پرونده ویژه
ریچارد نفیو: آمریکا برای گنجاندن موضوع موشکها در برجام حمایت بینالمللی نداشت
یک مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا در امور تحریمها در یادداشتی با اشاره به تلاشهای دولت آمریکا برای محدود کردن ظرفیتهای موشکی ایران نوشت: گام اول این است که برجام نابود نشود و سپس واشنگتن با راهبردی دو وجهی مبتنی بر امتیاز و تنبیه ایران با متقاعد به مذاکره کند.
۱۶:۴۱ - ۱۳ آبان ۱۳۹۶
وانانیوز| ریچارد نفیو معاون هماهنگ کننده سیاست تحریمها در وزارت امور خارجه آمریکا در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما در یادداشت خود در نشریه فارین افرز با اشاره به انتقادات به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) مبنی بر اینکه این توافق شامل برنامه موشکی ایران نمیشود، پس توافقی شکست خورده است، نوشت: اینکه منتقدان میگویند ادامه برنامه موشکی بالستیک ایران یک شکست برای برجام است، یک اشتباه بزرگ است چراکه کنار گذاشتن یا تضعیف برجام اگر هیچ تاثیری هم نداشته باشد، دست کم موجب میشود کار واشنگتن و متحدانش برای رسیدگی به موضوع موشکها سختتر شود. موضع خصمانه دولت ترامپ در قبال تهران سبب میشود که مقامات ایران احساس کنند که آمریکا یک مذاکره کننده قابل اعتماد نیست و موشکهای بالستیک برای دفاع از خودشان ضروری است. آمریکا به جای تقابل مستقیم با ایران یک استراتژی متفاوت را دنبال کند که مبتنی بر ماندن در برجام و تعامل با ایران و دیگر بازیگران منطقهای در خصوص دیگر چالشهای امنیتی در خاورمیانه باشد.
نفیو در ادامه یادداشت خود به تاکید مقامات ایران برای ادامه برنامه موشکی این کشور و توسعه توان دفاعی از طریق افزایش ظرفیتهای موشکی ایران اشاره کرد و نوشت: عجیب نیست که با وجود اصرار و خواست مذاکره کنندگان آمریکایی برای مذاکره بر سر موشکهای ایران، مقامات این کشور پافشاری کردند که برنامه موشکی نباید روی میز مذاکره باشد. محمدجواد ظریف وزیرامورخارجه ایران در ماه سپتامبر گفت که ایران باید توان دفاعیاش را توسعه دهد و موشکهای این کشور تنها برای دفاع هستند. در جریان مذاکرات هستهای نیز زمانی که برای آمریکا مسجل شد که هیچ حمایت بینالمللی از این موضعش وجود ندارد و با چنین درخواستی مذاکرات به جایی نخواهد رسید، موضوع موشکها را کنار گذاشت.
وی افزود: هر چند آمریکا هنوز مایل به حذف برنامه موشکی ایران است. موفقیت هر راهبرد آمریکا برای تحقق این هدفش منوط به توانایی واشنگتن برای متقاعد کردن تهران است که بپذیرد این کشور با موشک هایش ناامنتر است تا با داشتن آنها. این راهبرد باید دو وجهی باشد، راهبردی متشکل از امتیازها و تنبیهها که ایران را ترغیب به مذاکره بر سر برنامه موشکیاش کند. برای این کار، واشنگتن ابتدا باید برای کند کردن و مهار پیشرفت برنامه موشکی ایران از ابزارهایی مانند تحریمهای اقتصادی هدفمند استفاده کند و دوم باید به دنبال مذاکره با ایران بر سر توافقی باشد که کنترل تسلیحات را تسهیل کند.
در ادامه این یادداشت آمده است: هر چند تحریمهای اقتصادی ایران را مجاب به دست کشیدن از برنامه موشکی بالستیکش نمیکند، این ابزار میتواند در کند کردن پیشرفت آن از طریق محدود کردن توانایی تهران در خرید قطعات موشکی مورد نیازش تاثیرگذار باشد. در اینجا، آمریکا بایستی ایران را متقاعد کند که امنیتش از طریق کنترل تسلیحات منطقه بیشتر حفظ خواهد شد. اگر برنامه موشکی ایران برای بازدارندگی باشد، این کشور ممکن است توافق را بپذیرد.
