دست رو شده برانکو یا ایدههای ته کشیده؟
دیدار حساس تیمهای پرسپولیس و تراکتورسازی آنقدر حاشیه و اتفاق غیرفوتبالی داشت که تساوی یک- یک سرخپوشان پایتخت و تبریز در آن گم شد و متن بازی کاملا در حاشیه قرار گرفت.
۱۰:۴۳ - ۱۸ اسفند ۱۳۹۴
وانانیوز|
وانانیوز- دیدار حساس تیمهای پرسپولیس و تراکتورسازی آنقدر حاشیه و اتفاق غیرفوتبالی
داشت که تساوی یک- یک سرخپوشان پایتخت و تبریز در آن گم شد و متن بازی
کاملا در حاشیه قرار گرفت و کسی از خود نپرسید پرسپولیس چرا توان حفظ گل و
پیروزی را از دست داده است؟
پرسپولیس در حالی پا به میدان مسابقه گذاشت که با توجه به برد تیمهای استقلال تهران و خوزستان و همچنین ذوبآهن نیاز مبرم به پیروزی داشت تا از قافله مدعیان قهرمانی عقب نماند.
برانکو با علم به اینکه اگر در بازی با تراکتورسازی امتیاز از دست دهد کارش برای جبران دشوار خواهد بود سعی کرد شاگردانش را با تاکتیک و برنامهای هجومی به میدان بفرستد تا در همان نیمه نخست کار تیم خسته قلعهنویی را یکسره کند. تدبیر مرد کروات برای نیمه نخست خوب و نتیجهبخش بود و شاگردان برانکو در همان 15 دقیقه ابتدایی بازی به گل رسیدند و تا پیش از گل تساوی تراکتورسازی هم چند بار روی دروازه تبریزیها خطرساز شدند.
اما مشکل پرسپولیس از نیمه دوم شروع شد؛ نیمهای که به نیمه مربیان معروف است. انتظار میرفت پرسپولیس با تدبیر و برنامهای جدید پا به میدان بگذارد تا از بازی خانگیاش 3 امتیاز را بگیرد اما مثل 3 بازی قبلی، سرخپوشان در نیمه دوم کار خاصی از پیش نبردند. پرسپولیس که هفته نوزدهم میهمان ذوبآهن بود در حالی که تا دقیقه 90 بازی را 2- یک برده بود ثانیههای پایانی گل تساوی را پذیرفت و بازی با تساوی 2 - 2 به پایان رسید و 2 امتیاز حساس از دست پروفسور و یارانش پرید.
در بازی هفته بیستم و مقابل تیم فولاد خوزستان هم نزدیک بود نیمه دوم پرسپولیس بازی برده با یک گل را با تساوی عوض کند و اگر پنالتی بازیکن فولاد گرفته میشد چه بسا پرسپولیس یا میباخت یا مساوی میکرد. در بازی با سایپا هم اتفاقات مشابهی مثل بازی ذوبآهن و فولاد رخ داد. تعویضهای اشتباه و تدافعی برای حفظ گل کار دست پروفسور و پرسپولیس داد و دوباره سرخپوشان بازی برده را در دقایق پایانی با تساوی عوض کردند تا در 3 بازی 4 امتیاز حساس را در ثانیههای آخر از دست بدهند.
دیدار با تراکتورسازی باز هم بر ناتوانی برانکو و شاگردانش در حفظ نتیجه و نداشتن تدبیر درست در نیمه دوم صحه گذاشت و سرخپوشان پایتخت تا آستانه شکست پیش رفتند و همان یک امتیاز را هم باچنگ و دندان گرفتند. این 4 بازی و از دست رفتن 6 امتیاز در هفتههایی که فاصله تیمها در بالا و پایین جدول بسیار کم و رقابت میلیمتری شده شاید به قیمت از دست رفتن قهرمانی و حتی سهمیه آسیایی برای پرسپولیس تمام شود. به نظر میرسد دست برانکو برای حریفان رو شده و یا اینکه او با رفتن آندره پانادیچ دستیار اول و کرواتش به لحاظ فکری در آچمز و تنگنا قرار گرفته و دستیاران فعلیاش نیز قادر نیستند مثل پانادیچ با او همفکری کنند و ایده بدهند.
حتی برانکو به تاثیر منفی نبود آندره پانادیچ در پرسپولیس اعتراف کرده و گفته: «طبیعی است که جای او در تیم خالی است و هیچ بحثی در این مسئله نیست. اما باید این را در نظر داشته باشید که ما 16 بازی است که باخت نداشتیم. در نیم فصل دوم هم شرایط خیلی سختتر میشود.»
البته نکته دیگری هم که در همین اظهارنظر کوتاه برانکو وجود دارد فخرفروشی و افتخار پروفسور به رکورد نباختن است و اینکه پرسپولیس در 16 بازی متوالی نباخته گویا بلای جای سرخپوشان شده است. اتفاقی که برای مظلومی و استقلال هم رخ داده بود و آبیها از ترس باختن و از دست دادن رکورد شکستناپذیری چنان محتاط و تدافعی بازی میکردند که صدای همه درآمده بود و باخت به نفت تهران و از دست رفتن این رکورد گویی یک بار سنگین از روی دوش مظلومی و استقلال برداشت و این تیم پس از چند تساوی متوالی و باخت به نفت حالا 2 برد متوالی دشت کرده است.
