ذوب‌آهن و شغلی جدید!

وانانیوز| وانانیوز-هر سال وقتی نقل و انتقالات لیگ برتر شروع می‌شود، تیم‌ها خیلی زود دست به کار می‌شوند تا بازیکنان مورد نیاز خود را جذب کنند. همه تیم‌ها به دنبال برطرف کردن نقاط ضعف هستند و سعی می‌کنند بهترین گزینه را جذب کنند تا مشکل‌شان حل شود. در این میان البته تیم‌هایی که آسیایی هستند، جلوتر از دیگر تیم‌ها حرکت می‌کنند تا حضوری قدرتمند در لیگ قهرمانان آسیا داشته باشند. این مسائل و البته اینکه همه تیم‌های لیگ برتری ایران معمولا یا به دنبال قهرمانی هستند یا کسب سهمیه آسیا، باعث می‌شود رقابت در نقل و انتقالات بیشتر از هر وقتی به چشم بخورد. امسال هم مثل سال‌های دیگر این رقابت به چشم می‌خورد. رقابت این فصل، بین پرسپولیس و استقلال بیشتر از هر وقتی جدی شده و 2 تیم در گرفتن بازیکن هم انگار با هم جنگ دارند. در این هیاهو، بقیه تیم‌ها هم کارشان را به خوبی دنبال می‌کنند اما در این میان یک تیم کنار نشسته و انگار فقط منتظر مشتری است. آن هم یک تیم آسیایی. این تیم آسیایی هم ذوب‌آهن اصفهان است.
ذوبی‌ها انگار بیشتر از اینکه به فکر تقویت تیم باشند، تلاش می‌کنند بازیکنان باتجربه خود را بفروشند تا پولی نصیب‌شان شود. این مساله به گونه‌ای پیش می‌رود که انگار باشگاه ذوب‌آهن اهمیتی به رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا نمی‌دهد و برایش فرقی نمی‌کند در این رقابت‌ها با چه قدرتی ظاهر شود. این در حالی است که چند سال پیش ذوب‌آهن در فینال این رقابت‌های حساس هم حضور داشت اما انگار حالا پول بیشتر از هر چیزی برای ذوبی‌ها اهمیت دارد. بر همین اساس، سعید آذری مدیرعامل باشگاه ذوب‌آهن دست به کار شده و برای رضایتنامه بازیکنانش مبلغ‌های هنگفتی در نظر گرفته. این باشگاه در همان ابتدا، با مبلغی که برای سینا عشوری در نظر گرفته نشان داده گران‌فروش است. ذوبی‌ها برای صدور رضایتنامه عشوری مبلغ 600 میلیون تومان در نظر گرفتند. البته بعد از اینکه با مسوولان باشگاه تراکتور صحبت کردند، با بیان اینکه نمی‌دانستیم از قرارداد عشوری تنها یک نیم‌فصل باقی مانده، این مبلغ را به نصف قیمت کاهش دادند و به 300 میلیون تومان رساندند. این در حالی است که بدون شک مسوولان باشگاه در جریان قرارداد عشوری بودند اما ظاهرا این مساله را بیان کردند تا دیگر تیم‌ها به فکر تخفیف نباشند. به هر حال بعد از عشوری، نوبت به قاسم حدادی‌فر رسید. حدادی‌فر که 33 ساله است و حدود 20 روز دیگر وارد 34 سالگی می‌شود، از سوی باشگاه استقلال پیشنهاد دارد اما باشگاه ذوب‌آهن برای صدور رضایتنامه این بازیکن مبلغ یک و نیم میلیارد تومان پیشنهاد کرده. مبلغی که به نظر می‌رسد به گونه‌ای سنگ جلوی پا انداختن است تا باشگاهی سراغ او نرود اما آذری می‌گوید که چنین نیست و این مبلغ را واقعی اعلام کرده تا استقلال در صورت موافقت آن را پرداخت کند و حدادی‌فر را به خدمت بگیرد. با این حساب اگر در نظر بگیریم استقلال با مبلغ موافقت کند، به خود این بازیکن پا به سن گذاشته چقدر باید بدهد؟ درست است که او فصل گذشته عنوان بهترین بازیکن لیگ را به دست آورده اما واقعا برای به خدمت گرفتن او باید بیش از 2 میلیارد هزینه کرد؟ بازیکنی که شاید 2 فصل دیگر بتواند بازی کند.
جالب این است که آذری برای این مبلغ هم دلیلی دارد. مدیرعامل باشگاه ذوب‌آهن می‌گوید: «ما برای گرفتن بازیکنی مثل نژادمهدی 500 میلیون تومان هزینه کردیم، یعنی برای حدادی‌فر که بهترین بازیکن لیگ برتر شناخته شد، نباید یک و نیم میلیارد هزینه شود؟ » در اینکه حدادی‌فر ارزش بالایی دارد شکی نیست چون او هم به لحاظ فنی و هم اخلاقی یکی از بهترین‌هاست اما آذری سن بازیکنان را انگار در نظر نگرفته. چرا که نژادمهدی 9 سال از حدادی‌فر کوچک‌تر است و حداقل 10 سال دیگر می‌تواند بازی کند اما حدادی‌فر چطور؟ البته به نظر می‌رسد آذری به خوبی به این مساله واقف است و سعی می‌کند در سال‌های پایانی این بازیکنان، از آنها درآمد کسب کند. شاید به خاطر همین هم هست که باشگاه ذوب‌آهن برای صدور رضایتنامه بازیکن نیمکت‌نشینی مثل مسعود حسن‌زاده مبلغ 800 میلیون را در نظر گرفته. آذری که گفته حسن‌زاده را به پرسپولیس نمی‌دهد، در مورد رضایتنامه این بازیکن می‌گوید: «قرارداد فصل گذشته حسن‌زاده یک میلیارد تومان بوده، برای فروش این بازیکن چه مبلغی را باید در نظر گرفت؟ » یعنی اینکه اگر هر باشگاهی به هر دلیلی به بازیکنی مبلغ زیادی داده، بقیه باشگاه‌ها هم باید تاوان آن را بدهند؟ اینکه حسن‌زاده فصل گذشته چه مبلغی گرفته، شاید چندان مهم نباشد. مهم این است که او فصل گذشته در اکثر بازی‌ها روی نیمکت نشسته بود و بازی نمی‌کرد، پس دیگر یک بازیکن درجه یک شناخته نمی‌شود که باشگاه‌ها برای به خدمت گرفتنش میلیاردی هزینه کنند. بنابراین شاید بد نباشد باشگاه ذوب‌آهن و سعید آذری کمی منصفانه به شرایط بازیکنانشان نگاه کنند. اینطور شاید بتوانند به هدف‌شان که همان درآمدزایی است برسند، در غیر این‌صورت بعید نیست این بازیکنان روی دست‌شان بمانند و نتوانند از آنها کسب درآمد کنند.