این مقام پیشین آمریکایی که از او به عنوان یکی از معماران تحریمهای علیه ایران یاد میشود، در بخش پایانی یادداشت خود پیشنهاد داده است که چنین توافقی میتواند با مذاکره درباره محدویت هایی برای برد و وزن کلاهک موشکها آغاز شود. این توافق همچنین میتواند شامل تعیین محدوده برای تعداد موشکهایی که دولتهای منطقه اجازه دارند در اختیار داشته باشند، شود. هر چند دست یافتن به یک توافق برای کنترل تسلیحات در خاورمیانه آسان نخواهد بود، اگر دولت ترامپ و متحدان منطقهای اش در میان کشورهای حاشیه خلیج (فارس) به درستی تلاش کنند، برجام میتواند گام اول برای قدم گذاشتن در مسیر مدیریت موثر و بلندمدت برنامه موشکی ایران باشد.
انتهای پیام
نفیو در ادامه یادداشت خود به تاکید مقامات ایران برای ادامه برنامه موشکی این کشور و توسعه توان دفاعی از طریق افزایش ظرفیتهای موشکی ایران اشاره کرد و نوشت: عجیب نیست که با وجود اصرار و خواست مذاکره کنندگان آمریکایی برای مذاکره بر سر موشکهای ایران، مقامات این کشور پافشاری کردند که برنامه موشکی نباید روی میز مذاکره باشد. محمدجواد ظریف وزیرامورخارجه ایران در ماه سپتامبر گفت که ایران باید توان دفاعیاش را توسعه دهد و موشکهای این کشور تنها برای دفاع هستند. در جریان مذاکرات هستهای نیز زمانی که برای آمریکا مسجل شد که هیچ حمایت بینالمللی از این موضعش وجود ندارد و با چنین درخواستی مذاکرات به جایی نخواهد رسید، موضوع موشکها را کنار گذاشت.
وی افزود: هر چند آمریکا هنوز مایل به حذف برنامه موشکی ایران است. موفقیت هر راهبرد آمریکا برای تحقق این هدفش منوط به توانایی واشنگتن برای متقاعد کردن تهران است که بپذیرد این کشور با موشک هایش ناامنتر است تا با داشتن آنها. این راهبرد باید دو وجهی باشد، راهبردی متشکل از امتیازها و تنبیهها که ایران را ترغیب به مذاکره بر سر برنامه موشکیاش کند. برای این کار، واشنگتن ابتدا باید برای کند کردن و مهار پیشرفت برنامه موشکی ایران از ابزارهایی مانند تحریمهای اقتصادی هدفمند استفاده کند و دوم باید به دنبال مذاکره با ایران بر سر توافقی باشد که کنترل تسلیحات را تسهیل کند.
در ادامه این یادداشت آمده است: هر چند تحریمهای اقتصادی ایران را مجاب به دست کشیدن از برنامه موشکی بالستیکش نمیکند، این ابزار میتواند در کند کردن پیشرفت آن از طریق محدود کردن توانایی تهران در خرید قطعات موشکی مورد نیازش تاثیرگذار باشد. در اینجا، آمریکا بایستی ایران را متقاعد کند که امنیتش از طریق کنترل تسلیحات منطقه بیشتر حفظ خواهد شد. اگر برنامه موشکی ایران برای بازدارندگی باشد، این کشور ممکن است توافق را بپذیرد.
این مقام پیشین آمریکایی که از او به عنوان یکی از معماران تحریمهای علیه ایران یاد میشود، در بخش پایانی یادداشت خود پیشنهاد داده است که چنین توافقی میتواند با مذاکره درباره محدویت هایی برای برد و وزن کلاهک موشکها آغاز شود. این توافق همچنین میتواند شامل تعیین محدوده برای تعداد موشکهایی که دولتهای منطقه اجازه دارند در اختیار داشته باشند، شود. هر چند دست یافتن به یک توافق برای کنترل تسلیحات در خاورمیانه آسان نخواهد بود، اگر دولت ترامپ و متحدان منطقهای اش در میان کشورهای حاشیه خلیج (فارس) به درستی تلاش کنند، برجام میتواند گام اول برای قدم گذاشتن در مسیر مدیریت موثر و بلندمدت برنامه موشکی ایران باشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر