چطور فیلم نت با محتوا گوی سبقت را ربود؟
با اعلام مسئولان فدراسین کشتی، قرار است ملی پوشان کشتی در مسابقات جهانی و بازی های آسیایی از طریق انتخابی راهی این رقابت ها شوند.
نخستین بار سال ۹۹ بود که علیرضا دبیر حرف از تدوین یک چرخه به نام چرخه انتخابی تیم های ملی توسط انستیتو کشتی داد و گفت که در این راه قاطعانه عمل می‌کند و قصد دارد با اجرای این مسابقات، عدالت را چاشنی انتخاب ملی‌پوشان کند و حتی مربیان هم حق هیچ‌گونه دخالتی در این امر را ندارند. این مقوله و صحبت کردن از طرحی جدید برای انتخاب ضابطه‌مند ملی پوشان، دیدگاه‌های مختلفی را به وجود آورد اما در ادامه شدت ویروس کرونا، در پیش بودن مسابقات المپیک همه و همه باعث شد تا مسابقات انتخابی طبق آن چرخه برگزار نشود اما حالا به نظر می رسد وقت آن رسیده این چرخه به صورت کامل اجرا شود و دیگر هیچ بهانه ای برای چشم پوشی از انتخابی وجود ندارد.
راه موفقیت از جاده انتخابی می‌گذرد
اولین بار در زمان ریاست رسول خادم بود که نام از اجرای فرآیند انتخابی تیم‌های ملی به میان آمد؛ اجرای مجموعه مسابقاتی که افراد مختلف را در رقابتی عادلانه با هم سرشاخ کند و سرانجام شایسته‌ترین فرد به دوبنده تیم ملی برسد. در زمان خادم اما این مسابقات با نواقصی روبرو شد و نتوانست آنطور که باید اجرایی شود و همین انتقادات زیادی را روانه آن کرد. اما حالا با روی کار آمدن فدراسیون جدید، به نظر می‌رسد قرار است شاهد پایه گذاری سیستمی جدید برای انتخاب ملی‌پوشان باشیم.
اما معنای چرخه یا فرآیند انتخابی چیست؟ در تعریف کلمه «فرآیند» آمده است که: «فرآیند عبارت است از مجموعه عملیات و مراحل لازم برای رسیدن به یک هدف مشخص که با یک روند متداوم و تدریجی برای منجر شدن به هدف مد نظر پیش می رود.» فدراسیون کشتی هم دقیقا به دنبال همین هدف است؛ برگزاری رقابت هایی منسجم و قانون مند، با حضور تمامی مدعیان برای پیمودن مسیر تعیین شده و رسیدن به هدف مورد نظر. البته که مطمئنا از همان زمان شروع، این مسابقات و چرخه مخالفانی خواهد داشت و نواقصی، اما قدم گذاشتن در مسیر برگزاری انتخابی و ایجاد یک روند تکاملی و بهبود هر ساله شرایط برگزاری، باعث می شود تا سال به سال فرآیند انتخابی تیم ملی بهتر و بهتر جا بیفتد و در نهایت با تثبیت این امر، سال های سال کشتی گیران ملی پوش را از دل این رقابت ها انتخاب کرد تا کمترین شبهه ای در خصوص انتخاب نفرات پیش نیاید و شایسته ترین فرد دوبنده تیم ملی را صاحب شود.
بنابر این فدراسیون کشتی و در راس آن شخص علیرضا دبیر، نه تنها باید در راستای برگزاری مسابقات انتخابی حتی گامی عقب نشینی نکنند، بلکه با انجام اصلاحاتی، هر ساله آن را تکامل کنند و پیچ و مهره های آن را سفت تا در نهایت یک فرآیند مثمر ثمر برای کشتی ایران باقی بماند. در بالا هم اشاره کردیم که برای تثبیت یک چرخه، یک روند تدریجی و پیوسته لازم است تا با آزمودن روش های مختلف در نهایت یک روش همیشگی نهادینه شود. ذکر این نکته هم لازم است که هیچ قانونی بی ایراد نیست اما قوانین بهتر و کم ایرادتر همیشه وجود داشته و کمک حال افراد و سیستم های حاکم بوده اند و اصلاح قوانین همواره بهترین راه برای رسیدن به یک شرایط ایده آل است.
