پرونده ویژه
دومی در جام ملتها یعنی ناکامی
۳ دلیل برای قهرمانی تیم کیروش در جام ملتهای ۲۰۱۹
کارلوس کیروش چند وقت پیش در صفحه اش نوشت دومی در جام ملتها یعنی ناکامی. به واقع هم همینطور است. در چنین تورنمنتهایی فقط قهرمانی ارزشمند است.
۱۴:۰۰ - ۰۸ دی ۱۳۹۷
وانانیوز|
تیمی که به دیدار پایانی راه پیدا میکند با قبول شکست دوم میشود و این یعنی ناکامی در مهمترین بازی، اما آیا تیم ملی باید در جام ملتها قهرمان شود؟
واقعیت این است در فوتبال «باید» وجود ندارد! کرهجنوبی ۵۹ سال است در جام ملتها قهرمان نشده. این تیم آخرین بار در جام ملتهای ۱۹۶۰ قهرمان شد. بازیهایی که در خاک کرهجنوبی برگزار شد. آلمانی که در جام جهانی ۲۰۱۴ قهرمان شد در جام جهانی ۲۰۱۸ در بازیهای گروهی برابر کرهجنوبی شکست خورد و حذف شد. بهتر است اینطور بگوییم تیم ملی باید برای قهرمانی در جام ملتها بجنگد نه اینکه باید در جام ملتها قهرمان شود.
اما صرف نظر از واژهها و ادبیاتی که این روزها در مورد تیم ملی به کار گرفته میشود میتوانیم به قهرمانی تیم ملی در جام ملت خوشبین باشیم. به سه دلیل:
۱- نظم تاکتیکی
تیم ملی در همه این سالها به دور از احساس فوتبال کرده و نظم تاکتیکیاش مثالزدنی است. البته شاید سبک بازی تیم ملی مورد انتقاد برخی کارشناسان فوتبال باشد که این دیدگاه به طور حتم قابل احترام است، اما ایدهای که تیم ملی برای بازی به نمایش میگذارد دارای یک نظم خاص است. به طور مثال اگر قرار باشد تیم ملی در مسابقهای پرتعداد دفاع کند و ضدحمله بزند از دقیقه یک تا ۹۰ این تاکتیک را به نمایش میگذارد و در جریان بازی چه نتیجه را پیش بیفتد و چه عقب تاکتیک غالب دستخوش تغییر نمیشود و این یک حسن است. به واقع شرایط بازی موجب نمیشود تیم کارلوس کیروش از نظم تاکتیکی خود خارج شود و فوتبالی را به نمایش بگذارد که تمرین نکرده است.
۲- روحیه جنگندگی
کارلوس کیروش هنوز برای ملیپوشان تمام نشده به این خاطر که آنها مأموریتهای نیمهتمام دارند. قهرمانی در جام ملتها در دوره قبل استراتژی تیم ملی بود، اما نهایی نشد. تیم ملی میخواست در جام جهانی ۲۰۱۸ به دور دوم صعود کند که این هم عملی نشد و حالا همه اعضای تیم ملی در تلاشند قهرمان جام ملتها شوند. به واقع بازیکنان تیم ملی تشنه موفقیت هستند و این دلیلی است که کارلوس کیروش را به ادامه حضور در تهران ترغیب کرده است. کارلوس کیروش به خوبی به شاگردانش یاد داده برای موفقیت در فوتبال باید بجنگند و تلاش کنند و هیچ مسابقهای آسان نیست. روحیه جنگندگی تیم ملی بارها و بارها در جام جهانی ۲۰۱۸ به همه اثبات شد. لحظهای که علیرضا بیرانوند توپ را در آغوش گرفت و در صحنههایی که چند بازیکن جلوی خط دروازهها سر خود را جلوی توپ میگذاشتند.
۳- روحیه تیم ملی
چند سالی است که در تیم ملی نمیبینیم بازیکنی که در ترکیب اصلی جای نمیگیرد اردوی تیم ملی را ترک کند. یا بازیکنان در جریان تمرین و بازی سر هم داد بکشند و حاشیههایی از این دست. دیسیپلین کارلوس کیروش همه حاشیهها را در تیم ملی خشکانده و زمانی که تیم ملی در مسابقه به گل میرسد نیمکتنشینان خوشحالتر از بازیکنان داخل زمین هستند و انصافاً باید گفت تیم ملی همدلی خوبی دارد؛ و این معجزه میکند و خیلی از کمبودها را میپوشاند. به طور مثال در بازی با پرتغال اصلاً اثری از تحریمهای نایکی، لغو بازیهای دوستانه تیم ملی و... دیده نشد و اگر مهدی طارمی موقعیت آخر را تبدیل به گل میکرد ما بازی را میبردیم و برای اولین بار به دور دوم صعود میکردیم....
