این امیدواری وجود دارد که استفاده از ماسک در مناطق پرخطر می‌تواند حداقل روند گسترش بیماری را کند سازد اما مفید بودن استفاده از ماسک از مسائل مورد بحث است.
«راینا مکینتایر» پرفسور امنیت زیستی جهانی در دانشگاه نیوساوت ولز به بازبینی نتایج مطالعاتی پرداخته که در مورد بیماری‌های عفونی بوده است.
وی گفت: دو روش وجود دارد که ویروس از طریق مسیرهای تنفسیِ سرفه یا عطسه گسترش پیدا می‌کند. نخست ترشحاتی که هنگام عطسه یا سرفه از دهان یا بینی خارج شده و قابل رویت است. این ترشحات به سرعت روی سطح قرار گرفته و در صورتیکه فرد در مسیر آن باشد احتمال آلوده شدن وجود دارد.
دومین روش که ویروس‌ها را قادر می‌سازد از طریق مسیر تنفسی گسترش پیدا کنند ذرات ریز و میکروسکوپی موجود در هوا هستند. منشا این ذرات عمق ریه است و ارتباطی با گلو و بینی ندارد. این ذرات برای مدت زمان بیشتری در هوا باقی می‌ماند، امکان رویت آن‌ها وجود ندارد و ممکن است حتی مسافتی بیشتر از ترشحات و قطرات درشت‌تر در محیط جابه‌جا شوند. همچنین در مورد برخی از آلودگی‌های ویروسی این ذرات ممکن است حتی با دم و بازدم معمولیِ فرد مبتلا نیز در محیط منتشر شوند.
به گفته کارشناسان حتی ترشحات بزرگی که هنگام عطسه یا سرفه از دهان و بینی خارج می‌شوند ممکن است تبخیر شده و سایز کوچکتری پیدا کنند و در نهایت به ذرات ریز موجود در هوا تبدیل شوند. ماسک‌های جراحی تنها می‌توانند فرد را در برابر ترشحات بزرگتر مصون ساخته و به گونه‌ای طراحی نشده‌اند که استفاده کنندگان را در برابر خودِ میکروب‌ها حفظ کنند.
علاوه بر این، مکینتایر افزود: همه افراد می‌توانند ماسک‌های تولیدی خود را بفروشند و آن را ماسک جراحی معرفی کنند. همچنین سطح فیلتراسیون آن‌ها تنظیم شده نیست.
به گزارش روزنامه گاردین، به علاوه بحث‌هایی در این رابطه مطرح است که قرار دادن ماسک‌های پارچه‌ای روی دهان که شرایطی گرم و مرطوب را فراهم می‌سازد می‌تواند موجب رشد عامل بیماری‌زا و نه مقابله با آن باشد. به گفته «مکیسون بوث» میکروب‌شناس از آزمایشگاه سلامت و ایمنی انگلیس، موضوع اصلی این است که این ماسک‌ها کاملا مناسب صورت نیستند و لزوما مانع عبور ذرات ریز موجود در هوا نمی‌شوند.
انتهای پیام
