تنهایی را حس می‌کردم، اما قهرمان دنیا را شکست دادم
هامون درفشی‌پور با حضور در چهارمین مرحله لیگ جهانی کاراته‌وان مراکش به عنوان پنجمی وزن منهای ۶۷ کیلوگرم این رقابت‌ها دست یافت.
هامون درفشی پور در گفت‌وگویی در مورد سطح فنی مسابقات لیگ جهانی مراکش خاطر نشان کرد: سطح مسابقات فکر می‌کنم نیازی به تعریف و تمجید نباشد. ۵۰ نفر برتر رنکینگ دنیا در این مسابقات شرکت کرده بودند و با توجه به اینکه کاراته المپیکی شده همه سعی در ارتقاء رنکینگ دارند و خوب‌های دنیا قطعاً شرکت می‌کنند.
نماینده کاراته ایران در لیگ جهانی مراکش در خصوص آمادگی خود در این رقابت‌ها، گفت: در لیگ جهانی پاریس مچ دست من شکست و حدوداً هفته آخر سوپرلیگ کاراته مجدداً بینی من شکست. ۲ آسیب‌دیدگی شدید در حدود ۳۵-۴۰ روز برای من رخ داد و این باعث شد من از تمریناتم دور باشم. وقتی گچ بینی‌ام را باز کردم ۲۵ اسفند تمریناتم را شروع کردم. وقتی آسیب‌دیدگی دوم برای من پیش آمد عملاً حضور در لیگ جهانی هلند را از دست دادم. با مشورتی که با کادر فنی تیم ملی داشتم قرار شد در لیگ جهانی مراکش حضور پیدا کنم. برای حضور در این رقابت‌ها ۳ هفته تمرین کردم و شرایط اینجا (لیگ جهانی مراکش) را نیز می‌دانستم که در این مسابقات تنها هستم و خودم باید کارم را انجام دهم.
درفشی‌پور در ادامه صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: مسیر رسیدن به مسابقات طولانی بود و تنها به مراکش سفر کردم. روز اول مسابقات رقابت خوبی را پشت سر گذاشتم با وصف اینکه می‌دانستم در این مسابقات تنها هستم اما انگیزه‌ام به قدری بالا بود که این خلاء را تا حدودی پر کردم اما باز هم می‌گویم واقعاً تنهایی را حس می‌کردم اما در بحث روانی خودم به خودم سعی می‌کردم کمک کنم. در آن شرایط که مسابقه می‌دادم تنها به داخل سالن می‌رفتم و تنها بیرون می‌آمدم حتی یک نفر نبود که به من آب بدهد، شرایط واقعاً سخت بود. بین کسانی که چند مربی و آنالیزور آنها را تر و خشک می‌کردند من آنجا تنها بودم، اما در این بحث کسی مقصر نبود قطعاً چون من خودم می‌دانستم که در اینجا تنها هستم اما ناخودآگاه این عوامل از لحاظ روانی روی من تأثیرگذار بود.
وی در پاسخ به این سوال که کدام یک از حریفان در این رقابت‌ها سخت‌ترین حریف بودند، گفت: به هر حال در بازی اول نماینده الجزایر را شکست دادم، بازی دوم که می‌توانم بگویم سنگین‌ترین بازی من بود با نفر اول رنکینگ دنیا از ترکیه مبارزه کردم، او قهرمان جهان، اروپا و ۲ مدال طلا و نقره از کاراته‌وان‌های مرحله قبلی را در کارنامه خود داشت خوشبختانه توانستم او را شکست دهم. بازی سوم حریف آماده اسپانیایی را شکست دادم و پس از آن با شکست قزاقستان به مرحله نیمه‌نهایی رسیدم. در نیمه‌نهایی با نماینده مصر مبارزه کردم اما نمی‌خواهم باختم به مصر را توجیه کنم.
