پشت پرده دعوت نشدن احمد نوراللهی به تیم ملی

وقتی در آخرین اردوی تیم ملی در فیفا دی ماه قبل، احمد نوراللهی ساکش را برداشت و بدون اطلاع مربیان اردوی تیم ملی را ترک کرد، خیلی‌ها به چشم یک حاشیه معمولی و تصمیم لحظه‌ای به آن نگاه کردند. همان موقع خبرورزشی تنها رسانه‌ای بود که از پشت پرده این تصمیم نوشت و البته که مثل همیشه به عادت فوتبال ما متهم به هزار صفت مختلف شد!

نوشتیم که احمد نوراللهی در تمام دوران فوتبالش هرگز چنین کاری نکرده و اساسا چنین شخصیتی ندارد. حالا که یک بازیکن بین‌المللی و باتجربه شده چرا باید به صرف حذف نامش از لیست یک بازی قهر کند و از اردو برود؟ همان‌موقع توضیح دادیم که دعوت از امید ابراهیمی از سوی امیر قلعه‌نویی این پیام را به نوراللهی داد که جایی برای جام ملت‌ها ندارد و نوراللهی نه به خاطر یک بازی، بلکه به خاطر سن و سالش و مسیر آینده فوتبال ایران برای همیشه قید تیم ملی را زد و رفت!

قلعه‌نویی در تمام بازی‌ها تیمش را ۴-۴-۲ لوزی ارنج کرده بود؛ یعنی فقط یک هافبک دفاعی برای ترکیب اصلی می‌خواست که انتخابش هم سعید عزت‌اللهی است. با این تبصره که احسان حاج‌صفی هم در مواقع لزوم درون زمین می‌تواند در این پست بازی کند. اما روی نیمکت و برای مواقعی که تیم ملی تحت فشار باشد و دو هافبک دفاعی بخواهد، قلعه‌نویی به رضا اسدی، روزبه چشمی، احمد نوراللهی، محمد کریمی، علی کریمی، علیرضا علیزاده، سعید مهری، میلاد سرلک و خیلی‌های دیگر فرصت داد و سرانجام با دعوت از امید ابراهیمی تصمیمش را برای جام ملت‌ها علنی کرد.

با نگاه به فهرست ۲۶ نفره تیم ملی اولویت‌های امیر برای این پست مشخص است و این تشخیص چیزی بود که دو ماه قبل در اردوی تیم ملی بازیکنان به عنوان نخستین نفرات متوجه آن شدند! احمد نوراللهی وقتی دید هیچ شانسی برای بازی حضور در فهرست نهایی تیم ملی برای جام ملت‌ها ندارد، ترجیح داد ساکش را بردارد و برود و تمرکزش را روی دیدارهای باشگاهی برای شباب الاهلی امارات بگذارد.

فراموش نکنیم که تیم ملی بعد از جام ملت‌های آسیا پوست‌اندازی خواهد کرد تا برای مقدماتی و جام جهانی ۲۰۲۶ آماده شود و بازیکنانی که بالای ۳۰ سال سن دارند دیگر جایی در ترکیب تیم ملی نخواهند داشت و جام ملت‌ها آخرین فرصت آن‌هاست.

احمد نوراللهی در حال حاضر ۳۱ سال سن دارد و در فهرست همین بازیکنان قرار می‌گیرد. پس وقتی شانسی برای جام ملت‌ها هم نداشت، عملا تصمیم او دیگر یک تصمیم احساسی و لحظه‌ای محسوب نمی‌شد...