رئیس بانک، قربانی توطئه شوم همسرش شد

 رسیدگی به این پرونده از ۱۴ مهر سال ۸۹ به‌دنبال ناپدید شدن مرد جوانی به‌نام مهران که رئیس یکی از بانک‌های پایتخت بود شروع شد.

همسر مهران به کارآگاهان جنایی گفت: مهران به‌دنبال تماس تلفنی فردی ناشناس به بانک رفت تا خرابی یکی از دستگاه‌های عابر بانک را رفع کند اما دیگر خبری از او نشد. به دنبال اظهارات زن جوان در نخستین تحقیقات، کارآگاهان دریافتند که مهران بعد از خروج از خانه به سمت بانک نرفته است. این در حالی بود که مأموران در کنترل تماس‌های تلفنی همسر مهران دریافتند وی با مرد جوانی به‌نام سعید در ارتباط است.

به‌همین دلیل بار دیگر شیدا - همسر مهران- تحت بازجویی‌های فنی پلیس قرار گرفت تا اینکه وی لب به اعتراف گشود و پرده از راز جنایتی شوم برداشت. شیدا به کارآگاهان گفت: مدتی بود به دور از چشم شوهرم با سعید رابطه داشتم. ما به‌هم علاقه‌مند بودیم و تصمیم گرفتیم ازدواج کنیم اما چون من شوهر داشتم و او نیز حاضر به طلاق دادن من نبود به ناچار باید او را از سر راه بر می‌داشتیم به‌همین خاطر نقشه قتل مهران را کشیدیم.

شیدا اعتراف کرد که با کمک سعید دو نفر به نام‌های فرید و احمد را اجیر کردند تا شوهرش را بکشند. وی گفت: شب حادثه فرید به مهران تلفن کرد و از خرابی دستگاه عابربانک اطلاع داد و با این نقشه مهران را از خانه بیرون کشید و با همدستی احمد او را سوار خودروی خود کرده و به بیابان‌های شرق تهران بردند و پس از قتل او را در همان محل دفن کردند. به دنبال اظهارات تکان دهنده زن جوان، سعید، فرید و احمد بازداشت شدند.

با وجود اقرارهای متهمانی که مرتکب این جنایت شده بودند سعید منکر اتهامش شد و گفت: من با شیدا دوست بودم اما وقتی متوجه شدم او شوهر دارد ارتباطم را با او قطع کردم و حتی به تلفن‌هایش هم پاسخ نمی‌دادم.

با این حال هر چهار متهم در شعبه چهارم دادگاه کیفری محاکمه و فرید و احمد به اتهام قتل به قصاص محکوم شدند اما آنها قبل از اجرای حکم توانستند از اولیای دم رضایت گرفته و از چوبه دار نجات پیدا کنند. سعید به اتهام معاونت در قتل رئیس بانک به ۱۵ سال حبس و همچنین به اتهام رابطه نامشروع به ۹۹ ضربه تازیانه محکوم شد. شیدا نیز به ۲۵ سال حبس و به اتهام رابطه نامشروع به ۹۹ ضربه شلاق محکوم شد.

اما صبح دیروز فرید و احمد در شعبه چهارم دادگاه کیفری پای میز محاکمه ایستادند تا از جنبه عمومی جرم محاکمه شوند.

انتهای پیام