پرونده ویژه
یکماه اقامت بنجامین ویلیامز در ازبکستان برای داوری ایران؟
به نظر میرسد دردسرهای گفتوگوی ۳، ۴ دقیقهایی که کارلوس کیروش بامداد پنجشنبه - درفرودگاه امام - با خبرنگاران داشت، برای او پایان ندارد. یکسری اطلاعات اولیه اشتباه، منجر به بیان حرفهایی از سوی او شد که حاشیههای قابل توجهی ساخته است...
۱۶:۲۲ - ۲۰ شهريور ۱۳۹۵
وانانیوز| به نظر میرسد دردسرهای گفتوگوی ۳، ۴
دقیقهایی که کارلوس کیروش بامداد پنجشنبه - درفرودگاه امام - با
خبرنگاران داشت، برای او پایان ندارد. یکسری اطلاعات اولیه اشتباه، منجر به
بیان حرفهایی از سوی او شد که حاشیههای قابل توجهی ساخته است. این
گفتوگو ۳خطای مشخص داشت.
۱- ربط بیربط عربستان به سوریه
اولین واکنشها به سخنان کیروش از سوی ورزشی نویسهایی صورت پذیرفت که در سایر حوزههای خبری هم اهل جستوجو و دقت هستند. کیروش با اشاره به ماجراهای رخ داده مقابل سفارت عربستان در تهران گفت که نتیجه این اتفاقات محرومیت ما از دیدار با سوریه در خاک این کشور است و … این حرف توسط کیروش درحالی بیان شد که حتی شهروندان عادی ایرانی هم میدانند که علت برگزاری دیدار تیمهای ملی ایران و سوریه نه ماجرای سفارت عربستان که وقوع جنگ داخلی در سوریه است. در این شرایط سوریها آمادگی میزبانی ندارند و طبعا باید مسابقاتشان در کشور ثالث برگزار شود. نکته جالب اینکه اتفاقا این ماجرا فرصتی طلایی برای کیروش به شمار میرود، چراکه حالا سوریها تماشاگران پرشور و تاثیرگذارشان را ندارند و از آن سو محبوبیت ایران در بخشهای قابل توجهی از لبنان باعث میشود که ورزشگاه بیروت برای ما حکم ورزشگاه خانگی هم پیدا کند. چه شرایطی از این بهتر؟
۲- سختگیری بر دیگران و …
کیروش تصمیم گرفته موضوع اطلاعات و اخبار تیم ملی را شخصا مورد نظارت قرار داده و پس از جلسات مداوم و مستقیم با مدیر رسانهای تیم ملی، دروازهبانی سختی بر این اخبار صورت میدهد. در این شرایط برخلاف ادوار گذشته، نه خبری از درگیریهای احتمالی - و عمدتا طبیعی - اردوها میشنویم و نه جنجالی شکل میگیرد. این تصمیم کیروش مورد پذیرش نسبی رسانهها هم قرار گرفته و آنها هم کمتر اتفاقات حاشیهای را زیر ذرهبین میبرند تا تیم آرامشی که مدنظر مردپرتغالی است را داشته باشد. در این میان ناگهان سخنانی از زبان خود او منتشر میشود که بلافاصله تیتر یک رسانههای داخلی و ساعتی بعد خبر مهم رسانههای بینالمللی میشود. این، یعنی تضادی فاحش با اصول و سیاستهایی که به صورت نانوشته میان رسانهها و تیم ملی مورد توافق قرار گرفته بود. شاید بخش رسانهای تیم ملی باید به کارلوس کیروش یادآوری کنند که اگر قرار به فاشگویی و صراحت شود و دغدغهای به نام «حاشیه» وجود نداشته باشد، روزنامههای ورزشی ایران تجربیات و تواناییهایی دارند که نمونهاش را هیچ کجای دنیا پیدا نخواهد کرد.
۳- توهم بنجامین ویلیامز
ظاهرا از یک ماه قبل در کمیته روابط بینالملل فدراسیون خبرهایی غیر رسمی و درگوشی مبنی بر احتمال قضاوت بنجامین ویلیامز برای بازی ایران و ازبکستان رد و بدل میشده، اما این بدان معنا نبوده که داور استرالیایی قطعا قاضی دیدار خواهد بود. روال فیفا و AFC هم این است که درفاصلهای تقریبا یک هفتهای از بازی داور آن را مشخص میکنند تا کمترین شائبه هم پدید نیاید و در عین حال خود داوران هم درگیر فضای رسانهای و هواداری تیمهایی نشوند که قرار است بازیشان را قضاوت کنند. کیروش اما خبر قطعی قضاوت ویلیامز را به زبان آورد تا تیتر نخست بسیاری از روزنامههای ورزشی به این حرف او اختصاص یابد. حالا بعد از گذشت ۷۲ ساعت از گفتوگوی کیروش فغانی میگوید که ویلیامز کلا از دنیای داوری خداحافظی کرده و علی خسروی میگوید که بنجامین ویلیامز داور ایران و ازبکستان نیست و اصلا هیچ منبع رسمی این خبر را اعلام نکرده است. خسروی البته کنایهای هم به آنها که چنین خبری را به کیروش دادهاند زده و میگوید:« اگر عدهای در استرالیا دیدهاند كه این داور به سفارت ازبکستان رفته، دلیل نمیشود که او را داور دیدار برابر ایران بدانند. همه اینها درحالی است که حتی اگر به قول خسروی کسی پرواز ویلیامز به ازبکستان را هم دیده باشد، از زمان پرواز او تا بازی ایران و ازبکستان قریب به ۳۰ روز فاصله وجود داشته است !
