چرا نتانیاهو، وزیر جنگ اسرائیل را اخراج کرد؟

«بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم‌صهیونیستی و «یوآو گالانت»، وزیر جنگ این رژیم در طول 23 ماه دولت ائتلافی خود اختلافات گسترده‌ای را در پرونده های مختلف سیاسی، نظامی و امنیتی پشت سر گذاردند.

رویکرد اقتدارگرایانه نتانیاهو در عرصه سیاسی این رژیم در طول 20 سال گذشته دشمنان زیادی برای او ایجاد کرده و متحدان سیاسی سابق او مانند آویگدور لیبرمن، یائیر لاپید، سیپی لیونی و بنی گانتس را در زمره مخالفان وی قرار داده است. یوآو گالانت، که 35 سال در ارتش اسرائیل خدمت کرده و 12 سال پیش با درجه سرلشکری بازنشسته شده، بنابر اذعان رسانه‌های صهیونیستی به حرفه‌ای‌گری در امور نظامی پایبند مانده و از قربانی کردن آن برای مطامح و خواسته های سیاسی و شخصی نتانیاهو خودداری کرده است.

نقاط اصلی اختلاف بین نتانیاهو و گالانت را می‌توان به طور کلی به پنج حوزه کلیدی تقسیم کرد: اصلاحات قضایی، مسئولیت شکست 7 اکتبر 2023 در جریان عملیات طوفان الاقصی، نقش تشکیلات خودگردان فلسطین در غزه پس از جنگ، ادامه حضور ارتش اسرائیل در غزه، توافق آتش‌بس در ازای آزادی اسیران اسرائیلی.

اصلاحات قضایی: قدرت دیوان عالی اسرائیل مانع بزرگی برای شکل مطلوب اداره کابینه از نظر نتانیاهو بوده است. توانایی دادگاه در لغو تصمیمات و قوانین کابینه، تنشی بین نتانیاهو و قوه قضائیه ایجاد کرد و او را به سمت اصلاحات قضایی سوق داد. گالانت به دلیل دو قطبی شدن ارتش در نتیجه تغییرات پیشنهادی، با این اصلاحات مخالفت کرد. او مخالفت خود را در 26 آوریل 2023 ابراز کرد. نتانیاهو در نتیجه این اختلاف نظر، گالانت را از سمت وزیر جنگ اسرائیل برکنار کرد، اما این تصمیم نتیجه معکوس داد. اعتراضات گسترده در سراسر اسرائیل شدت یافت و 700 هزار نفر در شهرهای مختلف سرزمین های اشغالی به خیابان‌ها ریختند. روز بعد، اعتراضات به اعتصاب تبدیل شد و نتانیاهو را مجبور به لغو تصمیم خود و ابقای گالانت به عنوان وزیر دفاع کرد.

مسئولیت شکست 7 اکتبر: دیگر اختلاف عمده بین نتانیاهو و گالانت حول محور جنگ غزه می‌چرخد. اختلاف اصلی مربوط به مسئولیت شکست در 7 اکتبر 2023 است. در حالی که نتانیاهو همواره از پذیرش مسئولیت مستقیم بدترین شکست نظامی رژیم صهیونیستی از زمان حمله غافلگیرکننده جنگ یوم کیپور در 1973، خودداری کرده و تشکیل هرگونه کمیسیون حقیقت‌یاب را تا پایان جنگ به تعویق انداخته است، گالانت حداقل در دو مورد مسئولیت خود را پذیرفته است. اخیراً، گالانت در مراسم فارغ‌التحصیلی افسران ارتش در 12 جولای، خواستار تشکیل کمیسیونی برای بررسی مسئولیت همه مقامات، از جمله نتانیاهو، شد و گفت: «ما به تحقیقاتی در سطح داخلی نیاز داریم که حقایق را روشن کند - یک کمیسیون تحقیق رسمی.»

مشارکت تشکیلات خودگردان فلسطین در غزه پس از جنگ: سومین اختلاف نظر بین نتانیاهو و گالانت مربوط به طرح ارتش رژیم صهیونیستی برای غزه پس از جنگ است. نتانیاهو با بازگشت تشکیلات خودگردان فلسطین به نوار غزه مخالف است، چون معتقد است این امر می‌تواند وحدت ملی بین گروه‌های فلسطینی را تسهیل کند و رژیم صهیونیستی را برای مذاکرات آینده در موضوع سازش تحت فشار قرار دهد. در مقابل، گالانت در سفر خود به واشنگتن در اواخر ماه ژوئن، طرحی را برای غزه پس از جنگ ارائه کرد که در اولین گام، به برخی از کارکنان تشکیلات خودگردان اجازه می‌داد به مؤسساتی که قرار است پس از جنگ غزه را اداره کنند، بازگردند، البته بدون هیچ پرچم یا نام آشکار تشکیلات خودگردان فلسطین.

براساس طرح گالانت، «مایکل فنزل»، سپهبدی که از نوامبر 2021 به عنوان هماهنگ‌کننده امنیتی ایالات متحده برای رژیم صهیونیستی و تشکیلات خودگردان فلسطین خدمت می‌کند، به طور موقت کنترل امنیتی غزه را به دست می‌گیرد. این دوره انتقالی می‌تواند به طور بالقوه منجر به انتقال قدرت در نوار غزه به تشکیلات خودگردان شود، چیزی که نتانیاهو به شدت رد کرده است.

تداوم حضور ارتش اسرائیل در غزه: چهارمین اختلاف گالانت با نتانیاهو مربوط به نقش ارتش صهیونیستی در نوار غزه پس از جنگ است. گالانت طرفدار حضور حداقلی و غیرمستقیم ارتش اسرائیل در غزه پس از جنگ است، وضعیتی مشابه شرایط حاکم بر کرانه باختری، جایی که امور سیاسی و مدنی عمدتاً توسط تشکیلات خودگردان فلسطین اداره می‌شود، در حالی که ارتش و دستگاه امنیتی اسرائیل در صورت نیاز آزادانه در تمام شهرها فعالیت می‌کنند.در 15 می 2024، گالانت بر ضرورت «نابودی حماس و حفظ آزادی عمل کامل نظامی ارتش اسرائیل در غزه» تأکید کرد، در حالی که ایده ایجاد یک اداره نظامی اسرائیلی در غزه را رد کرد.

از سوی دیگر، نتانیاهو معتقد است حفظ امنیت اسرائیل به حضور مستمر ارتش، حداقل در دو کریدور نتساریم در شمال و فیلادلفیا در جنوب - بستگی دارد. او در 20 اوت اعلام کرد: «اسرائیل تحت هیچ شرایطی، با وجود فشار عظیمی که برای این کار وجود دارد، کریدور فیلادلفیا و کریدور نتساریم را ترک نخواهد کرد.»

توافق آتش‌بس در ازای آزادی اسیران اسرائیلی: برخلاف ارزیابی های قبلی، اولین آتش‌بس موقت در اواخر نوامبر 2023 راه را برای توافقات بعدی هموار نکرد. چندین دور مذاکره به دلیل مانع تراشی‌های نخست وزیر رژیم صهیونیستی، به توافق جدیدی برای آتش‌بس در ازای آزادی اسیران اسرائیلی منجر نشد. ماه‌ها، روسای سازمان‌های امنیتی اسرائیل، یعنی موساد، شین بت و هرتسی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل، به همراه گالانت، از توافق آتش‌بس در ازای آزادی گروگان‌ها حمایت کردند، اما نتانیاهو از پذیرش آن خودداری کرد.

اکراه نتانیاهو عمدتاً ناشی از ترس از این موضوع بود که آتش‌بس قبل از دستیابی به «پیروزی کامل» بر حماس در نوار غزه منجر به خروج راست افراطی از ائتلاف شود. در این زمینه، گالانت از نتانیاهو درخواست کرد تا این موضوع را در یک جلسه کامل کابینه به جای یک نشست کوچکتر متشکل از نتانیاهو، گالانت، رون درمر، وزیر امورراهبردی و آریه دری، نماینده کنست، مورد بحث قرار دهد. علاوه بر این، گالانت علناً مفهوم «پیروزی کامل» نتانیاهو را بی‌معنی دانست و ادعا کرد که اسرائیل به شکست دادن حماس نزدیک نیست.

انتهای پیام/