به نظر میرسد تا زمانی که ترس باختن و از دست رفتن رکورد با پرسپولیسیها و برانکوست این تیم دیگر مثل سابق زیبا و کوبنده بازی نخواهد کرد و نباید انتظاری بیش از این از سرخپوشان داشت و حتی شاید شرایط بدتر هم شود.

پرسپولیس در حالی پا به میدان مسابقه گذاشت که با توجه به برد تیمهای استقلال تهران و خوزستان و همچنین ذوبآهن نیاز مبرم به پیروزی داشت تا از قافله مدعیان قهرمانی عقب نماند.
برانکو با علم به اینکه اگر در بازی با تراکتورسازی امتیاز از دست دهد کارش برای جبران دشوار خواهد بود سعی کرد شاگردانش را با تاکتیک و برنامهای هجومی به میدان بفرستد تا در همان نیمه نخست کار تیم خسته قلعهنویی را یکسره کند. تدبیر مرد کروات برای نیمه نخست خوب و نتیجهبخش بود و شاگردان برانکو در همان 15 دقیقه ابتدایی بازی به گل رسیدند و تا پیش از گل تساوی تراکتورسازی هم چند بار روی دروازه تبریزیها خطرساز شدند.
اما مشکل پرسپولیس از نیمه دوم شروع شد؛ نیمهای که به نیمه مربیان معروف است. انتظار میرفت پرسپولیس با تدبیر و برنامهای جدید پا به میدان بگذارد تا از بازی خانگیاش 3 امتیاز را بگیرد اما مثل 3 بازی قبلی، سرخپوشان در نیمه دوم کار خاصی از پیش نبردند. پرسپولیس که هفته نوزدهم میهمان ذوبآهن بود در حالی که تا دقیقه 90 بازی را 2- یک برده بود ثانیههای پایانی گل تساوی را پذیرفت و بازی با تساوی 2 - 2 به پایان رسید و 2 امتیاز حساس از دست پروفسور و یارانش پرید.
در بازی هفته بیستم و مقابل تیم فولاد خوزستان هم نزدیک بود نیمه دوم پرسپولیس بازی برده با یک گل را با تساوی عوض کند و اگر پنالتی بازیکن فولاد گرفته میشد چه بسا پرسپولیس یا میباخت یا مساوی میکرد. در بازی با سایپا هم اتفاقات مشابهی مثل بازی ذوبآهن و فولاد رخ داد. تعویضهای اشتباه و تدافعی برای حفظ گل کار دست پروفسور و پرسپولیس داد و دوباره سرخپوشان بازی برده را در دقایق پایانی با تساوی عوض کردند تا در 3 بازی 4 امتیاز حساس را در ثانیههای آخر از دست بدهند.
دیدار با تراکتورسازی باز هم بر ناتوانی برانکو و شاگردانش در حفظ نتیجه و نداشتن تدبیر درست در نیمه دوم صحه گذاشت و سرخپوشان پایتخت تا آستانه شکست پیش رفتند و همان یک امتیاز را هم باچنگ و دندان گرفتند. این 4 بازی و از دست رفتن 6 امتیاز در هفتههایی که فاصله تیمها در بالا و پایین جدول بسیار کم و رقابت میلیمتری شده شاید به قیمت از دست رفتن قهرمانی و حتی سهمیه آسیایی برای پرسپولیس تمام شود. به نظر میرسد دست برانکو برای حریفان رو شده و یا اینکه او با رفتن آندره پانادیچ دستیار اول و کرواتش به لحاظ فکری در آچمز و تنگنا قرار گرفته و دستیاران فعلیاش نیز قادر نیستند مثل پانادیچ با او همفکری کنند و ایده بدهند.
حتی برانکو به تاثیر منفی نبود آندره پانادیچ در پرسپولیس اعتراف کرده و گفته: «طبیعی است که جای او در تیم خالی است و هیچ بحثی در این مسئله نیست. اما باید این را در نظر داشته باشید که ما 16 بازی است که باخت نداشتیم. در نیم فصل دوم هم شرایط خیلی سختتر میشود.»
البته نکته دیگری هم که در همین اظهارنظر کوتاه برانکو وجود دارد فخرفروشی و افتخار پروفسور به رکورد نباختن است و اینکه پرسپولیس در 16 بازی متوالی نباخته گویا بلای جای سرخپوشان شده است. اتفاقی که برای مظلومی و استقلال هم رخ داده بود و آبیها از ترس باختن و از دست دادن رکورد شکستناپذیری چنان محتاط و تدافعی بازی میکردند که صدای همه درآمده بود و باخت به نفت تهران و از دست رفتن این رکورد گویی یک بار سنگین از روی دوش مظلومی و استقلال برداشت و این تیم پس از چند تساوی متوالی و باخت به نفت حالا 2 برد متوالی دشت کرده است.
به نظر میرسد تا زمانی که ترس باختن و از دست رفتن رکورد با پرسپولیسیها و برانکوست این تیم دیگر مثل سابق زیبا و کوبنده بازی نخواهد کرد و نباید انتظاری بیش از این از سرخپوشان داشت و حتی شاید شرایط بدتر هم شود.
لینک کپی شد
ارسال نظر