتمند و عبدیان به چشم خودش و استقلال رفت و بعد هم قانون منع خارجی‌ها را گذاشتند تا قیمت مربیان و بازیکنان داخلی در تمام تیم‌ها دو تا سه برابر شود.