درفشی‌پور در ادامه صحبت‌های خود از گفت‌وگویی که با مربیان تیم ملی در حین مسابقات داشته، گفت: پیش‌بینی من برای ۲ روز بعد برای مدال برنز قرار بود مبارزه کنم این بود که از لحاظ روحی خیلی بهتر می‌شوم یعنی حتی فکر می‌کردم از روز اول هم شرایطم بهتر خواهد بود در این بین با مربیان تیم ملی صحبت کردم و با آنها مشورت نیز داشتم اما روز مسابقه که می‌خواستم به سالن بروم تنها بودم و واقعاً حس بدی داشتم، این خیلی روی من تأثیرگذار بود اما باز هم با خودم صحبت می‌کردم که نه من می‌توانم. وقتی به سالن رسیدم دیدم هیچ کسی نیست که قبل از مسابقه با او تمرین کنم و گرم شوم حتی به چند نفر از کاراته‌کاهای کشورهای دیگر پیشنهاد دادم اما آنها قبول نکردند چون خودشان مسابقه داشتند و کسی نبود برای گرم کردن، دیدم راهی وجود ندارد و با دیوار و فضا شروع به گرم‌کردن کردم. اینها خود به خود انگیزه و شرایط روحی من را پایین و پایین‌تر آورد.
دارنده نشان طلای کاراته وان ترکیه در مورد جو سنگین سالن در طول مسابقات، گفت: جو سالن هم طوری بود که من تنها ایرانی حاضر در سالن بدون مربی بودم، اینها واقعاً سطح انرژی و برانگیختگی من را خیلی کم کرد. من اگر یک پنجم روز جمعه (مسابقات مقدماتی) بودم این حریفم را راحت و بدون دردسر شکست می‌دادم اما واقعاً اینجا من خوب مبارزه نکردم، کسی مقصر نیست شاید خودم به لحاظ روحی و روانی پایین بودم و نتوانستم مدیریت کنم. باید روی این قضیه کار کنم، واقعاً تنها مسابقه دادن در این سطح و در این جو کار سختی است. فکر می‌کنم خودم مقصر بودم که نتوانستم از پس این قضیه بربیایم کما اینکه من برای حضور در این مسابقات تنها ۳ هفته تمرین کردم. با حریفانی از ترکیه، اسپانیا، آذربایجان مبارزه کردم و این نفرات کمتر از یک ماه دیگر راهی مسابقات قهرمانی اروپا هستند یعنی من اروپایی‌ها را بردم که ۳ یا ۴ هفته دیگر راهی قهرمانی اروپا می‌شوند. من در اوج آمادگی هستم.
وی در مورد اینکه آیا از عملکرد خود در این رقابت‌ها راضی هستی یا خیر، عنوان کرد: بعد از دو آسیب‌دیدگی شدید و نداشتن تمرین آمدم و این نفرات را شکست دادم. به نظرم این نقطه مثبت است، من با ۳ هفته تمرین در این میدان بزرگ در بین ۴ نفر برتر وزن خودم هستم. به هر حال نتوانستم به لحاظ مدال نتیجه بگیرم که این یک مقدار نشان می‌دهد عملکردم خوب نبود.
دارنده نشان برنز لیگ جهانی کاراته وان پاریس در پایان صحبت‌های خود، خاطرنشان کرد: باز هم می‌گویم من اگر در شرایطی بودم که مثل شرایط قبل بود قطعاً فینالیست بودم. این هم یک تجربه بود و قطعاً در مسابقات آتی که اردوهای تیم ملی شروع شده ما در شرایط ایده‌آل قرار داریم. هم من و هم بچه‌های دیگر در شرایط خوبی قرار داریم و این نوید خوبی است برای کاراته ایران که دیگر برای کشورهای دیگر خط و نشان می‌کشیم. این را هم در مسابقات گذشته نشان دادیم. از مسئولان فدراسیون و کادر فنی تشکر می‌کنم که بستر این سفر را محیا کردند اما متأسفانه نتوانستم مدال بگیرم و از این بابت ناراحتم.
انتهای پیام/س
