مروری بر عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در جام جهانی
جام جهانی کشتی آزاد با قهرمانی آمریکایی‌ها و نایب قهرمانی ایران به پایان رسید. درست مثل مسابقات جهانی 2022 بلگراد، بار دیگر ایران نایب قهرمان شد و آمریکا کاپ قهرمانی را به خود اختصاص داد. هرچند این بار به لحاظ استفاده دو تیم از ستاره‌ها و پشتوانه‌های‌شان شرایط برابری حاکم بود اما مسابقات به هیچ عنوان در شرایط برابر برگزار نشد.
* ادامه دردسرهای صدور ویزا
اولین مسئله‌ای که تیم ایران را پیش از مسابقات تحت‌الشعاع قرار داد، اماواگرهای صدور ویزا بود. این بار هم مثل خیلی از رقابت‌هایی که آمریکا میزبانی‌اش را برعهده دارد، از همان ابتدا شاهد شیطنت‌هایی در این زمینه بودیم، آن هم در حالی که فدراسیون کشتی در زمان مقرر اقدامات اداری لازم برای دریافت ویزا را انجام داده بود.
اردوی آماده‌سازی تیم ملی آزاد در شرایطی آغاز شد که اصلاً مشخص نبود این تیم بتواند در مسابقات جام‌جهانی شرکت کند و این موضوع تا لحظه آخر هم ادامه داشت.
تیم ملی کشتی آزاد طبق برنامه از قبل تعیین شده نتوانست راهی آمریکا شود تا از بابت «جت لگ» شدن (تغییر پروازی)، دچار مشکل شود. آنقدر ویزا دیر و دقیقه نودی صادر شد که چند ساعت پس از صدور آن، تیم به سوی آمریکا پرواز کرد.
نکته بعدی، صدور دیرهنگام ویزا برای سه کشتی‌گیر بود. کشوری که میزبانی جام‌جهانی را برعهده داشت باوجودی که نسبت به مهیا کردن شرایط حضور همه تیم‌ها و اعضای‌شان متعهد است، اما برای 7 عضو تیم ایران ویزا صادر نکرد. علی‌اکبر فضلی، علیرضا کریمی و امیرعلی آذرپیرا سه کشتی‌گیر این جمع بودند که نتوانستند همراه با تیم راهی آمریکا شوند.
با رایزنی‌های صورت گرفته، برای این سه نفر یک روز بعد ویزا صادر شد تا آنها هم راهی آمریکا شوند اما احسان امینی و اباذر اسلامی به همراه ابراهیم مهربان سرپرست و محمد مصلایی‌پور داور تیم ویزا صادر نشد و تیم بدون آنها راهی ایالت آیووا شد.
* موفقیت بزرگ با شکستن یک رکورد
اماواگرهای مربوط به صدور ویزا، حضور دیرهنگام اعضای تیم در آمریکا در پی صدور ویزای دقیقه نودی و ملحق شدن سه کشتی‌گیر یک روز بعد از آنها در کنار به همراه نداشتن دو عضو کادرفنی که قطعاً نبود آنها مشکلاتی را برای تیم در بحث آماده‌سازی نفرات ایجاد کرده بود، از جمله اتفاقاتی بود که تیم ملی کشتی آزاد پیش از مسابقات با آن مواجه بود و فدراسیون کشتی مراتب ناراحتی و گله خود را نسبت به این موضوع به اطلاع فدراسیون کشتی آمریکا و اتحادیه جهانی رسانده بود.
به لحاظ فنی، پیروزی یک طرفه مقابل ژاپنی که با تیم اصلی‌اش به آمریکا نیامد، محتمل بود اما در مصاف با تیم منتخب جهان احتمال شکست می‌رفت که درخشش امیرمحمد یزدانی و امیرعلی آذرپیرا که دو برد بسیار مهم برای تیم به دست آوردند، منجر به پیروزی آزادکاران ایران شد.
در مصاف با آمریکا، شرایط دو تیم به لحاظ داشته‌های فنی مساوی به نظر می‌رسید و هر کدام از آنها می‌توانستند برنده مسابقه باشند، اما دو شکست دور از انتظار علیرضا کریمی و امیرحسین فیروزپور و البته ریسک کادرفنی تیم ملی در مورد وزن 97 کیلوگرم که با دورنمای المپیک اتفاق افتاده بود، منجر به برتری آمریکایی‌ها در خانه شد.
وقت آن بود که یک ایرانی سرانجام طلسم شکست ناپذیری جردن باروز مقابل کشتی‌گیران کشورمان را از بین ببرد، که این کار بزرگ توسط علی سوادکوهی‌ای انجام شد که چند ماه قبل هم در تورنمنت بین‌المللی می‌توانست این مهم را به سرانجام برساند. پیروزی برابر باروز قطعاً یکی از مهمترین اتفاقات رخ داده در این مدت بود.
او شایسته این طلسم‌شکنی بود، کشتی‌گیر بی‌حاشیه‌ای که در این سالها مدعی اصلی کسب دوبنده تیم ملی در وزن 79 کیلوگرم بوده اما در چرخه انتخابی تیم ملی عرصه را به محمد نخودی واگذار کرده است.
* تیم بودن به معنای واقعی
فاکتور مهم تیمی که به جام‌جهانی رفت، «تیم» بودن است که در مصاف‌های تیم به تیم بیش از هر چیزی اهمیت دارد. وقتی علی سوادکوهی جردن باروز را شکست داد، محمد نخودی شادترین عضو تیم ایران در کنار تشک بود.
در پی پیروزی‌هایی که کشتی‌گیران ایرانی از اسلو تا بلگراد مقابل حریفان سنتی به دست آوردند، هنوز نتوانسته بودیم جردن باروز را شکست دهیم که این اتفاق در جام‌جهانی آمریکا و در خانه قهرمان آمریکایی اتفاق افتاد که دستاورد بزرگی بود. چیزی که باز هم می‌تواند اتفاق بیفتد، شاید در مسابقات جهانی 2023.
* هجمه‌های روانی علیه تیم ایران
نکته دیگر فضای حاکم برای سالن برگزاری مسابقات و هجمه روانی روی تیم و خویشتنداری پژمان درستکار و سایر اعضای تیم ملی در این فضا بود. عده‌ای شرایط را در سالن محل برگزاری و هتل محل اقامت تیم به گونه‌ای کرده بودند که تیم کشتی آزاد ایران در فضایی ورزشی رقابت نمی‌کرد.
فحاشی و حاشیه‌سازی علیه کشتی‌گیران در لحظه لحظه مسابقات می‌توانست تمرکز آنها را از بین ببرد اما کادر مربیان اجازه این کار را نداد و مسائل فنی رقم‌زننده نتایج مسابقات جام‌جهانی بود.
ضمن اینکه باید به این مهم نیز توجه داشت که قهرمانی در جام‌جهانی جزو اهداف کادرفنی نبود که اگر بود، می‌توانست لااقل در دو وزن 57 و 61 کیلوگرم نفرات مطمئن‌تری را راهی مسابقات کند تا در هر سه رقابت در این دو وزن از پیش بازنده نباشد.
انتهای پیام/