اما با وجود همه این تعاریف در فوتبال بایدی وجود ندارد و همین استراتژی را حریفانمان هم برنامهریزی کردهاند.
واقعیت این است در فوتبال «باید» وجود ندارد! کرهجنوبی ۵۹ سال است در جام ملتها قهرمان نشده. این تیم آخرین بار در جام ملتهای ۱۹۶۰ قهرمان شد. بازیهایی که در خاک کرهجنوبی برگزار شد. آلمانی که در جام جهانی ۲۰۱۴ قهرمان شد در جام جهانی ۲۰۱۸ در بازیهای گروهی برابر کرهجنوبی شکست خورد و حذف شد. بهتر است اینطور بگوییم تیم ملی باید برای قهرمانی در جام ملتها بجنگد نه اینکه باید در جام ملتها قهرمان شود.
اما صرف نظر از واژهها و ادبیاتی که این روزها در مورد تیم ملی به کار گرفته میشود میتوانیم به قهرمانی تیم ملی در جام ملت خوشبین باشیم. به سه دلیل:
۱- نظم تاکتیکی
تیم ملی در همه این سالها به دور از احساس فوتبال کرده و نظم تاکتیکیاش مثالزدنی است. البته شاید سبک بازی تیم ملی مورد انتقاد برخی کارشناسان فوتبال باشد که این دیدگاه به طور حتم قابل احترام است، اما ایدهای که تیم ملی برای بازی به نمایش میگذارد دارای یک نظم خاص است. به طور مثال اگر قرار باشد تیم ملی در مسابقهای پرتعداد دفاع کند و ضدحمله بزند از دقیقه یک تا ۹۰ این تاکتیک را به نمایش میگذارد و در جریان بازی چه نتیجه را پیش بیفتد و چه عقب تاکتیک غالب دستخوش تغییر نمیشود و این یک حسن است. به واقع شرایط بازی موجب نمیشود تیم کارلوس کیروش از نظم تاکتیکی خود خارج شود و فوتبالی را به نمایش بگذارد که تمرین نکرده است.
۲- روحیه جنگندگی
کارلوس کیروش هنوز برای ملیپوشان تمام نشده به این خاطر که آنها مأموریتهای نیمهتمام دارند. قهرمانی در جام ملتها در دوره قبل استراتژی تیم ملی بود، اما نهایی نشد. تیم ملی میخواست در جام جهانی ۲۰۱۸ به دور دوم صعود کند که این هم عملی نشد و حالا همه اعضای تیم ملی در تلاشند قهرمان جام ملتها شوند. به واقع بازیکنان تیم ملی تشنه موفقیت هستند و این دلیلی است که کارلوس کیروش را به ادامه حضور در تهران ترغیب کرده است. کارلوس کیروش به خوبی به شاگردانش یاد داده برای موفقیت در فوتبال باید بجنگند و تلاش کنند و هیچ مسابقهای آسان نیست. روحیه جنگندگی تیم ملی بارها و بارها در جام جهانی ۲۰۱۸ به همه اثبات شد. لحظهای که علیرضا بیرانوند توپ را در آغوش گرفت و در صحنههایی که چند بازیکن جلوی خط دروازهها سر خود را جلوی توپ میگذاشتند.
۳- روحیه تیم ملی
چند سالی است که در تیم ملی نمیبینیم بازیکنی که در ترکیب اصلی جای نمیگیرد اردوی تیم ملی را ترک کند. یا بازیکنان در جریان تمرین و بازی سر هم داد بکشند و حاشیههایی از این دست. دیسیپلین کارلوس کیروش همه حاشیهها را در تیم ملی خشکانده و زمانی که تیم ملی در مسابقه به گل میرسد نیمکتنشینان خوشحالتر از بازیکنان داخل زمین هستند و انصافاً باید گفت تیم ملی همدلی خوبی دارد؛ و این معجزه میکند و خیلی از کمبودها را میپوشاند. به طور مثال در بازی با پرتغال اصلاً اثری از تحریمهای نایکی، لغو بازیهای دوستانه تیم ملی و... دیده نشد و اگر مهدی طارمی موقعیت آخر را تبدیل به گل میکرد ما بازی را میبردیم و برای اولین بار به دور دوم صعود میکردیم....
اما با وجود همه این تعاریف در فوتبال بایدی وجود ندارد و همین استراتژی را حریفانمان هم برنامهریزی کردهاند.
منبع: خبر ورزشی
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر