شیر ایرانی در گذشته نماد سلطنت و قدرت کشور بود و شهرهاییهایی مانند خوزستان، فارس و بوشهر زیستگاه اصلی آن به حساب میآمدند. بر اساس سفرنامههای گذشتگان شکار شیر بین شاهزادگان قاجار و نظامیان داخلی و خارجی رواج داشت و این عامل در کنار تخریب زیستگاه و از بین رفتن طعمههای شکار، سبب انقراض نسل شیر در کشور شد. شیر ایرانی برای آخرین بار حدود ۱۰۰ سال پیش در ایران شکار شد و پس از آن دیگر در کشور مشاهده نشد.
افشین علیزاده - استادیار دانشگاه تهران و متخصص اکولوژی حیات وحش و مدیریت زیستگاهها- که از موافقان تکثیر شیر ایرانی در باغ وحش تهران است در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: امروزه باغ وحشهای دنیا به سمتی میروند که به باغ جانورشناسی تبدیل شوند و بتوان از آنها برای تحقیقات و ایجاد بانک ژنی زنده استفاده کرد.
وی با اشاره به اینکه حفاظت از ژن جانور در باغ وحشها کار مثبت و موفقیت آمیزی است، گفت: متاسفانه شیر ایرانی در کشور به دلیل عدم حفاظت، شکار بیرویه و از بین رفتن زیستگاه منقرض شد اما نمونههایی از آن در باغ وحش برخی کشورها نگهداری میشود که یک جفت و نر ماده از آنها قرار است تحت نظر اتحادیه باغ وحشهای اروپا در باغ وحش تهران تولید نسل کنند.
این کارشناس حیات وحش با بیان اینکه رد و بدل کردن گونههای نادر یا گونههایی که مختص به کشورهای خاصی هستند از جمله اقدامات اتحادیه باغ وحشهای اروپا است، تصریح کرد: اگر فکر کنیم که میتوانیم با احیای نسل شیر ایرانی آنها در طبیعت کشور رها کنیم به بیراهه رفتهایم چرا که این گونه از حیات وحش به هیچ عنوان قابلیت رهاسازی ندارد چون در زیستگاههای آن ساخت و ساز شده و از طرف دیگر گورخر که در گذشته طعمه شیر بود نیز رو به انقراض است.
علیزاده در پایان گفت: زاد و ولد حیواناتی که به باغ وحشها منتقل میشوند تحت نظارت اتحادیه باغ وحشهای اروپا است. این شیر ایرانی که به کشور بازگشته نیز دارای شجرهنامهای است که نشان میدهد مختص کشور ما است و تغییر ژنتیکی نداشته است از طرفی دیگر ویژگی ظاهری آن نشان دهنده ویژگی شیرهای ایرانی است.
انتهای پیام