سکوت و تعلل داستان تکراری برای انتخاب سرمربی تیم امید

 تیم فوتبال امید ایران به عقیده بسیاری از استخوان خورد کرده‌های فوتبال به مثابه طفلی سر راهی است که هیچکسی مسئولیت آن را نمی‌پذیرد و یا اینکه تا اجباری نباشد تصمیمی در مورد آن اتخاذ نمی‌کنند.

قصه تیم امید در دوره‌های اخیر کاملا تکراری است و سناریویی مشابه دارد. همیشه در دیرترین زمان ممکن سرمربی این تیم انتخاب می‌شود و با کم ترین تدارکات و برنامه ریزی تیمی به مسابقات اعزام می‌شود که دستاوردی جز ناکامی و حسرت به همراه ندارد.

انگار قرار نیست کشتی تیم امید به سر منزل مقصود برسد و پایانی به آرزوی 44 ساله رسیدن به المپیک داشته باشد. 

یکی از دلایلی که در دوره‌های مختلف باعث ناکامی تیم ملی امید شده انتخاب دیر هنگام سرمربی این تیم است که در دوره فعلی هم شاهد رقم خوردن این اتفاق هستیم.

در شرایطی که حدود 4 ماه تا شروع بازی های آسیایی باقی مانده هنوز مسئولان فدراسیون اندر خم یک کوچه سر گردان هستند و نتوانستد برای انتخاب سرمربی این تیم به جمع بندی برسند.

در این دوره‌ هم مثل همیشه نام مربیان بزرگ مختلفی مطرح شده که در نهایت به نظر می‌رسد انتخاب نهایی گزینه‌ای متفاوت از این نام‌ها است.

روزها با سرعت در حال سپری شدن هستند و اگر همین امروز هم سرمربی تیم ملی امید انتخاب شود دیر است. فدراسیون فوتبال باید هر چه زودتر در این مورد به جمع بندی نهایی برسد.

مسئولان فدراسیون فوتبال با کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی بزرگسالان ایران هم مشورت کردند تا انتخابی داشته باشند که بین تیم ملی بزرگسالان و تیم امید هماهنگی بیشتری ایجاد کند. حالا چرا مسئولان فدراسیون فوتبال آنقدر تعلل می‌کنند و چه موانعی وجود دارد که تا به امروز نتوانستند روی یک گزینه به جمع بندی نهایی برسند سوالی است که جواب آن را رئیس فدراسیون فوتبال باید بدهد.

اگر سرمربی تیم ملی امید زودتر انتخاب و معرفی شود دست فدراسیون برای حل برخی مشکلات دیگر بازتر است. 

یکی از مشکلاتی که تیم امید همیشه از آن رنج برده دیده نشدن برنامه و مسابقات این تیم در تقویم سازمان لیگ است. با انتخاب سریع مربی و برگزاری جلسه با سازمان لیگ می‌توان برنامه تیم ملی را در تقویم سازمان لیگ جای داد تا مشکلی بابت همکاری باشگاه‌ها با این تیم به وجود نیاید.

بعد از این همه ناکامی مسئولان فدراسیون و کمیته المپیک باید آستین همت را بالا بزنند و تصمیمی قاطع در مورد تیم ملی امید اتخاذ کنند تا مجبور نباشند بعد از حذف دوباره بار دیگر انگشت اتهام به سمت یکدیگر بلند کنند.

در ابتدا اعلام شد مسئولیت تیم امید با کمیته المپیک است اما چندی بعد اختیارات این تیم به طور کامل به فدراسیون فوتبال واگذار شد. با همه این اوصاف وقتی نتیجه نهایی تیم امید ناکامی باشد همه  بار دیگر شروع به اتهام زنی و مقصر قلمداد کردن دیگری می‌کنند و کسی مسئولیت اتفاقی که رخ داده را نمی‌پذیرد.

با این تفاسیر نباید بیشتر از این فرصت را از دست داد و باید هر چه سریعتر تصمیمی قاطع در مورد تیم امید اتخاذ شود و این تیم کار خود را برای حضور در مارتن سنگین انتخابی المپیک آغاز کند تا شاید فرجی شده در المپیک 2020 آرزویی 44 ساله به پایان برسد.

انتهای پیام/ا