بسکتبال را تجارتخانه نکنیم

وانانیوز| پوران عباسی در گفت‌وگویی، درباره حضورش در سوپرلیگ بسکتبال بانوان گفت: امسال تیم کوشاسپهر را به دلیل نداشتن اسپانسر از دست دادیم. بازیکنان را هم از دست دادیم؛ بازیکنانی که از زمان کودکی با من کار کرده بودند زمانی که بحث پول مطرح شد رفتند. کرمان از من خواست هدایت این تیم را برعهده بگیرم. البته آنها در ابتدا می‌خواستند فقط از بازیکنان بومی استفاده کنند اما قرار شد من تعدادی از بازیکنان نوجوان را اضافه کنم. شاید امسال در لیگ فقط جنبه حضور و خدمت به بسکتبال داشته باشیم.

عباسی در ادامه صحبت‌هایش با ابراز گلایه از بازیکنانی که به راحتی به مربیان بزرگ به خاطر پیشنهاد مالی پشت می‌کنند، تصریح کرد: من از 18 سالگی مربیگری کرده‌ام. وقتی دیدم بازیکنان رفتند می‌خواستم امسال تیمداری نکنم اما بعد احساس کردم حضور مهم است. وقتی کرمان از من خواست هدایت این تیم را برعهده بگیرم قبول کردم به بسکتبال این شهر هم خدمت کنم.

وی افزود: صحبت من با بازیکنان است؛ بازیکنانی که از کودکی با یک مربی بزرگ کار می‌کنند وقتی به جایی می‌رسند باید برای مربیان احترام قائل شوند. همه چیز را از جنبه تجارت نبینند و بسکتبال را به تجارتخانه تبدیل نکنند. به گذشته خود فکر کنند و ببینند چطور بسکتبال را آغاز کردند. نباید مربی فنی و بزرگ را زیر سوال ببرند.

سرمربی تیم بسکتبال کرمان که سال گذشته با کوشاسپهر عنوان قهرمانی را کسب کرده بود، در ادامه صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: من سالهاست در بسکتبال مربیگری می‌کنم اما فقط 2 سال است که از کوشا آن هم 10 میلیون تومان حقوق گرفته‌ام. تیم‌هایی بودند که اسپانسرها فقط خرج رفت و آمد را می‌داد اما مربیان حتی نگذاشتند آب در دل بازیکن تکان بخورد، حداقل الان که بازیکنان به جایی رسیده‌اند مربیان خود را قال نگذارند. آیا درست است مربی که سالها زحمت کشیده زمین بخورد و در خانه بنشیند؟

عباسی گفت: امیدوارم صنعت نفت همیشه از خانم مرتضی‌زاده حمایت کند، اما او کارت مربیگری خود را از ما گرفته و سابقه بازی در لیگ ندارد در حالی که من از 18 سالگی مربیگری کرده‌ام و با تیم هما نیز به عنوان بازیکن قهرمان شده‌ام. مرتضی‌زاده از 32 سالگی کار مربیگری‌اش را آغاز کرده و حالا 34 سال دارد. ای کاش نفت اسپانسر بانوان بماند اما بازیکن هم باید فرق مربی خوب و بد را بداند. من از رفتن بازیکنان ناراحت نیستم اما ای کاش آنها حداقل خداحافظی می‌کردند و می‌رفتند.