روزنه‌های فرار بسته شود
بی‌شک هیچ فرآیند و قانونی در شروع کار، بی‌ایراد نیست. اما همانطور که گفتیم بد قانونی بهتر از بی‌قانونی است که منجر به هرج و مرج شود. کشتی هم نیازمند راه رفتن در چنین مسیری است تا رفته‌رفته با ایجاد یک قانون صحیح و محکم، یک سیستم ماندگار را برای انتخاب ملی‌پوشان ثبت کنیم. البته از آنجایی که ما ایرانی‌ها سخت‌ترین قانون‌ها و محدودیت‌ها را هم دور می‌زنیم، باید مجموعه انستیتو به این نکته توجه داشته باشد که تا حد امکان .روزنه‌ها و پنجره‌های فرار و گریز را ببندد
در ادوار مختلف همیشه شاهد آن بوده‌ایم که مسابقات انتخابی گاهی اوقات با بهانه‌هایی از سوی کشتی گیران روبرو شده که بعض به نحوی قصد داشته‌اند با بهانه‌هایی مانند مصدومیت و گواهی پزشکی و...، دستاویزی پیدا کنند تا از قانون فرار کنند که این امر لزوم وجود قوانینی که به‌انتخابی خاصیت انطباق و تحرک بدهد را مشخص می‌کند اما باید مراقب بود راه گریزی وجود نداشته باشد که کشتی گیران بتوانند عدالت را دور بزنند. به هرحال قانون باید یکسان باشد و نباید به نفع کسی شکسته یا خم شود.
دوقطبی سازی را کنار بگذاریم
یک صدایی و باید بگوییم یک‌دندگی گاها منجر به سقوط می‌شود و برای پیشرفت در هر موضوعی وجود دیدگاه‌های مخالف وموافق لازم است اما به شرطی که به سمت دو قطبی‌های بی‌ثمر میل نکند. متاسفانه ورزش و کشتی ما بیش از اندازه مستعد چنین‌دو قطبی‌هایی است اما در این میان ابتدا باید این نکته را مد نظر داشت که تدوین چرخه انتخابی، توسط مو سفیدهایی صورت گرفت که سال‌ها عمر و جوانی‌شان را صرف تحقیق روی کشتی و آزمون و خطای سیستم‌های مختلف کرده‌اند تا بتوانند طرح چرخه را تدوین کنند و راه را برای سیستماتیک شدن کشتی هموار سازند. در این میان البته لازم است مخالفان و صاحب نظران، راهکارهای خود برای بهبودی و اصلاح این طرح را به صورت شفاف ارائه دهند تا بتوان با ویرایش و رفع نواقص، شاهد ثبت یک قانون مانا و همیشگی باشیم. همانطور که گفته شد هر سیستمی نیازمند شروع به کار و آزمون‌اولیه، ویرایش ایرادها و در ادامه ثبت نهایی است تا بتوان یک خروجی مناسب را مشاهده کرد. همین هم ضرورت ارائه پیشنهادهای سازنده از سوی مخالفان را مشخص می‌کند.
این را هم باید بگوییم که در سال‌های مختلف همواره شاهد بودیم که سیستم‌های گلخانه‌ای، اگر چه یک نفر را به موفقیت می‌رساند اما استعدادهای زیادی را پشت سر یک نفر قربانی می‌کرد در حالی که اگر افراد مدیریت می‌شدند و عدالت بین‌شان برقرار می‌شد، هیچ‌گاه شاهد هدررفت استعدادهای فراوان کشتی نبودیم و می‌توانستیم درخشش‌های بیشتری را کسب کنیم. یادمان باشد حمید سوریان، ژنرال هفت ستاره کشتی خودش از دل یک انتخابی نصفه نیمه حسن رنگرز را کنار زد و اولین بار در آسمان کشتی درخشید؛ مطمئنا اجرای این روند و تلاش برای بهبود آن، به شرطی که مسابقات برای همه یکسان باشد، می‌تواند سیستمی درست را برای کشتی ریل گذاری کند که سالیان سال به کشتی خدمت کند. طعم شیرین عدالت، با هیچ ملاحظه و مراعاتی قابل تعویض نیست و وظیفه فدراسیون این است که سیستمی عادلانه را تدوین کند که در آن حق به حق‌دار برسد و البته به گونه‌ای باشد که برای همیشه در کشتی بماند و روسای بعدی نتوانند آن را کنار بگذارند یا بکوبند و ازنو بسازند. اعتماد به قانون و انتخابی قطعا نتیجه می‌دهد؛ شاید دیر، اما مطمئنا میوه شیرینی خواهد داشت.
