اهداف تبلیغاتی پشت آن لباس‌های بدسلیقه المپیک

وانانیوز| طراحی لباس رژه کاروان المپیک ایران آنچنان زننده بود که انتقادهای تند و تیز را در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی فیس‌بوک و توییتر در پی داشت. طراحی، انتخاب بدسلیقه رنگ لباس و بدقواره بودن لباس‌ها انتقادات را جدی کرد. وزارت ورزش و جوانان هم به این اتفاقات واکنش نشان داد و دستور اکید وزیر ورزش و جوانان این بود که لباس رژه تغییر کند.
نکته‌ای که از نظرها پنهان مانده بود، دلیل انتخاب آن ترکیب رنگ آبی و آجری بود؛ همان رنگ‌هایی که طراح لباس‌ها آن را نشان صلح و دوستی اعلام کرده بود، انگار به دلیل همخوانی‌اش با رنگ‌های آگهی‌های تبلیغاتی یک اپراتور تلفن همراه انتخاب شده بود. دکتر گودرزی اما در دستورش به این نکته تاکید کرد که لباس رژه یک پوشاک ملی است و نباید با بحث تبلیغات هماهنگی داشته باشد و بهتر است که با الهام از رنگ پرچم ایران طراحی شود.
دستور وزیر به موقع بود و تاکیدش بر تبلیغاتی نبودن رنگ‌ها نیز بجا اما سوال این است که چرا از آغاز کار با اهداف تبلیغاتی به سمت انتخاب رنگ‌ها و طراحی رفته بودند؟ آیا از همان ابتدا پیدا نبود که لباس رژه کاروان المپیک نباید با الهام از آگهی‌های تبلیغاتی فلان شرکت انتخاب شود؟ تبلیغات و درآمدزایی و جذب اسپانسر البته در ورزش جایگاه خودش را دارد اما هیچ کجا لباس رژه کاروان را با الهام از آگهی‌های تبلیغاتی طراحی نمی‌کنند.
آن طراحی بدقواره و زننده و با دلایل غیرمنطقی و تجاری هزینه‌هایی را روی دست ورزش ایران گذاشته و حالا این دغدغه را نیز پدید آورده که لباس‌ها به موقع آماده شوند.
اینکه چهار سال یک بار در طراحی دلنشین لباس کاروان وا می‌مانیم و این همه بدسلیقگی می‌بینیم اتفاق ناامیدکننده‌ای است. این بار البته دستور اکید وزیر ورزش برای تغییر سریع لباس‌های رژه باعث شد از آن لباس‌های بدرنگ و بدسلیقه گذر کنیم اما واقعیت این است که همچنان چرایی در نظر گرفتن اهداف تبلیغاتی در انتخاب رنگ آن لباس‌های پیشین سوال برانگیز است، سوالی که احتمالا کسی چون حوصله پیگیری‌اش را ندارد فراموش می‌شود و همه به اینکه رنگ و روی لباس‌ها عوض شده راضی خواهیم شد.