با سلاحم دوست هستم

وانانیوز- سمیرا ارم با اینکه حدود 3 سال است که به رشته تیراندازی روی آورده، اما در همین مدت کم توانست به جایگاه خوبی دست یابد و با کسب سهمیه پارالمپیک ریو به عنوان یکی از اعضای ثابت تیم ملی معرفی شود. وی در خصوص شرایط فعلی‌اش گفت: سال قبل برای من سال پرباری بود. اوایل سال گذشته در مسابقات جام جهانی ترکیه شرکت کردم و موفق به دریافت ورودی شدم. پس از آن در مسابقات جام جهانی کرواسی با کسب نشان طلا که اولین مدال من در مسابقات برون مرزی هم بود، به سهمیه پارالمپیک دست یافتم.

سمیرا ارم افزود: رقابت‌های جام جهانی استرالیا در شهریور ماه نیز سومین رویداد سال 94 بود که از این مسابقات هم موفق به کسب یک نشان نقره شدم و در مجموع تجربیات خوبی به دست آوردم. بعد از مسابقات استرالیا تمریناتم را بیشتر کردم و طبق برنامه مربی پیش رفتم. در سال جدید هم خوشبختانه تعداد روزهای اردو بیشتر شده و این مساله برای من بسیار خوب بوده و واقعا تک تک ساعات و روزهای اردو برای من مفید است و از آن بهره می‌برم.

وی در خصوص مسابقات بین‌المللی آلمان گفت: این مسابقات در مهد تیراندازی جهان برگزار می‌شود و با توجه به فاصله کمی که با ریو داریم، فرصت خوبی است تا یکبار دیگر آمادگی خود را محک بزنیم و با قدرت هرچه تمام در بازی‌های پارالمپیک شرکت کنیم. از روزی که سلاح در دست گرفتم متوجه شدم که می‌توانم موفق باشم. اصولا فردی هستم که وقتی کاری را آغاز می‌کنم تلاش می‌کنم تا انتها به بهترین شکل ممکن آن را پیش ببرم. در تیراندازی هم همین اتفاق افتاد و غیر از مسائلی که گفتم، عشق و علاقه‌ای که به این رشته داشتم و جذابیتی که تیراندازی برایم دارد، به من انرژی مضاعفی داد تا طی این دوران کوتاه بتوانم عملکرد خوبی داشته باشم.

عضو تیم ملی تیراندازی در ادامه گفت: از ابتدای فعالیتم در تیراندازی تصویر ذهنی من حضور در پارالمپیک بود و به صورت مدام خودم را در شرایطی تصور می‌کردم که می‌توانم در این بازی‌ها حضور یابم. این مساله به من خیلی کمک کرد و خوشحالم که این تصویر، به حقیقت تبدیل شد و می‌توانم افتخار شرکت در این رویداد مهم را داشته باشم. طبق تعالیم سرمربی خوب تیم ملی، امیری، ارتباط ما با ابزار کارمان باید ارتباطی دوستانه باشد و باید به تک تک مراحل کار و روند تمرینات علاقه و عشق داشته باشیم. اوایل، ارتباطم با سلاح کم رنگ بود، اما الان با سلاحم دوست هستم و حتی دلم برایش تنگ می‌شود!

ارم تصریح کرد: در مسیری که تا امروز طی کردم، خانواده‌ام به عنوان حامیان اصلی همیشه من را تشویق مسیر را برایم هموار کردند. پس از آنها سرمربی خوبم در تیم ملی مثل پدری دلسوز در کنارم بوده و همیشه از من حمایت کرده است و از همه این عزیزان و تمام افرادی که در کادر فنی تیم ملی، فدراسیون و کمیته پارالمپیک برای موفقیت ما تلاش می‌کنند، سپاسگزارم. آرزویم کسب خوش‌رنگ‌ترین نشان در پارالمپیک است و دوست دارم بتوانم در تپانچه خفیف هم به جایگاه خوبی برسم. بعد از پارالمپیک قصد دارم برای راهیابی به مقطع دکترا تلاش کنم و می‌خواهم هم در تحصیل و هم در ورزش موفقیت‌هایم را به موازات پیش ببرم.

بانوی‌ ملی‌پوش تیراندازی معلولین تصریح کرد: از کودکی هر وقت در اخبار ورزشی می‌دیدم که ورزشکاری از کشورمان روی سکو می‌رود و پرچم ایران به اهتزاز در می‌آید، حس عجیبی داشتم و اشک در چشمان جمع می‌شد. وقتی در کرواسی برای اولین بار خودم روی سکو رفتم و این حس را تجربه کردم، بسیار خوشحال بودم و اصلا نمی‌توان این حس را توصیف کرد.

بانوی طلایی تیم ملی افزود: اینکه 3 عضو تیم ملی ایران که هر 3 خانم هم هستند توانسته‌اند سکوهای اول تا سوم دنیا را تصاحب کنند بسیار عالی است و این اتفاق 2 بار در سال گذشته تکرار شد. با اینکه هر ورزشکار برای دست‌یابی به بهترین‌ رنگ مدال تلاش می‌کند و می‌جنگد، اما زمانی که رقیب هم وطن باشد، نگرانی کمتر می‌شود و از این بابت که در نهایت مدال به کشورمان می‌رسد، آرامش خاطر به دست می‌آید. این رقابت در تیم ملی به شکل مثبتی باعث رشد و پرورش ملی‌پوشان شده است. امیدوارم در بازی‌های ریو هم همین اتفاق بیافتد و مجددا سکوهای اول تا سوم پارالمپیک به نمایندگان کشورمان برسد.