رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد همچنین با بیان این که شیوع کووید-۱۹ برای محیط زیست به اصطلاح یک "پوشش نقره‌ای" نیست، اظهار داشت: همچنانکه از یک واکنش نسبت به "وضعیتی اضطراری" به سمت بهبود و بازسازی پس از این شرایط پیش می‌رویم در عین حال باید در مورد نحوه برخورد با هشدارهای زیست محیطی و معنایی که برای آینده و رفاه ما خواهند داشت، تصمیم‌گیری کنیم.
آندرسن با اشاره به تأثیرات بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ که جهان را فرا گرفته است، گفت: شیوع این ویروس پیامدهای اقتصادی و اجتماعی عمیق و ماندگاری در هر گوشه جهان خواهد داشت.
وی هشدار داد: تأثیرات مثبت و قابل مشاهده ین همه‌گیری از جمله بهبود کیفیت هوا یا کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای موقت است، زیرا این تاثیرات حاکی از عقب‌افتادگی اقتصادی غم‌انگیز و پریشانی بشر هستند.
به گفته آندرسن، همچنین این همه‌گیری منجر به افزایش تولید مقادیر زباله‌های پزشکی و خطرناک می‌شود. این روند پاسخ زیست محیطی مناسبی نخواهد بود. در واقع موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس تأکید کرده است که استفاده از سوخت‌های فسیلی باید در حدود ۱۰ درصد در سراسر جهان کاهش یافته و این روند برای یک سال تداوم داشته باشد تا تغییر مناسبی در سطوح کربن دی اکسید ایجاد شود.
وی در ادامه تصریح کرد: هرگونه تأثیر مثبت در محیط زیست در اثر این همه‌گیری ناگوار باید در تغییر عادات تولید و مصرف ما به سمت تمیزتر و سبزتر شدن باشد.
آندرسن با بیان این که تنها تغییرات طولانی مدت سیستمیک مسیر غلظت دی اکسید کربن در جو را تغییر می‌دهد، بیان کرد: بنابراین در پی عواقب بروز یک بحران، زمانی که بسته‌های محرک اقتصادی متشکل از زیرساخت‌ها طراحی شده‌اند، فرصتی واقعی برای برآوردن این تقاضا با بسته‌های سبز سرمایه‌گذاری در انرژی تجدیدپذیر، ساختمان‌های هوشمند و حمل و نقل عمومی سبز وجود دارد.
بنا بر گزارش خبرگزاری شینهوا، رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل خاطرنشان کرد: یک ستون مهم در برنامه بازیابی پس از کووید-۱۹ باید رسیدن به یک چارچوب بلندپروازانه، قابل اندازه گیری و فراگیر باشد، چرا که حفظ طبیعتی غنی، متنوع و شکوفا بخشی از سیستم حمایت از زندگی ما است.
انتهای پیام