۱- ربط بیربط عربستان به سوریه
اولین واکنشها به سخنان کیروش از سوی ورزشی نویسهایی صورت پذیرفت که در سایر حوزههای خبری هم اهل جستوجو و دقت هستند. کیروش با اشاره به ماجراهای رخ داده مقابل سفارت عربستان در تهران گفت که نتیجه این اتفاقات محرومیت ما از دیدار با سوریه در خاک این کشور است و … این حرف توسط کیروش درحالی بیان شد که حتی شهروندان عادی ایرانی هم میدانند که علت برگزاری دیدار تیمهای ملی ایران و سوریه نه ماجرای سفارت عربستان که وقوع جنگ داخلی در سوریه است. در این شرایط سوریها آمادگی میزبانی ندارند و طبعا باید مسابقاتشان در کشور ثالث برگزار شود. نکته جالب اینکه اتفاقا این ماجرا فرصتی طلایی برای کیروش به شمار میرود، چراکه حالا سوریها تماشاگران پرشور و تاثیرگذارشان را ندارند و از آن سو محبوبیت ایران در بخشهای قابل توجهی از لبنان باعث میشود که ورزشگاه بیروت برای ما حکم ورزشگاه خانگی هم پیدا کند. چه شرایطی از این بهتر؟
۲- سختگیری بر دیگران و …
کیروش تصمیم گرفته موضوع اطلاعات و اخبار تیم ملی را شخصا مورد نظارت قرار داده و پس از جلسات مداوم و مستقیم با مدیر رسانهای تیم ملی، دروازهبانی سختی بر این اخبار صورت میدهد. در این شرایط برخلاف ادوار گذشته، نه خبری از درگیریهای احتمالی - و عمدتا طبیعی - اردوها میشنویم و نه جنجالی شکل میگیرد. این تصمیم کیروش مورد پذیرش نسبی رسانهها هم قرار گرفته و آنها هم کمتر اتفاقات حاشیهای را زیر ذرهبین میبرند تا تیم آرامشی که مدنظر مردپرتغالی است را داشته باشد. در این میان ناگهان سخنانی از زبان خود او منتشر میشود که بلافاصله تیتر یک رسانههای داخلی و ساعتی بعد خبر مهم رسانههای بینالمللی میشود. این، یعنی تضادی فاحش با اصول و سیاستهایی که به صورت نانوشته میان رسانهها و تیم ملی مورد توافق قرار گرفته بود. شاید بخش رسانهای تیم ملی باید به کارلوس کیروش یادآوری کنند که اگر قرار به فاشگویی و صراحت شود و دغدغهای به نام «حاشیه» وجود نداشته باشد، روزنامههای ورزشی ایران تجربیات و تواناییهایی دارند که نمونهاش را هیچ کجای دنیا پیدا نخواهد کرد.
۳- توهم بنجامین ویلیامز
ظاهرا از یک ماه قبل در کمیته روابط بینالملل فدراسیون خبرهایی غیر رسمی و درگوشی مبنی بر احتمال قضاوت بنجامین ویلیامز برای بازی ایران و ازبکستان رد و بدل میشده، اما این بدان معنا نبوده که داور استرالیایی قطعا قاضی دیدار خواهد بود. روال فیفا و AFC هم این است که درفاصلهای تقریبا یک هفتهای از بازی داور آن را مشخص میکنند تا کمترین شائبه هم پدید نیاید و در عین حال خود داوران هم درگیر فضای رسانهای و هواداری تیمهایی نشوند که قرار است بازیشان را قضاوت کنند. کیروش اما خبر قطعی قضاوت ویلیامز را به زبان آورد تا تیتر نخست بسیاری از روزنامههای ورزشی به این حرف او اختصاص یابد. حالا بعد از گذشت ۷۲ ساعت از گفتوگوی کیروش فغانی میگوید که ویلیامز کلا از دنیای داوری خداحافظی کرده و علی خسروی میگوید که بنجامین ویلیامز داور ایران و ازبکستان نیست و اصلا هیچ منبع رسمی این خبر را اعلام نکرده است. خسروی البته کنایهای هم به آنها که چنین خبری را به کیروش دادهاند زده و میگوید:« اگر عدهای در استرالیا دیدهاند كه این داور به سفارت ازبکستان رفته، دلیل نمیشود که او را داور دیدار برابر ایران بدانند. همه اینها درحالی است که حتی اگر به قول خسروی کسی پرواز ویلیامز به ازبکستان را هم دیده باشد، از زمان پرواز او تا بازی ایران و ازبکستان قریب به ۳۰ روز فاصله وجود داشته است !
منبع: روزنامه ایران
لینک کپی شد
آهن ملل
ارسال نظر
جدیدترین اخبار
دیگران چه میخوانند؟
برچسب های منتخب
پربحث
پرطرفدارترین