چه خوب که دربی باز نداریم

وانانیوز| امروز به نظر بیش از هر زمان دیگری دربی به اصل خود و آنچه باید باشد نزدیک شده است. امروز وقت آن است که برای همیشه حرف‌های کلیشه‌ای مانند بازیکن دربی باز، دربی‌های دهه هفتاد و مسائلی از این دست را فراموش کنیم. دربی دارد به مسیر و راهی که باید نزدیک می‌شود. دربی یک مسابقه جذاب فوتبال است. دربی باید زیباترین مسابقه فوتبالی باشد. دربی یک فوتبال ناب است نه دعوا و درگیری، نه دشمنی و خصومت و نه یک بازی مسامحه کارانه.

بگذریم

برنامه نود شب گذشته بیانگر یک حقیقت جالب بود. دوران کری‌های کودکانه و درگیری‌های حاشیه‌ای به پایان رسیده است. در این دوره و زمانه آنقدر دربی‌های مهم و حساس اروپایی دیده شده که دیگر همه معنی یک شهرآورد واقعی را می‌دانند. مسابقه‌ای که باید جذاب‌ترین اتفاقات فوتبالی در آن رخ بدهد نه مسابقه‌ای که پر از درگیری و حاشیه است.

چه کسی گفته...؟

چه کسی گفته دربی‌های قدیمی واقعی بوده اند و دربی‌های جدید نه؟! کسانی که این حرف را می‌زنند تمام اتکایشان بر حواشی و درگیری‌های داخل و بیرون زمین است. یعنی تمام مسائلی که می‌تواند یک فوتبال زیبا را نابود کند به عنوان محسنات دربی‌های قدیمی و کمبود دربی‌های جدید مطرح می‌شوند. اما بگذارید یک بار واقعگرایانه به ماجرا نگاه کنیم. میلان کوندرا در مقدمه کتاب معروفش «بار هستی» به نکته جالبی اشاره می‌کند. اوکه در دوران حکومت کمونیست‌ها بر شرق اروپا زندگی می‌کند می‌گوید زمانی که داشتم به یک عکس قدیمی نگاه می‌کردم ناگهان احساس کردم که چقدر دلتنگ و شیفته گذشته هستم در حالی که وقتی فکر می‌کنم می‌بینم آن دوران سخت‌ترین دوران زندگی ام بود. دورانی که هیتلر و فاشیست‌ها نزدیکانم را کشته یا زندانی کردند و خانواده ام در بدترین شرایط زندگی می‌کردیم.
این حرف کوندرا به این معنا است که اصولا انسان نسبت به هرچه که در گذشته اش اتفاق افتاده احساس علاقه می‌کند حتی اگر گذشته مملو از اتفاقات تلخ و ناخوشایند باشد. دربی نیز دچار چنین فلسفه‌ای است. چه کسی گفته که تماشاگران از هفت صبح به ورزشگاه بروند و تا ساعت ۵ بعدازظهر روی سکوهای سیمانی بنشینند خوب است؟ چه کسی گفته درگیری‌های وحشتناک روی سکو‌ها اتفاق خوبی است؟ چه کسی گفته مسابقه‌ای که از همان ثانیه اول با خطا شروع می‌شود و بیشتر زمان بازی درگیری و کری خوانی بازیکنان درون زمین است خوب است؟ چه کسی گفته کتک کاری بازیکنان درون زمین خوب است؟ دربی‌های دهه هفتاد که خیلی از آن حرف زده می‌شود تمام این خصوصیات را داشتند ضمن این که وجود چنین اتمسفری باعث شد تا کار به دخالت‌های بالادستی برای تلطیف جو از روش‌های غیرفوتبالی برسد. دربی‌های دهه‌های قبل از آن مثلا معدود دربی‌های دهه شصت هنوز آن سلامت و خلوص فوتبال آماتور را در خود داشت، اما دربی‌های دهه هفتاد جنگ‌های گلادیاتوری درون زمین و روی سکو‌ها بود. تماشاگران خشمگینی که ساعت‌ها روی سکو‌ها می‌نشستند و به بازیکنان حریف فحاشی می‌کردند. دو درگیری بزرگ دربی در بازی‌های همین دهه رخ داده است. در دهه هفتاد داوران ایرانی جرات نمی‌کردند که دربی‌ها را قضاوت کنند. فضا آنقدر خشن و بیرحمانه بود که از چند هفته قبل همه خودشان را برای جنگی که حتما تلفاتی هم داشت آماده می‌کردند.



ما دربی می‌خواهیم

تلاش رسانه‌ها و مدیرانی که نسبت به ذات فوتبال احساس مسئولیت می‌کردند و البته جبر زمانه که با ورود به عصر ارتباطات ناخودآگاه سطح آگاهی مخاطبان فوتبال را بالاتر برده است باعث شد تا دربی نیز به آنچه که باید یعنی یک مسابقه فوتبال با کیفیت بالا نزدیک‌تر بشود. نگاهی به چهار دربی اخیر دو تیم بیانگر این است که دربی‌های امروز به مراتب دربی‌تر از بازی‌های قبلی هستند. البته که آن مسابقات نیز محصول زمانه خود هستند، اما تمام تلاش هایی که برای فوتبال در این سال‌ها انجام شده در نهایت اثرش را در دربی که چکیده و ویترین فوتبال ایران است خودش را نشان داده است.
اگر هدف غیر از این بود هیچگاه دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هزینه نمی‌کردند تا با استفاده از بهترین مربیان و بازیکنان بتوانند تیمشان را از نظر فوتبالی به سطح بالایی برسانند. پرسپولیس و استقلال خوب فهمیده اند که برای موفقیت در دربی باید از نظر فوتبالی خودشان را تقویت کنند.

شهر آورد مدل ۹۶

برانکو و شفر آمده اند تا سطح دربی و سطح فوتبال ایران را بالا ببرند. در دربی‌های اخیر دو تیم این فرضیه ثابت شد که اصولا بازیکن دربی باز در فوتبال امروز دنیا معنی ندارد بلکه هر تیمی از نظر سطح فنی و روحی در شرایط بهتری باشد و فوتبال با کیفیت تری ارائه بدهد شانس بیشتری برای پیروزی دارد. درواقع برد در دربی امروز به واسطه تمرینات، آنالیز و توان بالای روحی به دست می‌آید. در چهار بازی اخیر استقلال و پرسپولیس ۱۳ گل به ثمر رسیده است که این آماری فوق العاده است و ما این را مدیون تفکر درست اجتماعی نسبت به این بازی هستیم. باخت استقلال با ۴ گل و باخت پرسپولیس با ۳ گل به همان کری‌های فضای مجازی محدود شد و نه دعوا و بازداشت بازیکنان در کار بود و نه تماشاگران به جان هم و اموال عمومی افتادند.
امروز و در سال ۹۶ مخاطب فوتبال یک دربی جذاب و سطح بالا از نظر فوتبالی می‌خواهد و برای این کار هر دو تیم اولین ابزار مناسب را دارند. دو سرمربی خارجی و با تجربه دوتیم از دنیایی می‌آیند که در آن باید با فوتبال برتر به پیروزی رسید. برانکو و شفر بعید است که به فکر حفظ رکورد یا کسب رضایت افراد خاصی باشند و از این رو روح دربی را بکشند. از این نظر می‌توان به دربی ۸۵ نیز امیدوار بود که یک مسابقه‌ای جذاب و متناسب با توقعات مخاطب این دوره و زمانه باشد.